Mięśnie nadgnykowe

Spis treści

Mięśnie nadgnykowe to 4 parzyste mięśnie ciała ludzkiego, zaliczane do grupy środkowej mięśni szyi. Lokalizują się powyżej kości gnykowej, stąd ich nazwa. Pełnią bardzo ważne funkcje w ciele człowieka, zwłaszcza w kontekście poruszania żuchwą (czynność istotna między innymi przy mówieniu czy jedzeniu).

 

Mięśnie nadgnykowe

W omawianej grupie mięśniowej znajdują się 4 mięśnie:

  • dwubrzuścowy;
  • rylcowo-gnykowy;
  • żuchwowo-gnykowy;
  • bródkowo-gnykowy.

Każdy z nich cechuje się nieco innym przebiegiem i funkcją, aby wszystko działało sprawnie, konieczna jest jednak ich współpraca.

Zobacz również: Przestrzeń podżuchwowa.

Mięsień dwubrzuścowy

Mięsień dwubrzuścowy biegnie od podstawy czaszki do kości gnykowej, dochodzi do powierzchni wewnętrznej części przyśrodkowej trzonu żuchwy. Składa się z dwóch brzuśców – tylnego i przedniego. W jego budowie wyróżnia się także ścięgno pośrednie, które dochodzi do mięśnia rylcowo-gnykowego i przebija go w jego dolnej części.

Omawiany mięsień odpowiada za ruchy żuchwy, w konkretnie za jej opuszczanie. Z kolei gdy żuchwa jest ustalona, podnosi kość gnykową. Jest unerwiony przez gałąź nerwu trójdzielnego oraz gałąź nerwu twarzowego. Z kolei jego unaczynienie pochodzi od układu tętnicy szyjnej zewnętrznej.

Mięsień rylcowo-gnykowy

To bardzo cienki mięsień o wrzecionowatym kształcie. Rozpina się skośnie między kością gnykową a podstawą czaszki. Omawiając dokładniej, przyczep początkowy lokalizuje się na wyrostku rylcowatym kości skroniowej, a przyczep końcowy na trzonie lub rogach większych kości gnykowej.

Mięsień ten odpowiada za pociąganie kości gnykowej ku górze i ku tyłowi. Unerwienie i unaczynienie jest takie same, jak w przypadku mięśnia dwubrzuścowego. Ciekawostką jest natomiast, że mięsień rylcowo-gnykowe może w ogóle nie występować lub występować pozornie.

Mięsień żuchwowo-gnykowy

To mały, płaski i trójkątny mięsień rozpoczynający się na kresie żuchwowo-gnykowej żuchwy. Włókna biegną następnie równolegle ku tyłowi i kończą się w większości na łącznotkankowym szwie między kością gnykową a spojeniem żuchwy.

Mięsień żuchwowo-gnykowy odpowiada za obniżanie żuchwy przy ustalonej kości gnykowej oraz unoszenie kości gnykowej przy ustalonej żuchwie. Dodatkowo odgrywa bardzo istotną rolę podczas przełykania, a przy okazji napina dno jamy ustnej i podnosi język ku górze. Mięsień ten unerwia nerw żuchwowo-gnykowy, a unaczynia tętnica podbródkowa i podjęzykowa.

Mięsień bródkowo-gnykowy

Znajduje się powyżej mięśnia żuchwowo-gnykowego. Posiada walcowaty kształt i biegnie po obu stronach linii pośrodkowej od kości gnykowej do spojenia żuchwy. Rozpoczyna się na kolcu bródkowym żuchwy, a kończy na powierzchni przedniej trzonu kości gnykowej.

Mięsień ten pociąga kość gnykową do przodu i ku górze. Gdy kość gnykowa jest ustalona, opuszcza żuchwę. Ponadto wraz z pozostałymi mięśniami nadgnykowymi unosi język w pierwszej fazie przełykania. Jego unaczynienie pochodzi od gałązek tętnicy językowej, a unerwienie od nerwów splotu szyjnego.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Bochenek A., Anatomia człowieka, tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
  2. Łasiński W., Anatomia głowy dla stomatologów, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 1993.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *