Wydłużenie korony klinicznej zęba

Spis treści

Wydłużenie korony klinicznej zęba to zabieg mikrochirurgiczny wykonywany u pacjentów po znieczuleniu miejscowym. Jego celem jest odsłonięcie granicy zdrowych tkanek zęba, które są schowane pod linią dziąseł. Stosowany jest między innymi w przypadku zaawansowanej próchnicy lub złamania zęba pod dziąsłem. Jego medyczna nazwa brzmi gingiwoosteoplastyka.

Wydłużenie korony klinicznej zęba

Na czym polega wydłużenie korony klinicznej zęba?

Na początku warto wiedzieć, czym jest korona kliniczna – stanowi ona fragment zęba niepokryty kością ani dziąsłem, który widać w jamie ustnej. Wydłużenie korony klinicznej zęba polega więc na wydłużeniu tego fragmentu. Aby to osiągnąć stomatolog nacina dziąsło i odsuwa go, obniża brzeg wyrostka i ostatecznie umieszcza płat dowierzchołkowo. Całość stabilizuje się szwami. Nie jest to jednorazowa czynność, lecz proces, który można przedstawić w następujących krokach:

  • I wizyta – znieczulenie pacjenta, odsłonięcie granicy zdrowej tkanki zęba, redukcja kości zęba, zmiana położenia dziąsła, założenie szwów;
  • II wizyta – następuje około 7 dni po pierwszej. Obejmuje zdjęcie szwów i odbudowę zęba.

Celem odbudowy zęba najczęściej wybiera się koronę protetyczną oraz dodatkowe wzmocnienia, np. pod postacią wkładów z włókna szklanego. Cały proces leczenia jest wysoce indywidualny, a więc dobierany do potrzeb konkretnego pacjenta. W razie konieczności stomatolog wykonuje zdjęcie RTG lub rezonans magnetyczny. Zabieg trwa około godziny.

Ostatnimi czasy coraz popularniejsze staje się użycie lasera w medycynie i stomatologii. Wówczas dziąsło usuwane jest właśnie za pomocą lasera, dzięki czemu prowadzenie zabiegu jest aseptyczne, bezpieczne, bezbolesne oraz delikatne, a rana goi się znacznie szybciej.

Kiedy wykonuje się wydłużenie korony klinicznej zęba?

Wydłużanie korony klinicznej zęba ma zastosowanie przede wszystkim przy:

  • zaawansowanych ubytkach próchnicowych;
  • poprawie estetyki uśmiechu;
  • niektórych rodzajach zapalenia przyzębia (głównie przy stwierdzeniu obecności kieszonek przyzębnych);
  • złamaniu zęba pod linią dziąsła.

Niekiedy zabieg może być konieczny po zakończonym leczeniu ortodontycznym lub protetycznym bądź w trakcie. Nie ma technicznych możliwości wykonania prawidłowego wypełnienia czy korony w wilgotnym środowisku poniżej dziąsła, gdyż w takich warunkach materiały stomatologiczne nie wiążą we właściwy sposób.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Jańczuk Z., Choroby przyzębia – zapobieganie, diagnostyka i leczenie, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2014.
  2. Jańczuk Z., Banach J., Choroby błony śluzowej jamy ustnej i przyzębia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *