Zabieg waporyzacji

Spis treści

Zabieg waporyzacji może odnosić się zarówno do migdałków podniebiennych (tzw. kryptoliza tych struktur), jak i do stosowania marihuany leczniczej. Obie procedury określa się mianem waporyzacji, dlatego warto odróżniać je od siebie.

 

Waporyzacja krypt migdałków

Laserowa waporyzacja krypt migdałkowych odnosi się do zmniejszania i spłycania tych krypt przy użyciu wiązki lasera. W warunkach fizjologicznych, gdy migdałki są zdrowe, ich powierzchnia powinna pozostać jednolita i równa. Jeśli jednak miejsce ma przewlekły stan zapalny lub podrażnienie, na ich powierzchni pojawiają się specyficzne nierówności i zagłębienia. Mogą gromadzić się w nich resztki pokarmowe, bakterie czy nawet płytka nazębna, co przyczynia się do rozwoju nieprzyjemnego zapachu z ust, ognisk infekcji oraz tzw. kamieni migdałkowych.

Problem ten rozwiązać może zabieg waporyzacji, nazywany także kryptolizą migdałków. Działanie wiązki lasera sprawia, że w kryptach migdałków tworzą się blizny, doprowadzające do zmniejszania się rozmiarów krypt oraz wygładzenia powierzchni migdałka. Zabieg wykonuje się w znieczuleniu miejscowym, jest zatem dla pacjenta całkowicie bezbolesny. Trwa maksymalnie 30 minut.

Zabieg waporyzacji migdałków – wskazania

Podstawowe wskazania do zabiegu waporyzacji migdałków obejmują:

  • przewlekłe zapalenie migdałków;
  • nieświeży zapach z jamy ustnej;
  • dyskomfort w gardle, zwłaszcza podczas przełykania kęsów pokarmowych;
  • ból gardła;
  • uczucie ciała obcego zalegającego w gardle;
  • kamienie migdałkowe (inaczej: czopy migdałkowe).

Nawracające infekcje migdałków i infekcje gardła mogą po pewnym czasie rozprzestrzeniać się do innych części ciała, wywołując zakażenia ogólnoustrojowe. Do zabiegu waporyzacji najczęściej kwalifikuje pacjenta lekarz otorynolaryngolog.

Przeciwwskazania do zabiegu waporyzacji migdałków

Nie zawsze zabieg waporyzacji może zostać wykonany. Podstawowymi przeciwwskazaniami są:

  • nawracające anginy (przynajmniej 3-krotnie w ciągu roku);
  • powikłania po przebytej anginie, w tym ropnie okołomigdałkowe;
  • zapalenie stawów i mięśni;
  • zaostrzenie chorób przewlekłych;
  • choroba nowotworowa;
  • ciąża;
  • zapalenie mięśnia sercowego;
  • zapalenie nerek.

Pozostałe przeciwwskazania analizowane są indywidualnie przez lekarza, który decyduje o dopuszczeniu pacjenta do zabiegu.

Waporyzacja marihuany medycznej

Mianem waporyzacji określa się jednak również zabieg przyjmowania marihuany medycznej, będący alternatywą dla klasycznego palenia tego ziela. Dotyczy to jednak wyłącznie marihuany sprzedawanej w aptekach, dopuszczonej do leczenia niektórych schorzeń. Inne formy rośliny są w Polsce nielegalne. Waporyzacja jest procesem, podczas którego substancje aktywne znajdujące się w marihuanie (THC i CBD) zostają uwolnione na drodze podgrzewania suszu do odpowiedniej temperatury. Jednocześnie roślina nie jest palona, w związku z czym nie dochodzi do wytworzenia się szkodliwych związków. To przeprowadzenia tej metody należy posiadać specjalne urządzenie nazywane waporyzatorem. Nie tylko kontroluje ono temperaturę podgrzewania marihuany, ale również ułatwia dostarczanie oparów do organizmu.

Wskazania do waporyzacji marihuany medycznej

Zabieg wskazany jest przede wszystkim w następujących przypadkach:

  • dystonia mięśniowa;
  • przewlekłe dolegliwości bólowe w związku z postępującymi i/lub nieodwracalnymi chorobami;
  • bóle po amputacjach czy utracie części ciała;
  • dyskineza;
  • choroba Alzheimera;
  • pląsawica Huntingtona;
  • zespół Tourette’a;
  • tężyczka;
  • bruksizm;
  • stwardnienie rozsiane;
  • stwardnienie zanikowe boczne.

I wiele innych. Aby móc legalnie korzystać z marihuany medycznej, musi ona zostać zalecona przez lekarza i musi pochodzić ze sprawdzonych źródeł (najlepiej z apteki).

Waporyzacja marihuany medycznej – przeciwwskazania

Do waporyzacji marihuaną medyczną istnieje wiele przeciwwskazań, a podstawowymi są:

  • ciąża i okres karmienia piersią;
  • choroby serca;
  • niewydolność wątroby lub nerek;
  • depresja, schizofrenia i inne zaburzenia psychiczne;
  • uzależnienie od narkotyków;
  • niewyrównane choroby przewlekłe.

To lekarz decyduje, czy pacjent potrzebuje i jednocześnie może stosować marihuanę medyczną.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Rogowska-Szadkowska D., Komu pomaga marihuana medyczna?, Wydawnictwo Krytyka Polityczna, 2022.
  2. Latkowski B., Technika zabiegów i operacji w otorynolaryngologii, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2000.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *