Wypełnienie kompozytowe

Spis treści

Wypełnienie kompozytowe to materiał stomatologiczny, w składzie którego znaleźć można żywicę organiczną oraz nieorganiczny wypełniacz. Charakteryzują się licznymi zaletami (szeroka gama kolorów, dobre przyleganie do szkliwa, trwałość), w związku z czym są współcześnie najczęściej wykorzystywanym materiałem wypełniającym w stomatologii.

Wypełnienie kompozytowe

Wypełnienia kompozytowe – charakterystyka

W składzie wypełnień kompozytowych zidentyfikować można 3 podstawowe składowe:

  • faza organiczna – zawiera żywice polimeryzujące, takie jak dimetyloakrylowe oligomery i monomery, jednak poza tym znaleźć w niej można inicjatory, akceleratory, inhibitory, barwniki i pochłaniacze UV;
  • faza nieorganiczna – może mieć strukturę krystaliczną (np. kwarcową), ceramiczną (opartą na szkle) lub syntetyczną. Warunkuje przede wszystkim twardość, elastyczność i stabilność wypełnienia;
  • faza wiążąca – łączy fazę organiczną i nieorganiczną, zapewniając trwałość i odporność materiału.

Materiały kompozytowe oraz adhezyjna technika łączenia z tkankami zęba są współcześnie zdecydowaną podstawą innowacyjnej stomatologii zachowawczej. Kliniczne zastosowanie materiałów złożonych wzrastało systematycznie w ciągu ostatnich 10 lat. Z wykorzystaniem wypełnień kompozytowych wykonuje się obecnie plomby.

Wypełnienie kompozytowe – zalety

Wypełnienia kompozytowe są obecnie niezwykle popularne, ponieważ wyróżniają się dość wysoką trwałością. Z reguły około 10 lat, jednak przy dobrej higienie jamy ustnej i przy braku szkodliwych nawyków mogą utrzymywać się w jamie ustnej nawet dłużej. Stomatolog ma do wyboru szeroką gamę zabarwienia tego typu wypełnienia. W związku z tym zawsze może z łatwością dobrać odcień do indywidualnego koloru szkliwa swojego pacjenta. Daje to bardzo dobre efekty wizualne, przy jednoczesnym małym nakładzie finansowych. Wypełnienia kompozytowe są bowiem tańsze niż np. wypełnienia porcelanowe.

Ponadto wypełnienia kompozytowe gwarantują bardzo dobrą adhezję (przyleganie) do powierzchni szkliwa. Oznacza to, że stabilnie przylegają do zęba, przez co spada ryzyko przechodzenia bakterii i resztek pokarmowych pomiędzy szkliwo a plombę. Tym samym jest ona trwała, a naturalne tkanki zęba odpowiednio zabezpieczone. Dużą zaletą tego typu wypełnień jest możliwość stosowania zarówno w przednim, jak i tylnym odcinku uzębienia.

Wypełnienie kompozytowe – wady

Wypełnienie kompozytowe jest wprawdzie tańsze niż wypełnienie porcelanowe, jednak wciąż droższe niż wypełnienie amalgamatowe. Nie każdy może sobie na nie pozwolić. Należy jednak zaznaczyć, że wypełnienia amalgamatowe nie dają tak dobrego rezultatu wizualnego. Ponadto wypełnienia kompozytowe nie zawsze są właściwe dla osób cierpiących na bruksizm – trwałość plomby wyraźnie maleje.

Należy zaznaczyć, że wypełnienia kompozytowe nie są trwałe i odporne na zabarwienia. Dlatego przy paleniu papierosów, piciu czerwonego wina, częstym spożywaniu barwiących pokarmów istnieje poważne ryzyko, że plomba po prostu trwale zabarwi się na inny odcień.

Zalecenia po wypełnieniu kompozytowym

Po wypełnieniu kompozytowym pacjent powinien otrzymać odpowiednie wskazówki odnośnie dalszego postępowania. Podstawowe to:

  • unikanie palenia papierosów (plomba może się wybarwiać);
  • unikanie skrajnie gorących i zimnych pokarmów w dniu po założeniu plomby, co może spowodować rozszczelnienie wypełnienia i w przyszłości próchnicę wtórną;
  • stosowanie past do zębów z dodatkiem fluoru, co wzmocni leczony ząb;
  • godzinę po wypełnieniu unikanie jedzenia i picia.

Bezpośrednio po założeniu wypełnienia kompozytowego w zębach przednich mogą wystąpić nieznaczne różnice w kolorze wypełnienia i zęba (ząb staje się tymczasowo bardziej matowy, wypełnienie zaś jest bardziej przezierne). Wiąże się to bezpośrednio z odwodnieniem zęba w trakcie zabiegu i mija po kilku lub kilkunastu godzinach w zależności od stopnia odwodnienia zęba.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Salamonowicz M., Choromańska M., Naprawa współczesnych wypełnień kompozytowych, J Stoma 2017; 70, 4: 394-404.
  2. Gończowski K., Wypełnienia kompozytowe z zastosowaniem insertów. Ocena kliniczna i laboratoryjna, Kraków 2005.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *