Zaburzenia czucia to różnego rodzaju nieprawidłowości w odbieraniu bądź przekazywaniu do mózgu informacji o bodźcach docierających do organizmu. Mogą mieć różny, wręcz skrajny charakter. Częstym zjawiskiem jest zarówno niedoczulica, czyli osłabienie czucia, jak i przeczulica, czyli nadwrażliwość na bodźce. Zaburzenia czucia mają podłoże neurologiczne, dlatego podstawą po ich zaobserwowaniu będzie wizyta u doświadczonego neurologa.
Zaburzenia czucia – niedoczulica
Niedoczulica jest najczęściej konsekwencją uszkodzenia nerwów obwodowych lub zmniejszenia pobudliwości czuciowych zakończeń nerwowych. Odnosi się do osłabienia czucia powierzchownego, przy zachowaniu czucia głębokiego. Charakteryzuje się tym, że taka osoba nie jest w stanie poczuć lekkiego dotyku, zmiany temperatury czy innych bodźców drażniących. Może mieć zarówno łagodny przebieg, jak i poważniejszy. W tym drugim przypadku osoba poszkodowana nie jest w stanie nawet rozpoznać skrajnie niskich temperatur, co może doprowadzić do odmrożeń. Najczęściej przyczynami niedoczulicy są:
- neuropatie;
- niedobory witaminowe, zwłaszcza witaminy B6 i witaminy B12;
- zmiany zwyrodnieniowe kręgosłupa lub inne uszkodzenia w obrębie kręgosłupa;
- krwotoki śródmózgowe, uszkodzenia struktur mózgowia;
- przebyte urazy;
- porażenie nerwu twarzowego;
- poparzenia lub odmrożenia.
Ponadto niedoczulica może rozwinąć się w przebiegu chorób przewlekłych i innych, takich jak:
- padaczka;
- nowotwory;
- niedoczynność tarczycy;
- toksoplazmoza;
- jamistość rdzenia kręgowego;
- stwardnienie rozsiane.
Terapia zaburzeń czucia zależy od choroby podstawowej lub czynnika, który spowodował patologię. Warto pamiętać, że nerwy regenerują się jedynie przez określony czas. Jeśli będziemy zbyt długo zwlekać z wizytą u specjalisty i z rozpoczęciem leczenia, możemy już nigdy nie odzyskać pełnego czucia.
Przeczulica
Przeczulica to inaczej nadwrażliwość na różnego rodzaju bodźce. Może dotyczyć niemal każdego narządu zmysłu (wzroku, słuchu, węchu, smaku, itd.) jednak najczęściej obserwuje się ją w obrębie skóry. Efektem jest pojawianie się dyskomfortu, pieczenia czy bólu nawet przy delikatnym dotyku, który dla zdrowej osoby byłby najpewniej przyjemny. Ból i pieczenie mogą niekiedy utrudniać codzienne funkcjonowanie, ponieważ pojawiają się podczas czesania włosów, zakładania ubrań czy nawet przekręcania się z boku na bok podczas snu. Przeczulica może mieć różne podłoże, najczęściej jednak wymienia się:
- uszkodzenie struktur ośrodkowego układu nerwowego;
- infekcje bakteryjne;
- alkoholizm;
- neuropatie obwodowe;
- autyzm;
- schorzenia z grupy radikulopatii;
- cukrzycę;
- stwardnienie rozsiane;
- wściekliznę;
- zatrucie niektórymi lekami lub toksynami;
- poparzenia;
- migreny.
Podobnie jak poprzednio, tak i tutaj podstawą jest leczenie przyczynowe. Mimo tego dołącza się leczenie objawowe, obejmujące zwykle farmakoterapię. Stosuje się leki uspokajające, przeciwbólowe lub przeciwpadaczkowe.
Pozostałe zaburzenia czucia
Nie tylko przeczulicę i niedoczulicę określamy mianem zaburzeń czucia. Charakterystycznym objawem są również parestezje, czyli samoistnie pojawiające się nieprzyjemne odczucia, najczęściej obejmujące kończyny dolne. Mogą mieć różne przyczyny – przykładowo, jeśli pojawiają się wokół ust mogą wskazywać na niedobór wapnia. Zwykle jednak wiążą się z uszkodzeniem lub upośledzeniem funkcjonowania układu nerwowego. Częstym zjawiskiem są również zaburzenia czucia typu głębokiego, gdy pacjent nie jest w stanie określić ułożenia ciała czy kończyn dolnych podczas zamkniętych oczu.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Stępień A., Neuralgie i nerwobóle twarzy, Polski Przegląd Neurologiczny, 4/2007.
- Selmaj K., Stwardnienie rozsiane – kryteria diagnostyczne i naturalny przebieg choroby, Polski Przegląd Neurologiczny, 3/2005.
- Kozubski W., Liberski P., Moryś J., Neurologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.
