Angina (łac. angina) to inaczej ostre zapalenie gardła wraz z migdałkami podniebiennymi, czego przyczyną najczęściej jest infekcja bakteryjna. W przebiegu tej choroby pojawiają się zarówno objawy miejscowe, jak i ogólnoustrojowe, przypominające zwykłą grypę. Diagnostyką i leczeniem anginy zajmuje się lekarz podstawowej opieki zdrowotnej.
Angina – przyczyny
Angina może mieć podłoże zarówno bakteryjne, jak i wirusowe. Przy podłożu wirusowym zazwyczaj jest konsekwencją przeziębienia lub grypy, a więc infekcji wywołanej przez rynowirusy lub koronawirusy. Wówczas obserwuje się ją typowo późną jesienią, zimą i wczesną wiosną, gdy odporność organizmu jest najniższa. Z kolei anginę bakteryjną wywołują paciorkowce beta-hemolizujące z grupy A. Angina jest chorobą zakaźną przenoszoną drogą kropelkową, a więc głównie podczas kaszlu czy kichania.
Angina – objawy
Zgodnie z definicją angina to ostry stan zapalny błony śluzowej gardła i migdałków podniebiennych, przebiegający z objawami miejscowymi takimi jak:
- ból gardła;
- pieczenie gardła;
- chrypka;
- katar i kaszel;
- uczucie przeszkody w gardle;
- zmiany wysiękowe na migdałkach podniebiennych;
- opuchnięcie i zaczerwienienie gardła.
A także objawami ogólnymi takimi jak:
- złe ogólne samopoczucie;
- podwyższenie temperatury ciała;
- bóle mięśniowe;
- osłabienie i zmęczenie.
Angina wirusowa rozwija się przeważnie 1-6 dni od zakażenia drogą kropelkową lub przez zanieczyszczone dłonie. Zakażenie ma charakter samoograniczający, a dolegliwości ustępują w ciągu tygodnia. Angina bakteryjna może przebiegać z charakterystycznym, nieprzyjemnie pachnącym nalotem na migdałkach i tylnej powierzchni gardła. Dodatkowo katar w jej przebiegu bywa ropny i gęsty, a nie rzadki i wodnisty.
Jak jeszcze można odróżnić anginę wirusową od bakteryjnej? W przebiegu wirusowej temperatura ciała będzie prawidłowa lub nieznacznie podwyższona, zaś przy bakteryjnej pojawia się wysoka gorączka, sięgająca nawet 39 stopni C. Dodatkowo przy anginie bakteryjnej pojawić się mogą nudności i wymioty, a ból i przekrwienie gardła są znacznie silniejsze, niż ma to miejsce przy anginie wirusowej.
Diagnostyka anginy
W większości przypadków z łatwością można postawić trafne rozpoznanie już na podstawie wywiadu zdrowotnego oraz oceny objawów miejscowych, głównie oględzin gardła i migdałków. Klasycznym badaniem dodatkowym przy podejrzeniu anginy bakteryjnej jest tzw. „strep-test”, polegający na pobraniu wymazu z gardła pacjenta, a następnie na wykryciu obecnych tam paciorkowców beta-hemolizujących grupy A.
Angina – leczenie
Leczenie objawowe anginy wirusowej ma na celu złagodzenie dolegliwości, dlatego jego podstawą są klasyczne leki przeciwbólowe i przeciwgorączkowe dostępne w aptekach bez recepty, a także leki o działaniu miejscowym, np. pastylki do ssania na ból gardła. Preparaty stosowane miejscowo w zapaleniu gardła są połączeniem substancji aktywnych o działaniu antyseptycznym, miejscowo znieczulającym, przeciwzapalnym oraz dodatkowo zmniejszającym przekrwienie, rozrzedzającym śluz i hamującym odruch kaszlowy. Powyższe leki stosuje się też w przebiegu bakteryjnej anginy, jednak wówczas dodatkowo pacjentowi przepisuje się antybiotyki, czyli leki o działaniu bakteriobójczym i bakteriostatycznym. Uzupełnieniem leczenia są inhalacje z dodatkiem ziół, soli i olejków eterycznych.
Leczenie anginy jest ważne, ponieważ brak jakichkolwiek działań w tym kierunku może poskutkować wystąpieniem powikłań. Istnieje ryzyko rozszerzenia się infekcji na okoliczne tkanki i narządy, co może prowadzić do rozwoju m.in. ropnia okołogardłowego, ropnego zapalenia ucha środkowego czy zapalenia wyrostka sutkowatego. Powikłaniem nawracających zakażeń bakteryjnych bywa też przerost migdałków, wymagający ich chirurgicznego usunięcia.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Zielnik-Jurkiewicz B., Zapalenie gardła i migdałków podniebiennych.
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
