Opryszczka

Spis treści

Opryszczka to nieprzyjemna dolegliwość, która może rozwinąć się u każdego człowieka. Najczęściej występującą postacią kliniczną zakażenia HSV jest nadal opryszczka błony śluzowej jamy ustnej i skóry okolicy okołowargowej, wywoływana głównie przez wirusa HSV-1. Spotkać można jednak także inne wersje opryszczki, np. opryszczkę narządów płciowych.

Opryszczka wargowa

Przyczyny opryszczki

Przyczyną rozwoju opryszczki jest zakażenie wirusem HSV-1, co jednocześnie stanowi bardzo powszechne zjawisko. Szacuje się, że niemal 70% populacji jest zakażone właśnie tym wirusem. Oznacza to, że nawet po zachorowaniu na opryszczkę i jej wyleczeniu wirus z organizmu nie znika. Taka osoba staje się jej nosicielem, co oznacza, że w dowolnym momencie życia opryszczka może pojawić się ponownie. Wirusem można zarazić się na wiele sposobów, między innymi poprzez pocałunek czy picie z jednej butelki.

Wyróżnia się wiele czynników ryzyka, które przyczyniają się do rozwoju opryszczki. Są to między innymi:

  • obniżona odporność (dlatego wzrost częstości występowania opryszczki przypada na okres jesienno-zimowy);
  • palenie papierosów;
  • nadmierny stres;
  • urazy mechaniczne w obrębie ust;
  • ślinotok lub nadmierna suchość ust;
  • nieodpowiednia dieta;
  • częste infekcje górnych dróg oddechowych;
  • przewlekłe stosowanie leków.

Opryszczka wargowa może wystąpić jednorazowo, ale bardzo często ma charakter nawrotowy. Z reguły nawroty mają mniej nasilony przebieg i trwają krócej, aczkolwiek nawrotowość zmian jest stresująca i niepokojąca dla pacjentów. Ocenia się, że aż do 40% zakażonych wirusem HSV-1 ma nawrotowy przebieg choroby.

Jak objawia się opryszczka?

Opryszczkę można wyczuć jeszcze zanim pojawią się zaczerwienienia i charakterystyczne zmiany na skórze i wargach. Kilka dni wcześniej często odczuwa się swędzenie i pieczenie miejsca, w którym niedługo pojawi się zmiana. Towarzyszy temu uczucie napięcia tkanek, choć jeszcze nie widać żadnych patologicznych objawów.

Po pewnym czasie pojawiają się tak zwane wykwity pierwotne, czyli drobne, wypełnione płynem surowiczym pęcherzyki. Niekiedy jest to jeden większy pęcherzyk, a niekiedy kilka mniejszych. Po upływie kilku dni pęcherzyki te pękają, w efekcie czego tworzą się charakterystyczne nadżerki. Nadżerki te goją się samoistnie tworząc strupki. Strupki zaś także samoistnie odpadają, pozostawiając zagojoną skórę. Zazwyczaj goją się więc bez pozostawienia blizny.

Powyżej przedstawiono najbardziej charakterystyczny i najczęściej jedyny objaw opryszczki. Warto jednak wiedzieć, że typowym pęcherzykom na wargach mogą towarzyszyć objawy ogólnoustrojowe, do których zaliczamy:

W bardziej zaawansowanych przypadkach objawy opryszczki mogą utrzymywać się nawet kilka tygodni. Jeśli zmiany nie są odpowiednio leczone, a pacjent stale dotyka i rozdrapuje strupy, może dojść do powstania trwałych uszkodzeń tkanek miękkich.

Zobacz również: Zajady.

Opryszczka – leczenie

W aptece można otrzymać wiele produktów ukierunkowanych na leczenie opryszczki. Do najpopularniejszych należą miejscowe maści oraz specjalne plastry. Najlepiej obie metody stosować zamiennie – na noc warto założyć plaster, zaś w ciągu dnia, pomiędzy zmianą plastrów warto nasmarować opryszczkę maścią i pozostawić do wchłonięcia. Następnie należy ponownie nałożyć plaster.

Wspomniane wyżej preparaty dostępne są w każdej aptece bez recepty. Nie są również drogie, dzięki czemu ich zakup nie obciąży szczególnie domowego budżetu. Leczenie farmakologiczne czy za pomocą plastrów warto uzupełniać domowymi sposobami.

Domowe sposoby

Walcząc z opryszczką przede wszystkim należy skupić się na wzmocnieniu odporności – leczenie przyczynowe zawsze powinno być podstawą, jedynie uzupełnianą leczeniem objawowym. Osłabiony czy niedożywiony organizm jest znacznie bardziej podatny na infekcje i zakażenia, w tym również na rozwój opryszczki. Do naturalnych, domowych metod wzmacniania odporności zalicza się między innymi:

  • suplementację witaminy C, witamin z grupy B, koenzymu Q10 czy antyoksydantów;
  • picie naparów z melisy, pokrzywy czy szałwii;
  • dodawanie do napojów czy potraw produktów takich jak: cytryna, miód, pieprz, oleje roślinne, pietruszka, szczypiorek, imbir, czosnek, cynamon.

Po wprowadzeniu czynności wzmacniających odporność warto zastosować również metody objawowe. W tym celu poleca się ucięcie aloesu nożem i przyłożenie galaretowatego miąższy w miejsce zmiany. Innym sposobem może być wykorzystanie olejku z drzewa herbacianego, który działa przeciwwirusowo i przyspiesza gojenie się ran. Wystarczy dodać odrobinę do naturalnego kremu i nałożyć niewielką ilość na opryszczkę.

Bibliografia

  1. Biało-Wójcicka E., Majewski S., Łoza K., Zakażenie wirusem opryszczki pospolitej – badanie ankietowe dotyczące wiedzy na temat infekcji wirusem opryszczki wśród osób w wieku 18–35 lat, Przegląd Dermatologiczny, 1/2015.
  2. Lesiak A., Narbutt J., Kompleksowe leczenie opryszczki wargowej, Forum Dermatologicum, 4/2017.
  3. Majewska A., Romejko-Wolniewicz E., Zaręba-Szczudlik J., Łuczak M., Młynarczyk G., Wirus opryszczki pospolitej typu 1: epidemiologia i udział wirusa w zakażeniach narządów płciowych, Nowa Medycyna, 1/2011.


Polecane produkty:
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *