Stan zapalny dziąseł

Spis treści

Stan zapalny dziąseł może mieć rozmaite podłoże patologiczne i bez względu na przyczynę zawsze wymaga odpowiedniego leczenia. Przeważnie wiąże się z aktywnością bakterii w jamie ustnej, choć w periodontologii wymienia się stany zupełnie niezwiązane z bakteriami. Charakterystycznym objawami zapalenia dziąseł jest ich obrzęk, nadwrażliwość i krwawienie.

Stan zapalny dziąseł

Stan zapalny dziąseł – przyczyny

Zgodnie z przyczynami wymienia się następujące rodzaje stanu zapalnego dziąseł:

  • zapalenie dziąseł związane z płytką bakteryjną – np. wskutek gromadzenia się kamienia nazębnego, zbyt rzadkiego szczotkowania zębów lub unikania nitkowania zębów i przestrzeni międzyzębowych;
  • choroby dziąseł modyfikowane przez czynniki ogólne – np. zaburzenia hormonalne, choroby krwi;
  • choroby dziąseł modyfikowane przez leki – np. cytostatyki, leki na cukrzycę;
  • choroby dziąseł modyfikowane zaburzeniami odżywiania – wszelkie niedobory pokarmowe, bulimia, anoreksja;
  • zapalenie dziąseł alergiczne – przeważnie w przebiegu alergii kontaktowej i pokarmowej;
  • choroby dziąseł uwarunkowane genetycznie;
  • stan zapalny dziąseł pochodzenia urazowego – oparzenia, podrażnienia, urazy tkanek miękkich jamy ustnej;
  • zmiany w obrębie dziąseł w przebiegu chorób skóry i błon śluzowych – np. liszaj płaski, pemfigoid, pęcherzyca, toczeń rumieniowaty układowy.

Warto zaznaczyć, że stan zapalny dziąseł może również pojawiać się w pierwszych dniach po założeniu aparatu ortodontycznego stałego lub uzupełnienia protetycznego. Wówczas jest reakcją naturalną, o delikatnym nasileniu, będącą konsekwencją przyzwyczajania się tkanek do nowych warunków. Przemija samoistnie w ciągu 2-3 dni. Jeśli utrzymuje się dłużej, konieczna jest konsultacja z lekarzem. Istnieje ryzyko uczulenia na tworzywa, z których wykonane były te akcesoria.

Najczęściej stan zapalny dziąseł wynika jednak z obecności nadmiernej płytki bakteryjnej w jamie ustnej. Omawiając dokładniej, jest wywołany przez substancje przenikające z płytki bakteryjnej gromadzącej się wokół szyjki zęba i w przestrzeniach międzyzębowych. Poważnym czynnikiem ryzyka stanów zapalnych dziąseł jest palenie papierosów.

Stan zapalny dziąseł – objawy

Typowe objawy, które wskazują na stan zapalny dziąseł, to:

  • zmiana zabarwienia dziąsła – przeważnie staje się ono żywoczerwone, podczas gdy fizjologicznie ma zabarwienie różowe;
  • zmiany kształtu dziąsła – pojawia się jego obrzęk i rozrost;
  • obecność szczeliny dziąsłowej – stwierdza się ją podczas badania zgłębnikiem periodontologicznym;
  • krwawienie podczas szczotkowania zębów, zgłębnikowania, a nawet spożywania twardych pokarmów;
  • brak zmian radiologicznych w kości wyrostka zębodołowego.

Objawy zapalenia dziąseł są różnorodne, przeważnie jednak toczą się wokół pojedynczych zębów lub obejmują całość łuku wyrostka zębodołowego szczęki lub żuchwy. Jeśli objawy są zlokalizowane w konkretnym miejscu w dziąśle, można podejrzewać, że zadziałał czynnik miejscowy. Jeśli jednak objawy są rozległe i obejmują całe łuki zębowe, prawdopodobnie przyczyna jest ogólnoustrojowa. Zawęża to diagnostykę. Zapalenie dziąseł uważa się za wstęp do zapalenia przyzębia, dlatego tak ważne jest wczesne wdrożenie postępowania leczniczego.

Diagnostyka stanu zapalnego dziąseł

Diagnostykę rozpoczyna się od wnikliwego badania klinicznego. Niezbędne jest określenie wskaźnika płytki nazębnej API oraz procentowego wskaźnika krwawienia BOP. Na tym etapie każdemu pacjentowi warto przeprowadzić instruktaż higieny jamy ustnej. Następnie stomatolog sprawdza wrażliwość zębów oraz szuka ognisk próchnicowych czy kamienia nazębnego. Szczegółowy przegląd wszystkich zębów zawsze powinien być poprzedzony wywiadem zdrowotnym, aby ocenić, czy pacjent nie zmaga się z chorobami przewlekłymi.

Stan zapalny dziąseł – jak leczyć?

Jeśli stan zapalny dziąseł wynika z chorób ogólnoustrojowych, pacjenta kieruje się do specjalisty, aby mógł on uregulować i ustabilizować chorobę. Jest to element niezbędny dla dalszego postępowania. Bez względu na przyczynę zapalenia wykonuje się natomiast higienizację zębów. Jej celem jest dokładne usunięcie płytki nazębnej i kamienia nazębnego, a także fluoryzacja zębów. Pacjentowi zaleca się dokładną higienę jamy ustnej w warunkach domowych, ze szczególnym uwzględnieniem nici dentystycznych i łagodzących płukanek ziołowych do jamy ustnej. Wszelkie choroby zębów muszą zostać bezwzględnie wyleczone. Objawowo lekarz może przepisać maść przeciwzapalną do stosowania miejscowego.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Mueller H., Periodontologia, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2017.
  2. Jańczuk Z., Choroby przyzębia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2005.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *