Mięśnie wewnętrzne języka stanowią tzw. mięśnie własne języka, ponieważ ich przyczepy całkowicie wywodzą się z łącznotkankowych składników samego języka. Ich podstawową funkcją jest nie tyle poruszanie całym językiem (np. wysuwanie go), co ma miejsce w przypadku mięśni zewnętrznych języka, ile zmiana jego kształtu. Do grona tych mięśnie zalicza się 4 struktury anatomiczne.
Mięsień podłużny górny
Mięsień podłużny górny (łac. musculus longitudinalis superior) jest strukturą nieparzystą, ponieważ nie dochodzi do niego i nie przedziela go przegroda języka. Biegnie na powierzchni górnej i bocznej języka, od jego wierzchołka, aż po nasadę. Przyczepy wyglądają następująco:
- przyczep początkowy (pp): tkanka języka;
- przyczep końcowy (pk): rozcięgno języka.
W pewnym momencie przedłuża się on w mięsień podłużny dolny języka, również wchodzący w skład mięśni wewnętrznych języka. Odpowiada głównie za skracanie i poszerzanie języka, a także unoszenie jego koniuszka ku górze.
Mięsień podłużny dolny
Mięsień podłużny dolny (łac. musculus longitudinalis inferior) przebiega w głębi języka od wierzchołka, aż do nasady, zatem praktycznie przez cały ten narząd. Stanowi przedłużenie mięśnia podłużnego górnego na powierzchnię dolną języka. Omawiając topografię dokładniej, znaleźć go można pomiędzy mięśniem bródkowo-językowym a mięśniem rylcowo-językowym. Odpowiada za skracanie języka i opuszczanie jego koniuszka w momencie, gdy język jest wysunięty z jamy ustnej.
Mięsień poprzeczny języka
Mięsień poprzeczny języka (łac. musculus transversus linguae) Lokalizuje się bezpośrednio pod mięśniem podłużnym górnym. Jego włókna mają charakterystyczny, poprzeczny przebieg, krzyżując się na swoim przebiegu z włóknami mięśnia pionowego języka oraz mięśnia bródkowo-językowego. Przy wierzchołku języka mięsień ten przebiega przez całą jego powierzchnię, jednak w dalszej części dzieli go przegroda języka, do której zresztą się przyczepia. Odpowiada za tworzenie z języka charakterystycznej rynienki, a także za zwężanie go, wpuklanie i wypuklanie.
Mięsień pionowy języka
Mięsień pionowy języka (łac. musculus verticalis linguae) przebiega pionowo przez język, a jego włókna w pewnym momencie krzyżują się z włóknami mięśnia poprzecznego języka, mięśnia podłużnego dolnego i mięśnia podłużnego górnego. Posiada następujące przyczepy:
- przyczep początkowy (pp): tkanki języka;
- przyczep końcowy (pk): tkanka łączna dolnej i górnej części języka.
Odpowiada głównie za spłaszczanie języka, poszerzanie go i tworzenie charakterystycznej rynienki, podobnie jak mięsień poprzedni. Ciekawostką jest, że nie każdy człowiek jest w stanie wykonać tę rynienkę ze swojego języka.
Unerwienie mięśni wewnętrznych języka
Za unerwienie wszystkich czterech mięśni wewnętrznych języka odpowiada nerw podjęzykowy, będący XII nerwem czaszkowym. Jest to nerw o charakterze ruchowym, którego początek lokalizuje się w rdzeniu przedłużonym.
Unaczynienie mięśni wewnętrznych języka
Za unaczynienie mięśni wewnętrznych języka odpowiada tętnica językowa, będąca gałęzią tętnicy szyjnej zewnętrznej. W mniejszym stopniu unaczynienie to pochodzi od gałązek tętnicy twarzowej oraz tętnicy gardłowej wstępującej.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
|
Kwas hialuronowy
Kwas hialuronowy bioalgi to naturalny produkt z fermentacji roślinnej, dzięki czemu biodostępność jest na bardzo wysokim poziomie. Kwas hialuronowy działa głównie na takie struktury jak włosy, skóra, oczy, stawy, dziąsła ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka. Tom II, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2018.
