Wszczepianie zawiązków zębów to zabieg polegający na przeszczepieniu pacjentowi zęba w docelowe miejsce. Stosuje się zawiązki, czyli zęby, które jeszcze nie przebiły się przez dziąsło i nie posiadają w pełni ukształtowanych korzeni. To skuteczny, nowatorski zabieg z dziedziny chirurgii stomatologicznej.
Zobacz również: protetyka stomatologiczna
Charakterystyka metody
Współcześnie wszczepianie zawiązków zębów uznaje się za najbardziej biozgodną metodę leczenia brakujących zębów. Zamiennie stosuje się pojęcie autotransplantacji zębów. Mimo wielu zalet, w Polsce metoda ta wciąż nie jest rozpowszechniona ani znana.
Pierwszym krokiem jest ekstrakcja wybranego zawiązka, a następnie umieszczenie go w nowym zębodole.
Początkowy etap gojenia obejmuje indukcję procesu krzepnięcia. Płytki krwi oraz związane z nimi czynniki wzrostu zapoczątkowują proces gojenia się tkanek, a napływ makrofagów i innych komórek układu immunologicznego chronią miejsca zabiegowe przed kolonizacją drobnoustrojami.
Późniejszy etap gojenia obejmuje rewaskularyzację oraz reinerwację miazgi zęba. Głównym celem jest wówczas przywrócenie ciągłości i przyczepów włókien ozębnej oraz tworzenie nowych tkanek w razie ich utraty.
Przebieg leczenia
W trakcie zabiegu przeszczepia się ząb o niezakończonym rozwoju korzenia. Jeśli jego miazga pozostaje żywa, korzenie kontynuują swój rozwój aż do momentu, w którym osiągną naturalną długość z uformowaniem wierzchołka. W tym przypadku aparat więzadłowy rozwija się prawidłowo, zaś sam ząb spontanicznie wyrzyna się aż do momentu osiągnięcia prawidłowego kontaktu okluzyjnego z zębami przeciwstawnymi.
Taki stan uznaje się za optymalny, a leczenie za efektywne.
Wszelkie niepowodzenia związane z wszczepianiem zawiązków zębów mogą wynikać między innymi z:
- resorpcji korzenia;
- patologii przyzębia brzeżnego;
- nieprawidłowej ruchomości przeszczepionego zęba.
Z kolei sukcesem w leczeniu jest:
- prawidłowe gojenie tkanek okołowierzchołkowych przeszczepionego zawiązka;
- brak zmian zapalnych miazgi;
- brak progresywnej resorpcji korzenia.
Dodatkowo dąży się do tego, aby szczeliny dziąsłowe miały prawidłową głębokość, a dziąsła właściwy kolor i kontur. Nie można wykazać patologicznej ruchomości i dyskomfortu odczuwanego przez pacjenta.
Trudności w leczeniu
Zabieg transplantacji zęba wcale nie jest prosty. Wiąże się z wieloma trudnościami, w związku z czym chirurg stomatolog podejmujący się zabiegu powinien być kompetentny i doświadczony. Jednym z głównych utrudnień jest niedokrwienie tkanek zęba, które będzie przeszczepiony. Dzieje się tak, ponieważ podczas ekstrakcji następuje całkowite przerwanie ciągłości pęczka naczyniowo-nerwowego tego zęba oraz włókien okostnej.
Koszt zabiegu
Cena takiego zabiegu zależy od lokalizacji wszczepianego zęba, ewentualnych komplikacji oraz renomy i lokalizacji gabinetu dentystycznego.
Koszt zabiegu może wahać się od 400 zł nawet do 1000 zł.
Bibliografia
- Chwaja-Pawelec K., Kryteria powodzenia zabiegu autotransplantacji zęba, Dental and Medical Problems, 1/2011.
- Chwaja-Pawelec K., Przebieg gojenia tkanek po zabiegach autotransplantacji zębów, Dental and Medical Problems, 3/2010.
- Duda M., Wskazania do autotransplantacji zębów oraz czynniki prognozowania powodzenia zabiegu – przypadki własne, Dental and Medical Problems, 2/2003.
