Ropień mózgu to miejscowe zakażenie wewnątrzczaszkowe, które ma swój początek w ograniczonym zapaleniu mózgu. Diagnostyka tego problemu wymaga wykonania specjalistycznych badań obrazowych.
Z czego wynika ropień mózgu?
Ropień mózgu stanowi zmianę ogniskową – uogólniona początkowo infekcja ośrodkowego układu nerwowego ogranicza się, tworząc ognisko zapalenia. To z kolei przyczynia się do wytworzenia bogato unaczynionej torebki otaczającej zmiany zapalno-ropne. OUN jest stosunkowo dobrze chroniony przed infekcjami, zarówno bakteryjnymi, jak i grzybiczymi, w efekcie czego mimo częstych infekcji ropnie mózgu stwierdza się u ludzi stosunkowo rzadko. Do infekcji może dojść wskutek czynników predysponujących, takich jak np.:
- zmiany zapalne zębów i tkanek okołozębowych;
- przewlekłe zapalenie ucha środkowego;
- zapalenie zatok, najczęściej obocznych nosa;
- neutropenia;
- przebyte przeszczepy;
- zakażenie HIV;
- zabiegi neurochirurgiczne;
- otwarte urazy głowy;
- zakażenia płucne.
Czynnikiem szczególnie predestynującym do powstawania ropni mózgu jest obecność wrodzonej siniczej wady serca (zwłaszcza tetralogii Fallota lub transpozycji dużych naczyń). Można ją stwierdzić nawet u do 15% chorych. Bakteriami najczęściej izolowanymi z ropni mózgu (do 70% przypadków) są paciorkowce tlenowe, beztlenowe oraz mikroaerofilne.
Objawy ropnia mózgu
W typowym przebiegu schorzenia najczęściej pojawiają się narastające dolegliwości bólowe głowy jako wyraz zbyt dużego ciśnienia wewnątrzczaszkowego i podrażnienia opon mózgowo-rdzeniowych. Najczęściej bóle mają charakter tępy i uogólniony. Właśnie z tego względu mogą być przyczyną opóźnień w rozpoczęciu czynności diagnostycznych, tym bardziej, że bóle głowy są niecharakterystycznym i nieswoistym objawem towarzyszącym wielu różnym chorobom, w tym niedotyczącym układu nerwowego. Ponadto, w ocenie klinicznej bardzo często stwierdza się między innymi:
- wymioty;
- zawroty głowy;
- dezorientację;
- zaburzenia świadomości wskazujące na konieczność szybkiej interwencji;
- nudności.
Jak widać, objawy te są wysoce nieswoiste, dlatego wykrycie ropnia mózgu często bywa utrudnione lub problem ten nie jest nawet brany pod uwagę. Ropniom mózgu często towarzyszy gorączka, nie jest to jednak objaw stały.
Rozpoznanie ropnia mózgu
Badaniem z wyboru jest rezonans magnetyczny, który ostatnimi czasy zyskuje znaczną przewagę nad badaniami rentgenowskimi. Rezonans umożliwia bowiem dużo wcześniejsze wykrycie stanów zapalnych w obrębie mózgu. Ponadto wykonuje się badania laboratoryjne, które mogą wykryć (choć nie zawsze) podwyższony poziom OB i CRP.
Jak leczyć ropień mózgu?
Ropnie powyżej 25 mm średnicy należy bezwzględnie usunąć. Niekorzystnym zjawiskiem jest również obecność kilku ropni – wówczas nakłuwa się największy z nich, nawet, jeśli nie osiągnął on 25 mm średnicy. Współcześnie, dzięki rozwojowi medycyny, rzadko wykonuje się już otwarte usunięcia ropnia. Ponadto leczeniu musi towarzyszyć antybiotykoterapia dobrana do bakterii, które wywołały ropień mózgu. Inne postępowanie obserwuje się w przypadku ropni grzybiczych. Są one znacznie bardziej niebezpieczne i wiążą się z wysoką śmiertelnością.
Rokowanie pacjentów jest różne. Dawniej śmiertelność sięgała aż do 80%, obecnie jednak wynosi do 32%. Stan pacjenta po usunięciu ropnia zależy od wielu czynników, głównie takich jak odporność organizmu, wiek pacjenta czy obecność innych chorób i schorzeń.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnuszki
Olej z czarnuszki to w 100% naturalny produkt o wysokiej koncentracji cennych składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest źródłem m.in. niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), mikroelementów, witamin Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Jaskólski D., Sympozjum – ropnie i ropniaki w neurochirurgii, Aktualności Neurologiczne, 14/2014.
- Kotulska-Kliś M., Jaśkiewicz-Burnejko E., Wilczyński K., Usznopochodny ropień mózgu, Otolaryngologia Polska, 5/2007.
- Łebkowski W., Zajkowska J., Ropień mózgu, Neurologia po Dyplomie, 5/2013.
- Mionskowski T., Dubaniewicz-Wybieralska M., Kuczkowski J., Ropnie mózgu u chorego z przewlekłym perlakowym zapaleniem ucha środkowego – opis przypadku, Forum Medycyny Rodzinnej, 4/2010.
