Zęby zatrzymane to wada polegająca na niewyrznięciu się zębów pomimo prawidłowego ukształtowania korzeni. Takie zęby mimo prawidłowej budowy pozostają w kości, choć fizjologicznie powinny osiągnąć etap wyrzynania się. Wada dotyczy do 4% społeczeństwa i wymaga leczenia stomatologicznego.
Przyczyny zębów zatrzymanych
Nie wykazano dokładnych przyczyn występowania zębów zatrzymanych, wyróżnia się jednak 3 grupy czynników ryzyka:
- występowanie mechanicznych przeszkód na drodze wyrzynania;
- nieprawidłowy rozwój wskutek wcześniej przebytego urazu;
- ostre urazowe przemieszczenie zęba wskutek ostatnio przebytego urazu.
Do zatrzymania zęba najczęściej dochodzi przy braku wystarczającej ilości miejsca w łuku zębowym. Nie ma on więc opcji, żeby prawidłowo wyrosnąć i odpowiednio się rozwinąć. To zaś może być spowodowane zbyt późnym wypadnięciem zęba mlecznego lub zbyt ciasnym ułożeniem pozostałych zębów.
Właśnie z tego względu tak dużą uwagę powinno przyłożyć się do leczenia zębów mlecznych. Błędnym stwierdzeniem jest myśl, że zębów mlecznych nie trzeba leczyć, ponieważ i tak wypadną. Takie podejście może skutkować przeniesieniem stanów zapalnych i ognisk próchnicowych z wypadających zębów mlecznych na nowo wyrzynające się zęby stałe, występowanie wad zgryzu, zębów zatrzymanych i innych patologii, których leczenie będzie znacznie trudniejsze niż profilaktyka i terapia zębów mlecznych.
Zęby zatrzymane – jak się objawiają?
Zatrzymanie zęba rozpoznaje się wówczas, gdy mamy ukształtowane więcej niż ¾ długości korzenia i jest mało prawdopodobne, aby ząb wyrznął się w przewidywanym czasie wyrzynania. O występowaniu tego zjawiska możemy mówić również wtedy, gdy ten sam ząb po przeciwnej stronie łuku zębowego ma zakończony rozwój korzenia zęba i wyrznął się co najmniej sześć miesięcy wcześniej. Najczęściej w pierwszej kolejności wyrzynają się kolejno zęby dolne przyśrodkowe, dolne boczne, górne przyśrodkowe (w wieku około 6–8 lat), natomiast jako ostatnie – zęby górne boczne (w wieku około 7–9 lat). Zatrzymane stałe górne przyśrodkowe zęby sieczne występują znacznie rzadziej niż zatrzymane zęby mądrości lub zatrzymane stałe kły.
Konsekwencje zębów zatrzymanych
Obecność zębów zatrzymanych może prowadzić między innymi do:
- stanów zapalnych nad niewyrzniętym zębem;
- powstawania wad zgryzu;
- paradontozy;
- szczękościsku;
- próchnicy wyrzniętej części zęba.
I wielu innych dolegliwości. Częstym objawem są również silne dolegliwości bólowe, których przyczyną może być ucisk zęba na nerw.
Jak leczyć zęby zatrzymane?
Leczenie chirurgiczno-ortodontyczne zębów zatrzymanych obejmuje operacyjne odsłonięcie koron zębów zatrzymanych i umieszczenie ich na powierzchni zamka ortodontycznego. Następnie wykonuje się trakcję ortodontyczną mającą na celu wprowadzenie zęba do łuku zębowego. Późniejsze efekty estetyczne zależą od wielu czynników: zakresu usuwanych tkanek czy predyspozycji anatomicznych. Jest to tak zwany zabieg ściągania zęba. Leczenie może trwać nawet 2-3 lata, czyli tyle samo co tradycyjne leczenie wad zgryzu aparatami ortodontycznymi.
Dawniej najczęściej stosowaną metodą leczenia zębów zatrzymanych była ich ekstrakcja. W miarę upływu lat uznano jednak, że usunięcie zębów nie jest zalecane. Zabieg – bez względu na przyczynę problemów z uzębieniem – wykonuje się jako ostateczność. W dzisiejszych czasach zawsze priorytetem jest ratunek zęba, usunięcie zaś wykonuje się wtedy, gdy wszystkie inne metody zawiodą.
Polecane produkty:
|
Naturalny koenzym Q10
Koenzym Q10 bioalgi to naturalny produkt, uzupełniający niedobory tej ważnej dla organizmu substancji. Jest to czysty izomer trans, taki sam jak występuje w ciele człowieka. Dzięki temu posiada bardzo wysoką biodostępność (wchłanialność) ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Kaczor-Urbanowicz K., Becker A., Chaushu S., Zadurska M., Czochrowska E., Etiologia zatrzymanego górnego zęba siecznego przyśrodkowego – przegląd piśmiennictwa, Forum Ortodontyczne.
- Soroka-Letkiewicz B., Zienkiewicz J., Dijakiewicz M., Wykorzystanie metody „zamkniętego wyrzynania” w chirurgiczno-ortodontycznym leczeniu niewyrzniętych lub zatrzymanych zębów, Annales Academiae Medicae Gedanensis, 35/2005.
- Kawala B., Szeląg J., Postępowanie ortodontyczno-chirurgiczne w nietypowych przypadkach zębów zatrzymanych, Dental and Medical Problems, 2/2003.
- Paradowska-Stolarz A., Rzepecka-Skupień M., Szeląg J., Diagnostyka zatrzymanych kłów górnych – na podstawie piśmiennictwa, Dental Forum, 2/2014.
