Wypełnienie glasjonomerowe jest rodzajem plomby stomatologicznej wykorzystywanej w dzisiejszych czasach dość powszechnie. Wyparło ono dawniej popularne wypełnienia amalgamatowe, które w swoim składzie zawierają spore ilości rtęci, co przekłada się negatywnie na stan zdrowia w dłuższej perspektywie czasu.
Wypełnienie glasjonomerowe – charakterystyka
Wypełnienia glasjonomerowe to cementy wykonywane na bazie wody. Występują w postaci proszku i płynu lub w postaci specjalnych kapsułek. Płyn zawiera 47,5% wodny roztwór kopolimerów kwasu poliakrylowego i kwasu itakonowego oraz 5% kwas tartarowy. Kwas itakonowy ma za zadanie obniżanie lepkości płynu i hamowanie wiązania cementu. Z kolei wspomniany kwas tartarowy stanowi akcelerator ułatwiający wytrącanie jonów ze szklanego proszku. Ciekawostką jest, że do niektórych cementów, w celu zapewnienia kontrastu podczas badań RTG, dodaje się szkło barowe lub tlenek cynku.
Ostatnimi czasy rosnącą popularnością w stomatologii cieszą się cementy glasjonomerowe modyfikowane żywicą. Ich cechą charakterystyczną stanowi większa wytrzymałość wczesna i mniejsza rozpuszczalność w porównaniu do klasycznych cementów glasjonomerowych. Modyfikacja glasjonomeru żywicą wpływa ponadto na spadek porowatości i ścieralności powierzchni cementu, a także na zmniejszenie kruchości. W konsekwencji obserwuje się zwiększenie wytrzymałości mechanicznej takiego materiału.
Wypełnienie glasjonomerowe – zastosowanie
Wykorzystanie wypełnień glasjonomerowych jest wskazane do cementowania uzupełnień metalowych, ceramiczno-metalowych oraz pełnoceramicznych na podbudowie z tlenku glinu lub cyrkonu. Warto zaznaczyć, że moduł elastyczności cementu wynosi 3,5-6,4 GPa i jest niższy niż dla cementu fosforanowego, stąd niektórzy specjaliści twierdzą, że ten rodzaj cementu powinien być zarezerwowany do pojedynczych uzupełnień. Przed użyciem wypełnienia glasjonomerowego warto zwrócić uwagę na kondycjonowanie powierzchni zęba kwasem poliakrylowym, co wpływa pozytywnie na trwałość połączenia zębiny z cementem glasjonomerowym.
Podsumowując, wypełnienie glasjonomerowe wykorzystywane jest najczęściej m.in. jako krótkoterminowe rozwiązanie przed leczeniem ostatecznym (wypełnienie tymczasowe), wypełnienie ostateczne w zębach mlecznych, podkład pod innego rodzaju wypełnienie, a także jako materiał służący do mocowania koron zębowych i mostów.
Wady i zalety wypełnień glasjonomerowych
Wypełnienia glasjonomerowe mają wiele istotnych zalet, co przekłada się na ich popularność i powszechność. Zawierają w swoim składzie fluor, który jest stopniowo uwalniany i tym samym wzmacnia szkliwo, chroniąc je przed próchnicą. Po założeniu na ząb bardzo dobrze przylegają do jego powierzchni, zapewniając wypełnieniu maksymalną szczelność. Są też łatwe w samej aplikacji, w związku z czym praca stomatologa staje się łatwiejsza.
Niestety wypełnienia tego rodzaju mają również wady, a do podstawowych zalicza się mniejszą trwałość w porównaniu do wypełnień kompozytowych, a także wrażliwość na wilgoć w momencie aplikacji. Należy więc szczególnie zadbać o odpowiednie warunki w gabinecie stomatologicznym podczas zakładania wypełnienia glasjonomerowego. Takie wypełnienia mogą też być nieco bardziej matowe, co u osób zwracających szczególną uwagę na estetykę staje się kłopotliwe. Na koniec warto zaznaczyć, że wypełnienia glasjonomerowe nie sprawdzają się w przypadku dużych ubytków lub obciążeń żucia, ponieważ w niektórych sytuacjach stają się dość kruche.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny bioalgi
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności. Wzmacnia zęby, kości, ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Lasecka A., Wpływ materiałów do ochrony miazgi na siłę połączenia wybranych cementów z tkankami zęba, Gdańsk 2018.
- Mount G., Stomatologia mało interwencyjna, Wydawnictwo MTP, Warszawa 2006.
