Szkorbut

Spis treści

Szkorbut (zwany również gnilcem) to choroba spowodowana niedoborem witaminy C. Obecnie występuje bardzo rzadko, ponieważ kwas askorbinowy występuje powszechnie w produktach spożywczych i ciężko o jego aż tak znaczny niedobór.

Szkorbut

Przyczyny szkorbutu

Szkorbut spowodowany jest znacznym i długotrwałym niedoborem witaminy C w organizmie, czyli nieodpowiednią dietą ubogą w produkty z kwasem askorbinowym. Jak wspomniano, współcześnie w krajach cywilizowanych i rozwijających się rzadko można spotkać tę chorobę, ponieważ witaminą C wzbogaca się wiele ogólnie dostępnych produktów spożywczych. Dodatkowo w dzisiejszych czasach ludzie nie mają problemów z kupnem warzyw czy owoców, sięgamy po nie często. Szkorbut występuje często w biednych krajach afrykańskich.

Jak objawia się szkorbut?

Choroba objawia się głównie:

  • ogólnym osłabieniem organizmu;
  • sennością;
  • brakiem łaknienia;
  • przerostem dziąseł;
  • obrzękami kończyn;
  • dolegliwościami bólowymi stawów;
  • pojawianiem się krwawych wybroczyn na skórze.

Najbardziej charakterystycznym i rozpoznawalnym objawem szkorbutu jest jednak krwawienie z dziąseł i zwiększenie ruchomości zębów. Tkwią one bardzo luźno w zębodołach, wykazując tendencję do wypadania. Brak witaminy C w organizmie wpływa szczególnie niekorzystnie na układ immunologiczny i sercowo-naczyniowy. Zauważa się dodatkowo dużego stopnia upośledzenie gojenia ran.

Witamina C pełni także wiele innych funkcji, w tym bierze udział w syntezie kolagenu i niektórych hormonów czy neurotransmitterów. Związki te wykazują działanie wszechstronne i ogólne na organizm, upośledzenie ich syntezy z powodu raku witaminy C wywołuje więc wpływ na cały organizm. Mówi się, że szkorbut jest chorobą ogólnoustrojową i wieloukładową.

Leczenie szkorbutu

Leczenie tej choroby polega głównie na podawaniu odpowiedniej dawki witaminy C, która uzupełni niedobór w organizmie i pokryje dzienne zapotrzebowanie człowieka na ten związek. Zalecane dzienne dawki dla poszczególnych grup wiekowych wynoszą:

  • 20 mg – niemowlęta;
  • 40-50 mg – dzieci od 1 do 8 roku życia;
  • 50 mg – dzieci od 9 do 13 roku życia;
  • 65-75 mg – młodzież od 14 do 18 roku życia;
  • 75 mg – dorosłe kobiety;
  • 90 mg – dorośli mężczyźni;
  • 85 mg – kobiety w ciąży;
  • 120 mg – kobiety karmiące piersią.

Do głównych źródeł witaminy C należą głównie owoce i warzywa – papryka, szczypiorek, natka pietruszki, owoce goji, acerola, kiwi, truskawki, brokuły, pomidory, czarna porzeczka itd. Niemal w każdym warzywie i owocu można znaleźć pewne ilości witaminy C. Za najbogatsze źródło kwasu askorbinowego uznaje się jednak acerolę, która zawiera ponad 1600 mg w 100 g owocu. Wykazano, że spore ilości witaminy C zawierają także algi, czyli Chlorella i Spirulina. Osoby chore na szkorbut powinny utrzymywać zdrową dietę bogatą w owoce i warzywa, a także dodatkowo suplementować witaminę C pod okiem lekarza.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Szymańska-Pasternak J., Janicka A., Bober J., Witamina C jako oręż w walce z rakiem, Onkologia Praktyczna i Kliniczna, 1/2011.
  2. Kalemba-Drożdż M., Witamina C w leczeniu nowotworów i profilaktyce chorób niezakaźnych, Państwo i Społeczeństwo, 3/2018.
  3. Pawlaczyk M., Korzeniowska K., Rokowska-Waluch A., Witamina C i skóra, Farmacja Współczesna, 5/2012.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *