Korona zębowa

Spis treści

Korona zębowa to zmineralizowana część zęba, którą można z łatwością zauważyć np. podczas codziennego szczotkowania zębów. Stanowi część zęba widoczną ponad linią dziąsła. Miejsce połączenia korzenia zębowego i korony nosi nazwę szyjki zębowej. Należy mieć na uwadze, że to właśnie korona jest najbardziej podatna na uszkodzenia i choroby, np. próchnicę zębów.

Korona zębowa

Korona zębowa – charakterystyka

Korona każdego zęba składa się ze szkliwa, zębiny i miazgi zęba. Komorę zęba (a także kanał korzeniowy) wypełnia wiotka tkanka łączna, obficie unaczyniona i bogato unerwiona, nazywana miazgą zęba. Dzieli się ona na miazgę korzeniową oraz miazgę koronową. Zębina stanowi natomiast podstawową masę zęba. Jest zmineralizowaną tkanką łączną o strukturze kanalikowej, twardszą od kości zbitej, wykazuje jednak pewną elastyczność i sprężystość. Otacza ona miazgę zęba ze wszystkich stron i tym samym chroni ją przed działaniem czynników zewnętrznych. Szkliwo znajduje się najbardziej na zewnątrz, w całości pokrywając korony zębów. Ciekawostką jest, że stanowi najtwardszą strukturę ze wszystkich tkanek zwierzęcych.

Korony zębów siecznych

Korony zębów siecznych przypominają kształtem dłuto lub łopatę. Ich powierzchnie wargowe są wypukłe, a językowe wklęsłe. Trójkątne powierzchnie styczne zwracają się wierzchołkiem w kierunku brzegu siecznego i kontaktują ze sobą za pomocą tzw. punktu stycznego. Pomiędzy punktami stycznymi tworzy się przestrzeń międzyzębowa przypominającą kształtem klin, w warunkach prawidłowych wypełniona brodawką międzyzębową. Zęby sieczne różnią się między sobą szerokością i długością korony. U dzieci na brzegu siecznym świeżo wyrzniętych siekaczy widać 3 „ząbki”, nazywane mamelonami. Korony pierwszych zębów siecznych są większe niż korony drugich zębów siecznych.

Korony kłów

Korona kłów jest wypukła, o charakterystycznym stożkowatym kształcie. Kły różnią się od innych zębów bardziej żółtym kolorem. Nie posiadają mamelonów, ale brzeg sieczny może być pokarbowany. Powierzchnie styczne tworzą trójkątne płaszczyzny (kształt klina) wskutek ograniczenia ich przez 2 wyraźne wałki szkliwne: językowy i wargowy. Podstawa tego trójkąta w okolicy szyjki zęba jest nieco uwypuklona w kierunku jego wierzchołka. Ciekawostką jest, że kły są zębami, które najdłużej opierają się popularnym chorobom takim jak próchnica i choroby dziąseł.

Korony zębów przedtrzonowych

Korona przedtrzonowców przybiera formę pięcioboku, a jej powierzchnie policzkowe i językowe są wypukłe. Powierzchnia zgryzowa ma przeważnie 2 guzki: policzkowy i językowy, oddzielone od siebie bruzdą. Wyjątek stanowią zęby przedtrzonowe drugie dolne, które w ponad połowie przypadków mają 3 guzki (jeden policzkowy i dwa językowe). Powierzchnie styczne przedtrzonowców są czworoboczne. Korony tych zębów, patrząc od strony policzkowej są węższe w 1/3 części przyszyjkowej w porównaniu do części zgryzowej, co sprawia, że przestrzeń między nimi poszerza się w kierunku dziąsła.

Korony zębów trzonowych

Trzonowce są największymi zębami w jamie ustnej człowieka. Mają wiele guzków i wiele korzeni. Korony przybierają kształt sześcienny, a wymiary ich zmniejszają się stopniowo od trzonowca pierwszego do trzonowca trzeciego. Różnica wielkości występuje wyraźniej w stosunku do zębów górnych aniżeli do zębów dolnych. Należy pamiętać, że w przypadku zębów przedtrzonowych i zębów trzonowych obserwuje się wiele różnic w budowie koron. Przykładowo, ząb trzonowy pierwszy będzie mieć nieco inną budowę niż ząb trzonowy trzeci, nazywany powszechnie zębem mądrości.

Korona zębowa w protetyce stomatologicznej

Mianem korony zębowej nazywa się również uzupełnienie protetyczne w formie sztucznych wstawek. Wyróżnia się korony całkowite i częściowe. Korony całkowite stanowią konstrukcje protetyczne pokrywające naturalny ząb do poziomu jego szyjki, korony częściowe zaś pokrywają jedynie fragment zęba. Najczęściej stosuje się tzw. korony osłaniające, przykrywające zazwyczaj całą powierzchnię naturalnej korony zęba, całkowicie dopasowując się do jego kształtu i wielkości, dokładnie odtwarzając jego funkcję. Korony na zęby dobierane są indywidualnie dla każdego pacjenta, po wykonaniu szeregu testów i badań.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Piątowska D., Stomatologia zachowawcza, Wydawnictwo Bestom DENTOnet.pl, Łódź 2009.
  2. Łasiński W., Anatomia głowy dla stomatologów, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1993
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *