Nerw bloczkowy (łac. nervus trochlearis) to IV nerw czaszkowy. Wychodzi z mózgowia po stronie grzbietowej. Zaopatruje tylko jeden mięsień – mięsień skośny górny. Ponadto, oprócz włókien ruchowych, zawiera również proprioceptywne włókna czuciowe.
Nerw bloczkowego – przebieg
Jądro nerwu bloczkowego znajduje się w śródmózgowiu niedaleko jądra nerwu okoruchowego. Jego włókna korzeniowe wstępują w kierunku grzbietowym, obejmując skośnie istotę szarą środkową. Dodatkowo, w obrębie zasłony rdzeniowej górnej włókna krzyżują się i ukazują na powierzchni grzbietowej pnia mózgu niedaleko linii pośrodkowej.
Nerw bloczkowy wychodzi z mózgowia bocznie od wędzidełka zasłony rdzeniowej górnej oraz ku dołowi od wzgórka dolnego blaszki pokrywy. Następnie łukowato obejmuje konar mózgu, kierując się na powierzchnię podstawną mózgu. Biegnie przy tym równolegle do wyrostka pochyłego tylnego i przechodzi pod przednim pasmem namiotu móżdżku. Dalszy przebieg tego nerwu obejmuje zatokę jamistą poniżej nerwu okoruchowego i nad nerwem ocznym. Dalej krzyżuje on nerw okoruchowy i przez szczelinę oczodołową górną wstępuje do oczodołu.
Pod koniec swojego przebiegu lokalizuje się nad mięśniem dźwigaczem powieki górnej, po czym kieruje się skośnie do przodu i wnika w powierzchnię górną mięśnia skośnego górnego.
Zobacz również: Nerw twarzowy.
Co unerwia nerw bloczkowy?
Nerw bloczkowy zaopatruje mięsień skośny górny oka. Ścięgno tego mięśnia przebiega przez bloczek, stąd wzięła się nazwa dla tego nerwu. W związku z niewielkim obszarem zaopatrzenia, nerw bloczkowy jest najcieńszy ze wszystkich nerwów czaszkowych.
Porażenia mięśnia skośnego górnego oka zdarzają się stosunkowo rzadko. Występuje wówczas słaby zez, wyrażający się lekkim odchyleniem gałki ocznej ku górze i przyśrodkowo. Zez ten może się objawiać również podwójnym widzeniem, co najsilniej wyraża się podczas patrzenia w dół.
Polecane produkty:
Naturalny koenzym Q10
Koenzym Q10 bioalgi to naturalny produkt, uzupełniający niedobory tej ważnej dla organizmu substancji. Jest to czysty izomer trans, taki sam jak występuje w ciele człowieka. Dzięki temu posiada bardzo wysoką biodostępność (wchłanialność) ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Tom V, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.