Kość sitowa

Spis treści

Kość sitowa (łac. os ethmoidale) to nieparzysta kość budująca czaszkę każdego człowieka. Jest niezwykle lekka, o sześciennej budowie. To właśnie jej anatomia była w dawnych latach punktem wielu badań i eksperymentów. Kość sitowa tworzy dolne zamknięcie przedniego odcinka części mózgowej czaszki, jej duża część sięga jednak głęboko między oczodoły i wytwarza zarówno ich powierzchnię, jak i powierzchnię jamy nosowej.

Kość sitowa (łac. os ethmoidale)

Jak zbudowana jest kość sitowa?

Kość sitowa jest kością pneumatyczną. Składa się z 4 podstawowych części:

  • blaszki sitowej;
  • blaszki pionowej;
  • dwóch części bocznych – błędników (rozwojowo należą do nich także małżowiny klinowe).

Blaszka sitowa w płaszczyźnie pośrodkowej posiada wyrostek, który unosząc się tworzy grzebień koguci. Po obydwu jego stronach leży opuszka węchowa. W przedniej części blaszki sitowej lokalizują się otworki dla przejścia nerwu i naczyń sitowych przednich. Blaszka pionowa tworzy część kostnej przegrody nosa. Z kolei błędniki sitowe stanowią główną część całej kości. Składają się z charakterystycznych komórek sitowych ułożonych w dwie grupy – przednią i tylną.

Kość sitowa zbudowana jest niemal w całości z istoty zbitej. Jedynie w obrębie grzebienia koguciego oraz w części górnej i dolnej blaszki pionowej pojawia się istota gąbczasta. Poza tym cała kość jest wydrążona – szczególnie błędnik, w którym pneumatyzacja występuje w postaci wspomnianych komórek sitowych.

Połączenia kości sitowej

Omawiana kość łączy się aż z 15 innymi strukturami kostnymi. Są to:

  • 4 kości czaszki mózgowej – kość czołowa, kość klinowa, 2 małżowiny klinowe;
  • 11 kości czaszki twarzowej – 2 kości nosowe, szczęki, kości łzowe, kości podniebienne, lemiesz i małżowiny nosowe.

Dzięki temu cała czaszka zachowuje swój ostateczny kształt oraz może pełnić ważne funkcje.

Zobacz również: Kość skroniowa.

Za co odpowiada kość sitowa?

Kość sitowa jest przede wszystkim elementem budulcowym i konstrukcyjnym – utrzymuje wszystkie kości w odpowiednim połączeniu oraz buduje ważne struktury czaszki. Poza tym jest kością narządu powonienia, ponieważ leżą na niej rozgałęzienia nerwów węchowych wraz z przynależnym nabłonkiem węchowym.

Zobacz również: Nerwy czaszkowe czuciowe.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *