Implanty zębów

Spis treści

Implanty zębów to kilkumilimetrowe elementy kształtu stożka, które po osadzeniu w kości szczęki naśladują utracone z różnych powodów naturalne korzenie zębów. W praktyce, słowo „implantoprotetyka” oznacza posługiwanie się zabiegową procedurą implantacji w połączeniu z protetyczną rekonstrukcją uzębienia, przy czym liczba i rozmieszczenie wszczepów filarowych zależą od planu docelowego zaopatrzenia protetycznego.

Implanty zębów

Klasyfikacja pacjenta do zabiegu

Implanty zębów mogą być zastosowane u każdej osoby, która spełnia niżej wymieniowe warunki:

  • dobry ogólny stan zdrowia;
  • brak miejscowych zmian patologicznych w jamie ustnej;
  • zakończony okres wzrostowy szczęk;
  • dobra higiena jamy ustnej;
  • odpowiednia ilość i dobra jakość struktur kostnych;
  • gotowość pacjenta do zaakceptowania ryzyka zabiegowego i dobra współpraca.

Dodatkowo należy odrzucić ewentualne przeciwwskazania, takie jak:

O klasyfikacji pacjenta do leczenia decyduje stomatolog zajmujący się danym przypadkiem. Zabieg nadaje się dla każdego, kto chce uzupełnić ubytki w jamie ustnej. Dzięki implantacji można uzupełnić lukę po pojedynczym zębie, po kilku zębach, a nawet w przypadku całkowitego bezzębia.

Implanty zębów – rodzaje

Wyróżnia się 2 podstawowe rodzaje implantów zęba – tytanowe i cyrkonowe. Tytanowe są tańsze, ale ich wadą jest kolor. W przypadku obniżenia linii dziąseł metal może się uwidocznić. Z kolei implanty zęba cyrkonowe są koloru kości słoniowej, przez co uznaje się je za bardziej estetyczne. Oba rodzaje są bardzo wytrzymałe, odporne i dobrze integrują się z tkanką kostną w jamie ustnej.

Jak wygląda zabieg implantacji?

Współczesne wszczepy kostne wprowadzane są do kości szczęki i żuchwy, a ich lokalizacja w przybliżeniu odpowiada usytuowaniu korzeni zębów naturalnych. Wybór odpowiedniego rodzaju wszczepu (kształtu i wymiarów) zależy od jego lokalizacji, uwarunkowanej konkretną sytuacją anatomii wyrostka zębodołowego, a także rodzaju planowanej konstrukcji docelowego zaopatrzenia protetycznego. W związku z tym uznaje się, że najkorzystniejszy rozkład sił żucia i najlepsze efekty funkcjonalne uzyskuje się stosując cylindryczne formy śrubowe wszczepów tytanowych o specjalnej preparacji struktury ich powierzchni.

Procesy biologicznej interakcji pomiędzy powierzchnią wszczepu a nawarstwiającymi się komórkami kostnymi i strukturami naczyniowymi tkanek okołoszczepowych zależą między innymi od:

  • regeneracyjnych możliwości organizmu;
  • stopnia odporności na uraz operacyjny i czynniki infekcyjne;
  • rodzaju powierzchni implantu;
  • działania obciążeń okluzyjnych.

Na początku lekarz stomatolog przygotuje wyciski i modele diagnostyczne, a także określi rodzaj i lokalizację implantów z zarysem na modelach. Konieczne jest sporządzenie planu zaopatrzenia protetycznego wczesnego i docelowego. Dentysta musi wykonać płytkę na wyrostek zębodołowy z kontrolnymi punktami do analizy RTG oraz szablony z ustawionymi zębami sztucznymi.

W rzeczywistości cały zabieg implantacji zęba można przedstawić w trzech krokach. Najpierw, po przygotowaniu pacjenta i wykonaniu podstawowych czynności opisanych wyżej, dentysta wszczepia implant w kość szczęki. Następnie zakłada śrubę gojącą. Na końcu zaś mocuje na tak przygotowanym wszczepie sztuczny ząb.

Implanty zębów po zabiegu

W efekcie chirurgicznej interwencji, w bezpośredniej okolicy wszczepu, w wyniku uszkodzenia naczyń krwionośnych i wynaczynienia krwi oraz urazu beleczek kostnych dochodzi do powstania mikroprzestrzeni wokół implantu. Wypełnia się ona bezpośrednio po zabiegu skrzepem. Z kolei w skrzepie znajdują się czynniki wzrostowe oraz inne składniki, które zaczynają tworzyć organiczną macierz podobną do cementu korzeniowego. Powstający układ włókien zawierający spore ilości kolagenu oplata implant i wypełnia stopniowo powstałą podczas zabiegu implantacji mikroprzestrzeń. Aby proces przebiegał w sposób prawidłowy należy:

  • dbać o higienę jamy ustnej – okolicę zabiegową oczyszczać delikatnie specjalną szczoteczką;
  • zażywać antybiotyk przepisany przez lekarza;
  • na okolicę operowaną zewnątrzustnie stosować zimne okłady;
  • nakładać maść lub żel zalecony przez dentystę bezpośrednio na okolicę zabiegową;
  • spać z lekko uniesioną głową;
  • unikać bardzo intensywnego wysiłku fizycznego i przegrzewania organizmu (sauna, gorące kąpiele) do 1 tygodnia po zabiegu;
  • wstrzymać się od palenia papierosów.

Bibliografia

  1. Majewski S., Współczesna protetyka stomatologiczna, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2014.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *