Martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł to ostra infekcyjna choroba dziąseł. Początkowo znane było jako choroba Vincenta, krętkowe zapalenie dziąseł czy martwicze zapalenie dziąseł. Wyróżnia się ostrą i przewlekłą postać choroby. Należy pamiętać, że choroba wykazuje tendencję do nawrotów, co jednak nie oznacza, że występuje przewlekle.
Z czego wynika martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł?
Rozwój martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł wiąże się ze specyficznymi bakteriami beztlenowymi oraz czynnikami predysponującymi, takimi jak:
- nadmierny stres w życiu;
- upośledzenie odpowiedzi immunologicznej;
- niedożywienie;
- palenie tytoniu;
- występujące wcześniej zapalenie dziąseł;
- urazy tkanek.
Szczególnie związany z martwiczo-wrzodziejącym zapaleniem dziąseł jest właśnie stres. Stwierdzono częste występowanie choroby u żołnierzy poborowych, osób uzależnionych w okresie odstawienia leków oraz u studentów w czasie sesji egzaminacyjnych. W stanie stresu pogarsza się higiena jamy ustnej, wzrasta chęć palenia papierosów oraz pogarsza się odżywianie. W efekcie następuje upośledzenie odpowiedzi immunologicznej.
Z rozwojem choroby wiąże się także ogólny spadek odporności organizmu. Świadczy o tym między innymi częstość występowania martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł u pacjentów zakażonych wirusem HIV lub chorych na AIDS.
Objawy martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł
U pacjentów z martwiczo-wrzodziejącym zapaleniem dziąseł stwierdzono podwyższony poziom kortykosteroidów w surowicy krwi i w moczu, co jest spowodowane aktywacją podwzgórzowo-przysadkowej drogi adrenolitycznej. Podwyższony poziom kortyzolu hamuje funkcje leukocytów w jądrach wielokształtnych. U pacjentów z omawianą jednostką chorobową stwierdza się upośledzenie zarówno immunologicznej odpowiedzi komórkowej, jak i humoralnej.
Charakterystycznymi objawami klinicznymi martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł są:
- martwica i owrzodzenia szczytów brodawek międzyzębowych lub całego dziąsła brzeżnego;
- ból dziąseł – samoistny lub przy dotyku;
- krwawienie dziąseł.
Należy pamiętać, że obraz brodawek międzyzębowych może być również zmieniony przez nieprawidłowy kształt lub ustawienie zębów. Istotne jest także różnicowanie martwicy brodawek z brodawkami dziąsłowymi zmienionymi w wyniku urazu, np. w sąsiedztwie diastemy. Z kolei krwawienie z dziąseł jest najmniej różnicującą cechą kliniczną martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł, ponieważ często występuje również w innych chorobach przyzębia.
W przebiegu choroby mogą wystąpić również objawy ogólnoustrojowe, takie jak:
- ogólne złe samopoczucie;
- limfoadenopatia;
- gorączka lub podwyższona temperatura ciała.
Chorobę zawsze różnicuje się z innymi schorzeniami dającymi podobne objawy.
Martwiczo-wrzodziejące zapalenie przyzębia
To infekcja charakteryzująca się zmianami w obrębie dziąsła na zredukowanym przyzębiu. Może być następstwem wielkich epizodów martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł lub rozwinąć się w miejscu nie objętym wcześniej zmianami.
Wiąże się z obniżoną odpornością (np. u pacjentów z HIV) oraz z niedożywieniem. Objawia się głębokimi owrzodzeniami, silnymi dolegliwościami bólowymi, szybką destrukcją kości wyrostka oraz samoistnymi krwawieniami. U pacjentów niedożywionych, podobnie jak w przypadku martwiczo-wrzodziejącego zapalenia dziąseł, obserwuje się ostrą destrukcję kości. Z tego względu obie jednostki chorobowe zawsze należy różnicować.
Martwiczo-wrzodziejące zapalenie dziąseł – leczenie
Leczenie omawianej jednostki chorobowej dzieli się na 2 fazy:
- leczenie fazy ostrej;
- dalsze postępowanie w zmienionych warunkach.
W fazie ostrej zaleca się płukanie zmian ciepłą wodą lub roztworem 5% wody utlenionej, następnie delikatne ich oczyszczanie. Można także delikatnie usuwać złogi. Pacjentowi zaleca się stosowanie trzy razy dziennie płynów do płukania uwalniających tlen, takich jak nadtlenek wodoru. Niekiedy konieczne jest wykonanie skalingu. Niezwykle ważna jest tu także zmiana codziennych nawyków, w tym unikanie używek czy prawidłowa higiena jamy ustnej.
Na dalszym etapie należy regularnie uczęszczać na skaling zębów – również poddziąsłowy. Pacjenci z pojawiającymi się nawrotami choroby bez wyraźnej przyczyny powinni zostać poddani badaniu ogólnomedycznemu i badaniom krwi, w poszukiwaniu czynników predysponujących.
Bibliografia
- Górska R., Diagnostyka i leczenie chorób błony śluzowej jamy ustnej, Wydawnictwo MTP, Warszawa 2011.
- Czerniuk M., Szymański F., Górska R., Filipiak K., Wrzodziejąco-martwicze zapalenie dziąseł i przyzębia jako czynniki ryzyka chorób układu sercowo-naczyniowego. Czy istnieje związek?, Choroby Serca i Naczyń, 3/2016.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
