Wypychanie językiem zębów górnych to problem stomatologiczny, który występuje jednak rzadziej niż wypychanie językiem zębów dolnych. Najczęściej obydwa zjawiska zaobserwować można u dzieci, co zawsze wymaga odpowiedniego leczenia. W innym razie dochodzi do rozwoju konsekwencji takich jak nieprawidłowa wymowa, nadmierne ślinienie się, wady zgryzu czy bezdech senny.
Wypychanie językiem zębów górnych – przyczyny
Wypychanie językiem zębów górnych może mieć wiele różnych przyczyn, jednak do najczęstszych należą:
- błędne nawyki z dzieciństwa, np. w związku ze zbyt długim ssaniem smoczka, ssaniem kciuka lub karmieniem dziecka butelką;
- karmienie piersią dziecka mającego powyżej 4 lat;
- różnego rodzaju zaburzenia oddychania, w tym chrapanie oraz bezdech senny;
- zbyt krótkie wędzidełko języka lub wargi górnej;
- problemy z przełykaniem śliny lub kęsów pokarmowych;
- różnego rodzaju wady zgryzu, które mogą występować już od momentu wyrzynania się zębów mlecznych u dziecka.
Zidentyfikowanie określonych przyczyn jest niezbędne do wdrożenia odpowiedniego leczenia przyczynowego. A tylko takie daje gwarancję trwałych rezultatów.
Wypychanie językiem zębów górnych – objawy i konsekwencje
Wypychanie językiem zębów górnych w pierwszej kolejności objawia się tkliwością, bólem, stanem zapalnym, podrażnieniem i zaczerwienieniem przedniej powierzchni języka, ponieważ styka się ona z twardymi tkankami zębów od ich strony wewnętrznej. Jeśli dzieje się tak często, może dojść nawet do pękania języka, delikatnego krwawienia z niego oraz nadkażeń bakteryjnych tej okolicy. Na języku mogą odcisnąć się zęby górne, co jednak znika po chwili. Typowe objawy to także: nadmierne ślinienie się, seplenienie, często otwarte usta (co nadaje twarzy lekko gapiowaty wygląd).
Na dłuższą metę konsekwencje bagatelizowanego wypychania językiem zębów górnych są znacznie poważniejsze. Wyraźnie wzrasta ryzyko wad wymowy, z seplenieniem na czele, wad zgryzu, w szczególności takich jak szpary między zębami górnymi (tzw. diastema) czy zgryz otwarty, jak również problemów z przyzębiem. Krwawiące dziąsła są częstą dolegliwością występującą przy tłoczeniu języka. Wypychanie językiem zębów górnych może dodatkowo utrudniać leczenie ortodontyczne i wymagać dodatkowej terapii logopedycznej.
Wypychanie językiem zębów górnych – diagnostyka
Diagnostyka problemu opiera się na oględzinach jamy ustnej pacjenta i wywiadzie zdrowotnym z pacjentem bądź jego rodzicami. Już na podstawie wyglądu zębów i ewentualnych odcisków na języku można ustalić rozpoznanie w wielu przypadkach. Podczas badania należy sprawdzić kondycję tkanek miękkich jamy ustnej oraz spoczynkowe położenie języka. W razie konieczności lekarz może dodatkowo zlecić badanie RTG zębów.
Wypychanie językiem zębów górnych – leczenie
Zarówno wypychanie językiem zębów dolnych, jak i górnych, leczy się w bardzo podobny sposób. Przede wszystkim należy skupić się na połączeniu terapii logopedycznej z terapią ortodontyczną, co zazwyczaj odbywa się jednocześnie. Leczenie logopedyczne ma na celu profilaktykę i leczenie ewentualnych wad zgryzu, a także przywrócenie językowi jego właściwej, spoczynkowej pozycji. Jest to możliwe na podstawie indywidualnie dobranych ćwiczeń, co można uzupełniać terapią manualną w ramach fizjoterapii stomatologicznej. Z kolei leczenie ortodontyczne pozwala na ustawienie zębów w ich właściwej pozycji w łukach zębowych. To o tyle istotne, że nie do końca wiadomo, co pojawia się najpierw. Wady zgryzu mogą być zarówno przyczyną, jak i konsekwencją tłoczenia językiem zębów górnych.
Równocześnie rodzice muszą zadbać o wyeliminowanie z codzienności dziecka wszelkich czynników ryzyka nasilających ten problem. Należy usunąć butelki, smoczki oraz inne przedmioty, które dziecko wkłada do buzi, jak również pilnować, aby nie wkładało do ust własnych palców. W niektórych przypadkach wykorzystuje się specjalne aparaty logopedyczne, które pomagają utrzymać język w prawidłowej pozycji podczas połykania.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności. Wzmacnia zęby, kości, ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Jańczuk Z., Arabska-Przedpelska B., Lipski M., Kaczmarek U., Stomatologia zachowawcza z endodoncją, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
- Proffit W., Fields H., Sarver D., Ortodoncja współczesna, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2010.
