Zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego u dzieci

Spis treści

Zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego u dzieci to nieprzyjemna dolegliwość, która może przybrać zarówno postać ostrą, jak i przewlekłą. Manifestuje się przykrymi objawami, które w dużym stopniu pogarszają jakość życia pacjenta.

 

Ostre zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego u dzieci

Ostre zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego może być:

  • pierwotne lub wtórne;
  • surowicze lub ropne;
  • krwiopochodne lub wywołane czynnikami miejscowymi.

U dzieci najczęściej występuje ostre krwiopochodne zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego, które jest następstwem przedostania się drobnoustrojów do krwi albo z pierwotnego ogniska zakażenia (np. ropnie skóry, zapalenie uszu), albo wskutek rozwijającej się posocznicy. Specyficzna budowa kości i stawu u małego dziecka, tzn. cienka warstwa korowa, okostna luźno związana z kością, torebka stawowa obejmująca przynasadę, jak to ma miejsce w wielu stawach, sprawia, że proces zapalny umiejscawia się najczęściej w kościach długich i ich stawach.

U dzieci ostre zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego najczęściej powstaje przez szerzenie się procesu ropnego z tkanek okolicznych oraz na skutek zakażenia krwiopochodnego, przez przerzuty septyczne. Do przyczyn można zatem zaliczyć:

  • ropne zapalenia ślinianki przyusznej;
  • zapalenia kości gałęzi żuchwy i wyrostka sutkowatego;
  • płonicę, błonicę;
  • dur;
  • zapalenia płuc;
  • zapalenia opon mózgowych;
  • grypę.

W tych przypadkach procesem bywają objęte obydwa stawy skroniowo-żuchwowe. Procesy zapalne układu kostno-stawowego u dzieci najmłodszych charakteryzują się swoistą dynamiką i przebiegiem klinicznym. Najczęstszym umiejscowieniem ogniska zapalnego jest okolica przynasadowa kości.

Zobacz również: Ekstrakcja zęba.

Objawy ostrego zapalenia stawu skroniowo-żuchwowego

Objawy kliniczne ostrego zapalenia stawu skroniowo-żuchwowego zależą od czynnika chorobotwórczego, stopnia uszkodzenia tkanek oraz stanu ogólnego dziecka. W rezultacie ogólne objawy charakteryzują się:

  • podwyższeniem temperatury ciała;
  • złym samopoczuciem;
  • trudnością w przyjmowaniu pokarmów.

Z kolei badaniem miejscowym okolicy stawu stwierdza się:

  • zaczerwienienie i obrzęk;
  • dużą bolesność na ucisk.

Otwieranie ust oraz nagryzanie jest ograniczone silnym bólem. Zwykle objawom tym towarzyszy szczękościsk. Proces zapalny zaczyna się w błonie maziowej stawu, powodując jej przekrwienie i pogrubienie. Szparę stawową zaczyna wypełniać powstający wysięk surowiczy, ropny, surowiczo-włóknikowy lub krwisty. Nagromadzony wysięk napina torebkę stawową i uciska głowę żuchwy, przemieszczając ją w dół i do przodu. W efekcie otwieranie ust powoduje ból i przesunięcie żuchwy w stronę zdrową.

Przewlekłe zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego u dzieci

Może powstać pierwotnie lub wtórnie jako zejście procesu ostrego. Występuje w nim ograniczona ruchomość żuchwy, a z czasem mogą pojawiać się trzeszczenia w stawie i zaburzenia w zgryzie. Inne objawy, jak bolesność i obrzęk w okolicy stawu, występują w czasie zaostrzenia procesu zapalnego. Ponadto przewlekłe zapalenie stawu skroniowo-żuchwowego charakteryzuje się występowaniem w obrębie stawu tkanki ziarninowej i uszkodzeniem chrząstki stawowej.

Wytworzona ziarnina przeobraża się we włóknistą tkankę łączną i tworzy zrosty głowy stawowej, które obejmują wyrostek kłykciowy i dziobiasty oraz mogą rozszerzać się w kierunku podstawy czaszki i obejmować dół podskroniowy, guz szczęki i wyrostek skrzydłowaty kości klinowej. Zmiany te, uciskając na nerw żwaczowy, mogą powodować zaburzenia w czynności mięśni żwaczy. Mięśnie dna jamy ustnej — w wyniku przeciążenia — ulegają przerostowi. Postępujące zmiany zapalne w stawie skroniowo-żuchwowym dzieci prowadzą do zesztywnienia stawu i zahamowania rozwoju żuchwy.

Leczenie zapalenia stawu skroniowo-żuchwowego

Wszelkie stany zapalne stawu skroniowo-żuchwowego – niezależnie od tego czy są ostre, czy przewlekłe) wymagają natychmiastowego rozpoczęcia leczenia. Dodatkowo wybór metod leczniczych zależy od dokładnej lokalizacji stanu zapalnego, jego nasilenia oraz od ogólnego stanu zdrowia pacjenta i jego wieku. W stanach ostrych podstawą jest farmakoterapia i fizykoterapia likwidująca zapalenie. Z kolei w późniejszym okresie stosuje się metody fizjoterapeutyczne oraz korzysta z konsultacji stomatologicznej w razie potrzeb. Wczesne podjęcie leczenia jest ważne, ponieważ daje znacznie lepsze rokowanie.

Zobacz również: Zwichnięcie zęba.

Bibliografia

  1. Szpringer-Nodziak M., Wochna-Sobańska M., Stomatologia Wieku Rozwojowego, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2015.
  2. Jurkowski P., Kostrzewa-Janicka J., Mierzwińska-Nastalska E., Zastosowanie lasera biostymulacyjnego w leczeniu stanu zapalnego w chorobach stawów skroniowo-żuchwowych, Dental and Medical Problems, 2/2011.


Polecane produkty:
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *