Kłykciny języka

Spis treści

Kłykciny języka są specyficzną i dość często obserwowaną manifestacją skórnej i śluzówkowej infekcji wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV). Do zakażenia tym wirusem dochodzi zazwyczaj wskutek bezpośredniego kontaktu skóry lub błony śluzowej z tkanką zakażoną, a więc np. podczas kontaktu seksualnego. Inną formą szerzenia zakażenia jest sposób wertykalny – z chorej matki na płód. Dlatego kłykciny mogą pojawiać się u pacjentów w każdym wieku.

Kłykciny języka

Kłykciny języka – przyczyny

Kłykciny (inaczej: kłykciny kończyste) są podstawową manifestacją zakażenia wirusem HPV, czyli wirusem brodawczaka ludzkiego. Szacuje się, że w ponad 95% przypadków kłykcin kończystych znajdowane są typy 6 i 11 HPV, których obecność nie wiąże się z podwyższonym ryzykiem wystąpienia kancerogenezy. Bardzo często lokalizują się w obrębie narządów rodnych (genitaliów), a dokładniej w miejscach mikrourazów powstałych podczas stosunku płciowego. Mogą jednak wzrastać także w obrębie jamy ustnej na języku, przybierając postać charakterystycznych brodawek HPV.

We współczesnej medycynie wyróżnia się ponad 200 typów HPV, spośród których 40 wywołuje zmiany: skórne, w okolicy narządów płciowych oraz na innych okolicach ciała. Wyróżniono ponadto typy wirusa wysoce rakotwórcze i o małym ryzyku rakotwórczym. Zakażenia HPV szerzą się w największym stopniu drogą płciową, poprzez kontakt bezpośredni ze zmianami skórnymi lub na błonie śluzowej oraz drogą wertykalną podczas porodu (choć przy porodzie ryzyko zakażenia jest stosunkowo niewielkie). Okres wylęgania wirusa wynosi od 1 do 8 miesięcy.

Zobacz również: HPV w jamie ustnej.

Kłykciny języka – jak wyglądają?

Kłykciny kończyste umiejscowione na języku przybierają postać grudek z palczastymi wypustkami. Mogą też wyglądać jak kalafiorowate wyrośla błony śluzowej. Ich powierzchnia niemal zawsze jest pofałdowana i nierówna, a kolor może być od jasnoróżowego do szarobiałego. Przeważnie ich średnica nie przekracza 1 cm. Mimo tego, że przeważnie nie są złośliwe, wymagają szczegółowej diagnostyki, aby wykluczyć niewielki odsetek przypadków, w których kłykciny jamy ustnej zagrażają zdrowiu i życiu.

Diagnostyka kłykcin języka

Podstawą rozpoznania zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV) jest test DNA HPV, wykrywający obecność materiału genetycznego tego wirusa w pobranych próbkach materiału biologicznego. Próbki te odsyła się do szczegółowych badań histopatologicznych wykonywanych w laboratoriach medycznych. Alternatywą są badania krwi wykrywające przeciwciała przeciwko HPV.

Kłykciny języka – leczenie

W leczeniu kłykcin kończystych stosuje się wiele różnych metod, jednak żadna z nich nie daje gwarancji, że nie dojdzie do nawrotu zmian. Ich odsetek może wynosić nawet do 40%, w zależności od użytej metody terapeutycznej. Najskuteczniejsza jest interwencja chirurgiczna, czyli zabiegowe usunięcie brodawek w znieczuleniu miejscowym. W warunkach domowych (oczywiście po konsultacji z lekarzem) sięgać można po następujące metody:

  • podofilotoksyna – wyciąg z roślin iglastych i berberysowatych, będący silnym środkiem antymitotycznym wywołującym martwicę komórek nabłonka. Jest dostępna w postaci 0,5% roztworu oraz 0,15% kremu, a stosuje się ją wyłącznie miejscowo na kłykciny;
  • imikwimod – będący modulatorem odpowiedzi immunologicznej, wywołujący pobudzenie syntezy i wydzielanie cytokin prozapalnych, w tym interferonu α. Efektem leczniczym jest więc wyeliminowanie komórek zainfekowanych HPV. Preparat jest dostępny w postaci 5% kremu;
  • sinekatechina – innowacyjny, nowoczesny lek dopiero niedawno zarejestrowany w Polsce. Stanowi wyciąg z zielonej herbaty i jest bogaty w katechiny o silnych właściwościach antyoksydacyjnych.

Do innych metod wykorzystywanych w leczeniu kłykcin zalicza się krioterapię (miejscowe wymrażanie brodawek), laseroterapię, a także usuwanie ich kwasem trójchlorooctowym. Każdorazowo sposób leczenia powinien być dobierany indywidualnie do pacjenta.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Salomon J., Szepietowski J., Kłykciny kończyste – nowości w leczeniu, Przegl Dermatol 2014, 101, 211-216.
  2. Rutkowski T., Składowski K., Wpływ wirusa brodawczaka ludzkiego (HPV) na powstawanie, przebieg i skuteczność leczenia raków regionu głowy i szyi, Współczesna Onkologia (2009) vol. 13; 5 (233-240).
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *