Głuchota to stan, w którym człowiek nie jest w stanie odbierać żadnych dźwięków za pomocą aparatu słuchu. Diagnozuje się go w momencie, gdy pacjent nie reaguje na hałas o mocy powyżej 120 dB. Nie ma sposobu na korekcję słuchu, np. za pomocą aparatu słuchowego (taka możliwość istnieje wyłącznie przy niedosłuchu). Diagnostyką i leczeniem głuchoty zajmuje się lekarz audiolog.
Głuchota – przyczyny
Możliwe przyczyny głuchoty u dziecka:
- konflikt serologiczny;
- narażenie na bardzo duży hałas już od pierwszych dni życia dziecka;
- przyjmowanie niektórych leków, np. gentamycyny;
- uszkodzenie ośrodków mózgowych odpowiedzialnych za zdolność słyszenia;
- różyczka;
- choroby wrodzone, np. zespół Edwardsa, Zespół Weisenbachera-Zweymüllera;
- infekcje ośrodkowego układu nerwowego i ogólnoustrojowe.
Wyróżniamy również tzw. głuchotę wrodzoną, izolowaną. Jest ona uwarunkowaną genetycznie chorobą, której nie towarzyszą dodatkowe zaburzenia. Stanowi do 70% wszystkich dziedzicznych form uszkodzenia słuchu. Bezpośrednią przyczyną utraty słuchu jest w tym przypadku samoistny defekt genetyczny, a sama głuchota ma charakter nerwowo-czuciowy i obustronny. Problem polega na nieodwracalnym uszkodzeniu funkcji ślimaka, a utrata słuchu ma początek już w okresie prelingwalnym. Wciąż nie wiadomo, jakie czynniki wywołują mutacje genowe powodujące głuchotę wrodzoną. Gen dziedziczy się w sposób autosomalny recesywny lub dominujący w 5% przypadków. W pozostałych nie jesteśmy w stanie przewidzieć wystąpienia mutacji.
Z kolei u osób dorosłych problemem medycznym jest SSNHL, czyli nagły niedosłuch nerwowo-czuciowy. Wiąże się z nagłą utratą sprawności jednego z najważniejszych zmysłów człowieka, czego możliwymi czynnikami są:
- zakrzepy i zatory w obrębie naczyń krwionośnych zaopatrujących ślimaka;
- niedotlenienie;
- infekcje wirusowe, zwłaszcza opryszczka, różyczka, cytomegalia, paragrypa;
- choroby autoimmunologiczne;
- pęknięcie błony bębenkowej, np. wskutek zbyt dużego hałasu lub urazu mechanicznego;
- cukrzyca;
- choroby układu krążenia;
- przewlekłe zapalenie ucha.
Należy jednak wiedzieć, że powyższe problemy są jedynie teoriami i czynnikami ryzyka. Nie stwierdzono, że w pełni odpowiadają za głuchotę.
Głuchota – objawy
Od 1993 roku stosuje się 2 terminy odnoszące się do osób z zaburzeniami słuchu:
- Niesłyszący – osoba z uszkodzonym słuchem w stopniu uniemożliwiającym odbiór mowy drogą słuchową, nawet przy posiadaniu protezy słuchowej;
- Niedosłyszący – osoba z uszkodzonym słuchem w stopniu ograniczającym odbiór mowy drogą słuchową. Istnieje szansa opanowania mowy drogą naturalną przy użyciu protezy.
Zdolność słuchu sprawdza się na podstawie decybeli. Klasyfikacja uszkodzeń słuchu prezentuje się następująco:
- do 20 dB – norma;
- 20-40 dB – lekki ubytek słuchu;
- 40-70 dB – umiarkowany ubytek słuchu;
- 70-90 dB – znaczny ubytek słuchu;
- powyżej 90 dB – głęboki ubytek słuchu;
- powyżej 120 dB – całkowita głuchota.
Głuchotę można rozpoznać już na etapie niemowlęcym. Niemowlę niesłyszące głuży, jednak nie gaworzy i nie powtarza wyrazów po rodzicach. Takie głużenie może trwać nawet do 23. miesiąca życia, co powinno już wcześniej zaniepokoić rodziców i skłonić do wizyty u pediatry. W przypadku osób dorosłych diagnoza jest prosta (pacjent nie reaguje na dźwięki i nic nie słyszy). Podstawą diagnostyki jest badanie audiologiczne.
Głuchota – leczenie
W przypadku głuchoty nabytej, spowodowanej chorobami i urazami, można spróbować leczenia farmakologicznego. Najczęściej chorzy otrzymują kilka leków:
- rozszerzających naczynia;
- wpływających na układ krzepnięcia poprzez hamowanie agregacji płytek;
- obniżających stężenie fibrynogenu;
- hamujących uwalnianie wolnych rodników;
- działających przeciwobrzękowo i przeciwzapalnie (glikokortykoidy);
- przeciwwirusowych.
I inne. Spróbować można również leczenia tlenem hiperbarycznym. Rokowania zależą od wielu czynników, nie da się więc ich z góry określić. Z kolei przy głuchocie wrodzonej zwykle nie ma sposobów na przywrócenie słuchu. Pacjent musi nauczyć się żyć bez wykorzystania zmysłu słuchu. W Polsce istnieje wiele placówek i zakładów wspierających osoby głuche.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Muzyka-Furtak E., Głuchota i niedosłuch – mechanizmy nabywania wyrazów pochodnych, Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin Zakład Logopedii i Językoznawstwa Stosowanego.
- Narożny W., Nagła głuchota – stan naglący nie tylko dla otolaryngologa, Forum Medycyny Rodzinnej, 1/2007.
- Zwierzchowska A., Głuchota a uwarunkowania rozwoju morfofunkcjonalnego i motorycznego dzieci i młodzieży, AWF Katowice, 2009.
