Głęboka sedacja

Spis treści

Głęboka sedacja ma miejsce wówczas, gdy po jej zastosowaniu pacjent staje się nieprzytomny, śpi bardzo głęboko i reaguje jedynie na silne bodźce stymulujące, zazwyczaj bólowe. W efekcie często wymaga udrożnienia dróg oddechowych, rzadziej wspomagania oddechu ze względu na ewentualne zaburzenia oddychania. Najczęściej głęboką sedację uzyskuje się przy pomocy leków podanych w iniekcji do naczynia żylnego.

Głęboka sedacja

Głęboka sedacja – na czym polega?

Użycie głębokiej sedacji odbywa się w obecności anestezjologa oraz specjalistycznego sprzętu umożliwiającego ewentualne szybkie udrożnienie dróg oddechowych i zmniejszenie stopnia sedacji. Najczęściej stosuje się propofol, ketaminę, benzodiazepiny lub benzodiazepiny w połączeniu z opioidami, które wstrzykuje się dożylnie. Ponieważ głęboka sedacja jest obarczona dużym ryzykiem komplikacji, lekarz musi w pierwszej kolejności wykluczyć możliwość przeprowadzenia zabiegu u pacjenta w sedacji płytkiej.

Sporą zaletą znieczulenia dożylnego jest możliwość miareczkowania dawki. Czas działania leku jest bardzo szybki, a pierwsze efekty zauważymy już po 20-25 sekundach. Powrót do stanu wyjściowego pacjenta jest szybszy niż przy sedacji doustnej, aczkolwiek wolniejszy niż przy wziewnej. Wadami sedacji dożylnej są potrzeba obecności wykwalifikowanego zespołu anestezjologicznego i konieczność założenia wkłucia, co wiąże się dla pacjenta z dodatkowym stresem. Po zakończeniu wykonywania procedur medycznych pacjenta można od razu wypisać do domu, jeśli spełnia następujące kryteria:

  • utrzymuje kontakt słowny;
  • samodzielnie utrzymuje drożność dróg oddechowych, nie ma zaburzeń oddechowych;
  • jest przytomny;
  • nie zgłasza żadnych dolegliwości bólowych po zabiegu, nudności czy wymiotów;
  • może samodzielnie siadać;
  • stan jego układu krążenia jest stabilny.

Czas powrotu do stanu sprzed sedacji zależy od wieku i masy ciała pacjenta, a także od rodzaju zastosowanego leku. Zwykle wyborem jest propofol lub ketamina.

Zobacz również: Sedacja wziewna.

Propofol w głębokiej sedacji

To popularny anestetyk dożylny wykorzystywany przy sedacji głębokiej, a nawet w znieczuleniu ogólnym, jednak jego działanie nie obejmuje działania przeciwbólowego. Zaczyna działać bardzo szybko, już po 45 sekundach od wstrzyknięcia, pełne działanie uzyskujemy jednak dopiero po 4-8 minutach. Można go podawać iniekcjami powtarzanymi lub wlewem ciągłym. Druga metoda częściej jest wykorzystywana przy długich procedurach medycznych lub na oddziałach intensywnej terapii. W praktyce propofol zazwyczaj łączy się z opioidami, jako że  nie posiada on żadnych właściwości przeciwbólowych. Kombinacja tych leków przyda się więc przy bolesnych procedurach medycznych.

Ketamina w głębokiej sedacji

To anestetyk dożylny z grupy środków psychodysleptycznych. Wykazuje dość mocne działanie przeciwbólowe, nasenne i amnestyczne. Nie powoduje jednak depresji układu oddechowego ani zaniku odruchów kaszlowych i krtaniowych. Ponieważ działanie ketaminy nie jest długotrwałe, najczęściej stosuje się go w krótkich, bolesnych zabiegach medycznych, a także przy wzmożonym stresie i lęku uniemożliwiających bezpieczne przeprowadzenie procedury medycznej. Z użyciem ketaminy może wiązać się ryzyko pojawienia działań niepożądanych takich jak:

  • tachykardia;
  • wzrost ciśnienia tętniczego krwi;
  • nudności i wymioty;
  • bóle głowy;
  • ślinotok.

Mimo tego ketamina jest uważana za bezpieczny i skuteczny lek do głębokiej sedacji i umiarkowanej dzieci podczas różnego rodzaju procedur stomatologicznych.

Głęboka sedacja w stomatologii

Wskazaniem do stosowania sedacji dożylnej w stomatologii jest umiarkowany i silny lęk oraz dentofobia, a także brak współpracy pacjenta w przypadku stosowania sedacji minimalnej. Szczególnym wskazaniem do zastosowania tego rodzaju sedacji są dzieci z zaburzeniami psychicznymi, niepełnosprawnością umysłową oraz długie i bolesne zabiegi stomatologiczne. Decyzję o podaniu sedacji dożylnej zawsze podejmuje lekarz w sytuacji, gdy rzeczywiście jest to konieczne.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Świątkowska A., Świątkowska-Bury M., Sedacja w stomatologii – aktualne wytyczne anestezjologiczne, Nowa Stomatologia, 3/2020.
  2. Lisowska B., Sedacja i znieczulenie do badań diagnostycznych, Geriatria, 1/2007.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *