Bupiwakaina to długodziałający amidowy środek stosowany do znieczulenia miejscowego, wykorzystywany głównie w anestezjologii do blokad nerwów, znieczuleń przewodowych i znieczuleń podpajęczynówkowych. Jest organicznym związkiem chemicznym niemal czterokrotnie silniejszym niż popularna lidokaina.
Bupiwakaina – charakterystyka
Bupiwakaina to związek chemiczny o wzorze sumarycznym C18H28N2O i masie molowej 288,43 g/mol. Zalicza się ją do grona leków z grupy amidów, szeroko wykorzystywanych w znieczuleniach miejscowych. Bupiwakaina dostępna jest w formie roztworu do wstrzykiwań, infuzji lub rzadziej do stosowania miejscowego.
Mechanizm działania tego leku na przestrzeni lat został bardzo dobrze poznany. Bupiwakaina w sposób odwracalny zmniejsza przepuszczalność błony komórkowej neuronu dla jonów sodowych, blokując przewodzenie impulsów nerwowych. W pierwszej kolejności wyłącza czucie bólu, potem temperatury, dotyku i czucia głębokiego. Silniej działa na włókna czuciowe niż ruchowe, co pozwala uzyskać znieczulenie przy zachowaniu częściowej funkcji motorycznej.
Bupiwakaina – czy jest bezpieczna?
Wiąże się w około 95-96% z białkami osocza matki, ale mimo to stosunkowo szybko przechodzi przez łożysko, choć w mniejszym stopniu niż lidokaina. Nie jest znany stopień metabolizmu łożyskowego tego leku, ale jego metabolity są znajdowane we krwi, moczu, a nawet soku żołądkowym noworodka. Bupiwakaina stosowana do znieczuleń zewnątrzoponowych w klinicznych dawkach rzadko wpływa na ocenę noworodka w skali Apgar. Należy wiedzieć, że bupiwakaina charakteryzuje się największą kardio- i neurotoksycznością spośród wszystkich dostępnych leków tego rodzaju, dlatego przy stosowaniu należy zachować ostrożność.
Podsumowując, bupiwakaina (jak każdy lek z tej grupy preparatów medycznych) może wywoływać działania niepożądane, w szczególności przy zbyt dużym stężeniu we krwi. Dotyczą one w największym stopniu układu nerwowego i układu sercowo-naczyniowego. Bezpieczeństwo zależy od prawidłowego dawkowania i techniki podania, w związku z czym lek stosuje się wyłącznie przez personel medyczny z doświadczeniem w anestezjologii. Wówczas można uznać, że jest bezpieczny.
Wskazania do zastosowania bupiwakainy
Lek ten wykorzystuje się przy mniejszych zabiegach chirurgicznych lub procedurach wymagających znieczulenia tkanek powierzchownych, jak również celem wykonania blokady pojedynczych nerwów lub splotów (np. splotu ramiennego) w celu znieczulenia kończyn (np. przy zabiegach chirurgii ortopedycznej). Może mieć też zastosowanie w leczeniu bólów pooperacyjnych.
Bupiwakaina – przeciwwskazania
Podstawowe przeciwwskazania do stosowania bupiwakainy są następujące:
- nadwrażliwość na bupiwakainę lub inne amidowe środki znieczulenia miejscowego;
- ciąża i poród – preparaty bupiwakainy o stężeniu 0,75% nie powinny być stosowane podczas porodu ze względu na ryzyko ciężkich działań niepożądanych.
W praktyce klinicznej decyzja o podaniu bupiwakainy zawsze uwzględnia stan pacjenta, choroby współistniejące i ryzyko działań niepożądanych.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny bioalgi
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności. Wzmacnia zęby, kości, ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Radkowski P., Lipińska A., Kędziora B., Dawidowska-Fridrych J., Mandziuk-Radkowska O., Zastosowanie leków miejscowo znieczulających w anestezji położniczej, Anestezjologia i Ratownictwo 2022; 16: 25-32.
- Bupivacaine Grindeks, 5 mg/ml, roztwór do wstrzykiwań. Charakterystyka roztworu leczniczego,
