Miazga zęba to tkanka wypełniająca jamę zęba i będąca odbiciem jego kształtu anatomicznego. Właściwa miazga kończy się w obrębie otworu fizjologicznego, przy czym wyróżnia się także tkankę mieszaną. Miazga jest niedojrzałą tkanką łączną typu embrionalnego, bogato unaczynioną i unerwioną.
Gdzie znajduje się miazga?
Jak wspomniano, wyróżnia się 2 rodzaje miazgi – prawdziwą i mieszaną. Prawdziwa wypełnia otwór fizjologiczny (przewężenie kanału w odległości do 2 mm od otworu anatomicznego korzenia zęba), natomiast mieszana znajduje się między otworem fizjologicznym a anatomicznym. Innymi słowy, miazga zęba wypełnia jamę zęba przez otwór anatomiczny, kanały boczne i komorowo-ozębnowe, przy czym znajduje się w bezpośrednim kontakcie z przyzębiem.
Jak zbudowana jest miazga?
W budowie miazgi wyróżnia się 3 warstwy:
- środkową właściwą;
- pośrednią Weila;
- obwodową odontoblastów.
Środkowa właściwa zbudowana jest z dużej ilości fibroblastów i niezróżnicowanych komórek mezenchymatycznych. Zawiera również spore ilości granulocytów, limfocytów, makrofagów i komórek tucznych. Warstwa pośrednia Weila zwana jest także ubogokomórkową, znajdują się tu jednak włókna nerwowe i naczyniowe. Z kolei warstwa obwodowa sąsiaduje z zębiną.
Unaczynienie miazgi
Miazga zęba mieszana jest dobrze unaczyniona, ponieważ jej naczynia krwionośne łączą się bezpośrednio z naczyniami ozębnej i naczyniami szpiku kostnego. Taki otwarty układ tej okolicy wpływa na duże właściwości regeneracyjne tkanki mieszanej. Po usunięciu miazgi i odpowiednim zaopatrzeniu biologicznym ulega mineralizacji i zamyka wrota zakażenia z jamy ustnej do ustroju. Zwiększona koncentracja enzymów w śródbłonku naczyń krwionośnych miazgi z zapalnie zmienioną ozębną, w porównaniu z ich stężeniem w miazdze ze zdrową ozębną, świadczy o bezpośrednim kontakcie obu tych tkanek.
W unaczynieniu miazgi zęba wyróżnia się tętnice i mniejsze naczynia krwionośne. Tętnice biegną obwodowo, po czym w jamie zęba ulegają podziałom. Dostarczają wewnętrznym partiom tkanek składników mineralnych i odżywczych. Dobrze rozwinięty układ mikrokrążenia w miazdze pełni nie tylko ważną rolę w dostarczaniu substancji odżywczych, ale i w odprowadzaniu toksycznych składników.
Unerwienie miazgi
Miazgę unerwiają włókna czuciowe pochodzące od drugiej i trzeciej gałęzi nerwu trójdzielnego, a także włókna naczynioruchowe należące do układu wegetatywnego. Unerwienie czuciowe przewodzi ból po zadziałaniu szkodliwych bodźców na zębinę lub miazgę. Natomiast unerwienie wegetatywne zwężając i rozszerzając światło naczyń krwionośnych reguluje przepływ krwi.
Jaką funkcję pełni miazga?
Miazga zęba odpowiada przede wszystkim za:
- wytwarzanie substancji podstawowej miazgi i prokolagenu;
- funkcje obronne zęba;
- odbieranie wrażeń czuciowych;
- naprawę tkanek;
- zmniejszanie toczących się stanów zapalnych.
Warstwa obwodowa przejawia dużą aktywność i bierze udział w tworzeniu organicznego zrębu zębiny i jej mineralizacji.
Patologie miazgi
Procesy patologiczne toczące się w miazdze mogą przenosić się na tkanki przyzębia wierzchołkowego i brzeżnego. Zapalenie przyzębia odgrywa również istotną rolę w patologii miazgi. W miazdze zęba mogą także występować złogi soli wapniowych o różnych kształtach, zwane kamieniami miazgi. Są one często wyrazem zmian zwyrodnieniowych miazgi, a uciskając na włókna nerwowe mogą powodować ból.
Stany zapalne miazgi są częstym problemem pacjentów zgłaszających się z bólem zęba. Przez bardzo bogate unerwienie tej tkanki wszelkie problemy w jej obrębie wiążą się z silnym, często trudnym do zniesienia bólem. Problemami dotyczącymi miazgi zęba zajmuje się endodoncja.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnuszki
Olej z czarnuszki to w 100% naturalny produkt o wysokiej koncentracji cennych składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest źródłem m.in. niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), mikroelementów, witamin Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Arabska-Przedpełska B., Pawlicka H., Współczesna endodoncja w praktyce, Wydawnictwo Bestom, Łódź 2011.
- Jodkowska E., Wagner L., Wprowadzenie do endodoncji, Wydawnictwo Bestom, Łódź 2010.
