Ozębna

Spis treści

Ozębna (innymi słowy okostna zęba) to włókna łącznotkankowe przebiegające od ściany zębodołu do korzenia zębowego. Jest tkanką silnie unaczynioną i unerwioną. Stanowi składową tkanek przyzębia.

 

Czym jest przyzębie?

Przyzębie to zespół struktur otaczających i utrzymujących ząb w zębodole. W skład tych struktur wchodzą:

  • ozębna;
  • dziąsło;
  • cement korzeniowy;
  • kość wyrostka zębodołowego szczęki;
  • kość części zębodołowej żuchwy.

Tkanki przyzębia stanowią rozwojową, biologiczną i morfologiczno-czynnościową jedność. Jednak ze względu na łożysko naczyniowe, które łączy się z łożyskiem całego organizmu, należy pamiętać, że jego kondycja wpływa na ogólne zdrowie pacjenta.

Przyzębie w wieku starczym charakteryzuje się w obrazie radiologicznym poziomym, horyzontalnym zanikiem brzegu wyrostka zębodołowego wraz z objawami ewentualnej osteoporozy, gdy kość utraci co najmniej 30% wapnia. Występuje również zmniejszenie liczby beleczek kostnych. Opisanym zmianom towarzyszy zwężenie lub brak przestrzeni ozębnej oraz nawarstwienie cementu.

Budowa ozębnej

Ozębna zawiera włókna tkanki łącznej, umocowane z jednej strony w kostniwie korzenia, z drugiej w kości zębodołu. Włókna te, ułożone w pęczki, przebijają ozębną. Zachowują się one jak włókna wnikające cementowe (włókna Sharpeya), które znajdujemy w kości w tych miejscach, gdzie przyczepiają się do niej ścięgna lub więzadła.

Są to włókna klejodajne, biegnące w wiązkach. W szyjce zęba biegną wyłącznie poprzecznie, bliżej korzenia, zaś układają się bardziej skośnie. Natomiast wchodząc do cementu stanowią jego włókna cementowe. W ozębnej znajduje się duża ilość fibroblastów, cementoblastów, osteoblastów i osteoklastów.

Ozębna – funkcje

Funkcją ozębnej jest przede wszystkim umocowanie zębów w zębodołach. Dodatkowo, dzięki bogatej sieci naczyń krwionośnych i nerwów, ozębna odżywia zęby dostarczając im cennych składników, a także pośredniczy w odczuwaniu dotyku, bólu czy ucisku. Do pozostałych funkcji omawianej tkanki można zaliczyć amortyzowanie działania sił mechanicznych, np. podczas żucia pokarmów.

Można jednak podsumować, że główną funkcją ozębnej (oraz wszystkich pozostałych tkanek przyzębia) jest łączenie zęba z tkanką kostną oraz zachowanie integralności powierzchni żującej błony śluzowej jamy ustnej.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Łasiński W., Anatomia głowy dla stomatologów, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1993.
  2. Górska R., Periodontologia współczesna, Wydawnictwo Med Tour Press International, Otwock 2013.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *