Tymina (skrót: T) jest jedną z pięciu zasad azotowych, tuż obok uracylu, adeniny, guaniny oraz cytozyny. Zalicza się ją do grona pirymidyn. Wspólnie z pozostałymi zasadami tworzy podstawowe jednostki budulcowe materiału genetycznego – nukleotydy. Znaleźć ją można zarówno w łańcuchach DNA, jak i łańcuchach RNA.
Genetyka – podstawowe pojęcia
Aby lepiej zrozumieć, czym dokładnie jest tymina i jaką spełnia funkcję w genetyce, warto poznać podstawowe pojęcia bezpośrednio związane z tym związkiem. Oto one:
- zasada azotowa – tymina jest jedną z pięciu zasad azotowych, a mianem tym określa się związki chemiczne mające w swoim składzie azot oraz wykazujące właściwości zasadowe (stąd nazwa);
- nukleotyd – zasady azotowe tworzą nukleotydy, czyli podstawowy materiał budulcowy RNA i DNA. To organiczne związki chemiczne z grupy estrów fosforanowych, będące estrami nukleozydów i kwasu fosforowego (5′-fosforany nukleozydów);
- DNA – cząsteczka zawierająca unikalną dla każdego człowieka informację genetyczną, czyli przekazywaną dziedzicznie informację dotycząca struktury białek budujących organizm;
- RNA – rodzaj informacji genetycznej występujący w organizmie, podobny do DNA, choć jednoniciowy. Dla porównania, łańcuchy DNA są dwuniciowe, tworząc charakterystyczną, skręconą, podwójną spiralę.
Podsumowując, tymina jest zasadą azotową budującą nukleotydy. Te zaś stanowią podstawową jednostkę budulcową łańcuchów RNA i DNA. W przeciwieństwie do uracylu, który występuje wyłącznie w RNA, tymina występuje wyłącznie w DNA, zaś wszystkie pozostałe zasady azotowe spotkać można zarówno w RNA, jak i w DNA.
Tymina – charakterystyka
Tymina to zasada azotowa zaliczana do pirymidyn. W gronie tym znajduje się również cytozyna i uracyl. Ma wzór sumaryczny C5H6N2O2 oraz masę molową 126,11 g/mol. Związek ten po połączeniu wiązaniem N-glikozydowym z deoksyrybozą tworzy nukleozyd pirymidynowy, czyli tymidynę. W dwuniciowych kwasach nukleinowych (DNA) tymina tworzy parę komplementarną z adeniną za pomocą dwóch wiązań wodorowych.
Zasada komplementarności ma ogromne znaczenie w łączeniu się poszczególnych zasad azotowych ze sobą. Zgodnie z nią cytozyna (C) łączy się tylko z guaniną (G), adenina (A) w kwasie RNA łączy się z uracylem (U), a w kwasie DNA z tyminą (T). Właśnie dzięki temu można z ogromną dokładnością badać materiał genetyczny człowieka, nawet jeśli brak w nich poszczególnych cegiełek. Ma to też znaczenie dla całościowej inżynierii genetycznej, która jest przyszłością innowacyjnej medycyny.
Polecane produkty:
|
Kwas hialuronowy
Kwas hialuronowy bioalgi to naturalny produkt z fermentacji roślinnej, dzięki czemu biodostępność jest na bardzo wysokim poziomie. Kwas hialuronowy działa głównie na takie struktury jak włosy, skóra, oczy, stawy, dziąsła ... Zobacz więcej... |
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Stryer L., Biochemia, Wydawnictwo PWN, Warszawa 1986.
- Silverthorn D., Fizjologia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
- Jorde L., Carey J., Bamshad M., Genetyka medyczna, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2021.
