Bakteriocyny

Spis treści

Bakteriocyny to małocząsteczkowe związki, których masa rzadko przekracza 10 kDa. Definiuje się je jako biologicznie aktywne peptydy lub białka działające bakteriobójczo, produkowane przez określone rodzaje bakterii. Znajdują zastosowanie w przemyśle spożywczym do konserwacji żywności, choć coraz żywiej interesuje się nimi także medycyna.

Bakteriocyny

Bakteriocyny – charakterystyka

Bakteriocyny składają się z kompleksów polipeptydowych lub peptydów. Mają przeważnie charakter kationowy i w większości ulegają modyfikacji potranslacyjnej. W związku z tym, że są łatwo rozkładane przez enzymy proteolityczne przewodu pokarmowego ssaków, ludzie mogą je bezpieczne spożywać. Bakteriocyny są zróżnicowane pod wieloma względami. Różnią się m.in. właściwościami biochemicznymi i fizycznymi, aktywnością biologiczną czy mechanizmem działania. Aktualnie bakteriocyny dzieli się na produkowane przez bakterie Gram-ujemne i Gram-dodatnie. Pierwszą wspomnianą grupę dzieli się na:

  • kolicyny – wykazują aktywność antymikrobiologiczną w stosunku do blisko spokrewnionych szczepów. Ponadto hamują syntezę peptydoglikanu bakterii wrażliwych;
  • mikrocyny – syntetyzowane rybosomalnie, hydrofobowe peptydy przeciwdrobnoustrojowe.

Podział bakterii Gram-dodatnich jest bardziej zróżnicowany. Wyróżnia się 4 główne klasy, które dodatkowo dzieli się na liczne podklasy:

  • I – lantybiotyki A i B. Kluczowym mechanizmem ich działania jest zakłócenie biosyntezy ściany komórkowej. Najważniejszym przedstawicielem lanbiotyków jest nizyna o szerokim zastosowaniu w branży spożywczej;
  • II – nielantybiotyki, których działanie skupia się na powodowaniu permeabilizacji ściany komórkowej. Ta grupa dzieli się dodatkowo na cztery podklasy;
  • III – bakteriocyny wielkocząsteczkowe. Jako że ulegają inaktywacji pod wpływem wysokiej temperatury, są mniej interesującą grupą związków dla naukowców;
  • IV – kompleksy białkowo-lipidowe i białkowo-węglowodanowe.

Podsumowując, można oświadczyć, że bakteriocyny to aktywne przeciwdrobnoustrojowe substancje o strukturze białkowej, pod wieloma względami przypominające antybiotyki. Jednocześnie wykazują odporność na stres związany z wysoką temperaturą, a tolerują szerszy zakres pH w porównaniu do klasycznych antybiotyków.

Bakteriocyny – działanie

Działanie przeciwdrobnoustrojowe bakteriocyn zostało bardzo dobrze poznane i wynika z następujących mechanizmów:

  • zakłócenie procesu biosyntezy peptydoglikanu budującego ściany komórkowe;
  • hamowania biosyntezy białek i kwasu foliowego;
  • zaburzenia przebiegu replikacji DNA i transkrypcji w komórce wrażliwej;
  • przerywania ciągłości błony komórkowej.

Bakteriocyny mogą hamować wzrost komórek bakterii szczepów blisko spokrewnionych, ale wykazano również, że nierzadko dodatkowo powstrzymują rozwój przetrwalników bakteryjnych, a nawet działają fungistatyczne. Aktualnie są szeroko wykorzystywane w przemyśle spożywczym, choć jako antybiotyki do leczenia chorób bakteryjnych wymagają dalszego badania.

Bakteriocyny – zastosowanie

Bakteriocyny są wykorzystywane najczęściej jako konserwant żywności zapobiegający jej psuciu się i namnażaniu w niej bakterii. Niektóre bakteriocyny wykazują wrażliwość względem proteaz, dlatego też ulegają trawieniu w przewodzie pokarmowym człowieka, co jest ich bardzo dużą zaletą. Ponadto są odporne na obróbkę termiczną, a stosowane nawet długoterminowo nie wywołują działań niepożądanych, które są tak typowe dla chemicznych, sztucznych konserwantów. Bakterie produkujące bakteriocyny wykrywa się w wielu produktach spożywczych takich jak mięso, sery czy ryby. Jedyną obecnie komercyjną bakteriocyną używaną jako konserwant jest nizyna. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) uznała ją za bezpieczną.

Bakteriocyny w medycynie

W wielu badaniach udowodniono, że łączenie bakteriocyn i konwencjonalnych antybiotyków może znacząco zwiększać skuteczność terapii. Możliwości terapii z użyciem synergicznych oddziaływań między bakteriocynami i antybiotykami konwencjonalnymi wydają się obiecujące. Liczba możliwych kombinacji jest wprost nieograniczona. Ze względu na pewne ograniczenia (m.in. brak dostatecznej wiedzy na temat działań niepożądanych takiego połączenia u człowieka) wymagane są jednak dalsze badania.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Tomaszewska M., Grzesińska W., Bilska B., Trafiałek J., Charakterystyka bakteriocyn jako naturalnych konserwantów żywności, Postępy Techniki Przetwórstwa Spożywczego, 1/2014.
  2. Ołdak A., Zielińska D., Bakteriocyny bakterii fermentacji mlekowej jako alternatywa antybiotyków, Postepy Hig Med Dosw, 71/2017.
  3. Błaszczyk U., Dąbrowska K., Charakterystyka i potencjalne zastosowanie bakteriocyn cyklicznych, Postępy Mikrobiologii, 4/2017.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *