Nie możesz jeść, ponieważ każdy kęs sprawia Ci ból? Długotrwały dyskomfort w jamie ustnej może oznaczać rozwijającą się infekcję i konieczność usunięcia zęba. Jak wygląda ekstrakcja zęba przy stanie zapalnym? Czy można wyrwać ząb objęty zakażeniem? Wyjaśniamy.
Ocena stanu zapalnego zęba przed ekstrakcją
Przed wykonaniem usunięcia zęba lekarz dentysta przeprowadza szczegółowy wywiad z pacjentem i zaleca wykonane zdjęcia RTG, które uwidoczni rozległość zmian zapalnych i położenie korzeni. W przypadku obecności ropnia lub zaawansowanego zakażenia często zleca się antybiotykoterapię w celu ograniczenia rozwoju bakterii. Pacjent proszony jest o stosowanie płukanek antyseptycznych, które oczyszczają jamę ustną. Chirurg stomatolog przed usunięciem zęba przeprowadza też drenaż ropnia, aby umożliwić odpływ wydzieliny. Pacjent proszony jest o nieprzyjmowanie pokarmów na kilka godzin przed zabiegiem, szczególnie jeśli ma mu zostać podane znieczulenie przewodowe. Przy planowaniu sposobu przeprowadzania ekstrakcji zęba stomatolog bierze pod uwagę choroby przewlekłe, takie jak cukrzyca czy nadciśnienie.
Podanie pacjentowi znieczulenia przed usunięciem zęba
Usuwanie zębów przy stanie zapalnym wymaga podania pacjentowi środka znieczulającego w okolicę nerwu. W przypadkach ostrego zakażenia środek może działać nieco słabiej, dlatego czasami zachodzi potrzeba zastosowania większej dawki. Gdy obszar, gdzie znajduje się chory ząb, staje się niewrażliwy na ból, chirurg stomatolog przystępuje do właściwej procedury.
Usunięcie zęba objętego infekcją
Po potwierdzeniu, że znieczulenie działa, dentysta delikatnie zaczyna odłączać ząb od otaczających go dziąseł i kości przy pomocy specjalnych narzędzi, takich jak dźwignie i kleszcze. W skomplikowanych sytuacjach, np. przy złamanym korzeniu czy też trudnej anatomii, chirurg dzieli ząb na części w celu łatwiejszego jego usunięcia. Po ekstrakcji zęba stomatolog sprawdza zębodół pod kątem pozostałości i stanu zapalnego.
Oczyszczanie rany i tamowanie krwawienia po ekstrakcji zęba
Dentysta po usunięciu zęba wykonuje wyłyżeczkowanie, czyli dokładnie oczyszcza zębodół z resztek tkanek zapalnych, korzeni lub odłamków. Czasami stosuje on preparat odkażający, który wspiera regenerację dziąseł. W celu zatamowania krwawienia chirurg stomatolog zaleca pacjentowi, aby zagryzł gazik przez około 20-30 minut. Natomiast jeżeli rana jest na tyle rozległa, że wymaga zabezpieczenia, lekarz zakłada szwy, które przyspieszają gojenie. U osób palących i z tendencją do wolnej regeneracji tkanek, czasami stosuje się preparaty osłonowe, np. fibrynę bogatopłytkową. Po ekstrakcji zęba chirurg stomatolog przekazuje pacjentowi też zalecenia, które powinien on przestrzegać przez kolejne dni.
Wprowadzenie zaleceń pozabiegowych po usunięciu zęba
Po zabiegu pacjent powinien unikać spożywania gorących posiłków, twardych pokarmów i picia płynów przez kilka godziny. Szczególnie niewskazane jest płukanie ust, aby nie wypluć skrzepu. Zimne okłady na policzek przez pierwsze 12-24 godziny pomagają ograniczyć obrzęk. Konieczne jest powstrzymanie się od palenia i picia alkoholu przez co najmniej 48 godzin, ponieważ mogą one zaburzać gojenie i prowadzić do powikłań, takich jak suchy zębodół. Należy też pamiętać o delikatnej higienie jamy ustnej poprzez ostrożne szczotkowanie zębów w okolicy rany oraz stosowanie płukanek antyseptycznych zaleconych przez stomatologa. Pacjent powinien też przyjmować przepisane leki przeciwbólowe i antybiotyki według wskazówek lekarza, aby ograniczyć ból i przyspieszyć gojenie.
Kontrola i zapobieganie komplikacjom po ekstrakcji zęba
Pacjent powinien zgłosić się na wizytę kontrolną do stomatologa kilka dni po zabiegu w celu oceny postępów gojenia się rany. Pojawienie się ropy po ekstrakcji zęba, brak skrzepu czy też intensywny ból często wymagają szybkiej interwencji dentysty. W przypadku wystąpienia powikłań chirurg stomatolog może wdrożyć leczenie wspomagające.
Ekstrakcja zęba przy stanie zapalnym jest bardziej skomplikowana niż zwykłe jego usunięcie, ponieważ w pierwszej kolejności należy zająć się zakażeniem. W takim przypadku pacjent często musi stosować antybiotyk i zgłosić się na drenaż ropnia przed wykonaniem właściwego zabiegu.
Artykuł sponsorowany
