Szumy uszne określa się powszechnie jako postrzeganie dźwięków prostych przy braku zewnętrznych bodźców akustycznych. Szacuje się, że dolegliwość może dotyczyć nawet do 15% populacji, przy czym najczęściej występuje wśród osób starszych.
Z czego wynikają szumy uszne?
Zgodnie z jedną z najpopularniejszych definicji, szumy uszne są następstwem nieprawidłowej aktywności nerwowej w obrębie drogi słuchowej, która nie jest wzbudzana przez jakąkolwiek kombinację dźwięków zewnętrznych. Istnieje jeszcze wiele innych teorii, w tym: niezrównoważona aktywność włókien aferentnych typu I i II, teoria kontroli bramkowania wpływ układu pozawstęgowego i współczulnego. Do przyczyn szumów usznych można zaliczyć między innymi:
- zaburzenia układu stomatognatycznego – stawów skroniowo-żuchwowych, zębów, elementów kostnych i więzadłowo-mięśniowych;
- bruksizm;
- narażenie na hałas w miejscu pracy;
- toksyczne uszkodzenie nerwu słuchowego;
- uszkodzenie, zapalenie ucha wewnętrznego;
- nadciśnienie tętnicze;
- cukrzycę;
- udar mózgu;
- przewlekły nieżyt trąbki słuchowej;
- nadmierny stres;
- zmiany zwyrodnieniowe odcinka szyjnego kręgosłupa i zwężenie tętnic kręgowych;
- palenie papierosów.
Szumy uszne dzielimy na subiektywne i obiektywne. Te pierwsze są słyszalne wyłącznie przez pacjenta i występują najczęściej. Z kolei szumy obiektywne może usłyszeć osoba poboczna – albo za pomocą własnego ucha, albo przy użyciu fonendoskopu. W znacznej większości przypadków nie jesteśmy w stanie ustalić przyczyny dolegliwości. W tej grupie chorych najprawdopodobniejszą przyczyną jest zaburzenie ośrodkowego układu nerwowego. Polega ono na niewłaściwym odbiorze sygnałów docierających do mózgu.
Jak objawiają się szumy uszne?
Zjawisko szumów usznych ciężko wyjaśnić, ponieważ istnieją różne opisy tej dolegliwości. Pacjenci określają je jako cykanie świerszczy, szum, dzwonienie w uszach czy odgłosy niektórych owadów. Nie tylko szumy uszne są problemem takiego pacjenta. Często towarzyszą im nadwrażliwość na dźwięki, lęk przed głośnymi dźwiękami, drażliwość i problemy z koncentracją. Wśród takich osób odnotowuje się większą częstotliwość występowania depresji.
Zobacz również: Ból ucha.
Terapia szumów usznych
Często stosowaną metodą jest terapia poznawczo-behawioralna. Ma ona szczególne znaczenie przy szumach usznych niewiadomego pochodzenia i tych wynikających ze stylu życia. Również terapia grupowa pozwala pacjentowi zaakceptować występujące niedogodności i zrelaksować się. Do innych skutecznych metod zalicza się:
- akupunkturę;
- stosowanie leków usprawniających krążenie naczyniowe w błędniku i naczyniach mózgowych;
- przyjmowanie leków przeciwdepresyjnych i uspokajających;
- wewnątrzustne aparaty ortopedyczne, których celem jest zmiana przestrzennego położenia żuchwy względem szczęki;
- modyfikację stylu życia – zadbanie o jakość snu, aktywność fizyczną i ograniczenie soli w diecie;
- stosowanie metod zmniejszających stres i relaksacyjnych – np. medytację, techniki głębokiego oddychania czy terapię wyobrażeniową.
Najskuteczniejszą obecnie metodą minimalizowania szumów usznych jest tak zwana metoda przekwalifikowania szumów. Istotną rolę odgrywają tutaj urządzenia maskujące, których celem jest zagłuszenie szumów usznych. Przynoszą one znaczną ulgę poprzez emitowanie białego szumu lub sygnałów ultradźwiękowych, które ukrywają wewnętrzne dźwięki. Jednak problem pojawiania się szumów usznych jest wciąż aktualny i nie został do końca rozwiązany. W większości przypadków leczenie szumów usznych polega na zmniejszeniu dokuczliwości objawów.
Podsumowanie
Szumy uszne definiuje się jako odczucie dźwięku, występujące mimo braku bodźca akustycznego w otoczeniu. Istnieją różne koncepcje dotyczące pochodzenia szumu w uszach. Według aktualnego stanu wiedzy omawiana dolegliwość jest skutkiem nieprawidłowej aktywności nerwowej w drogach słuchowych, która błędnie rozpoznawana jest w ośrodkach słuchowych jako dźwięk.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnuszki
Olej z czarnuszki to w 100% naturalny produkt o wysokiej koncentracji cennych składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest źródłem m.in. niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), mikroelementów, witamin Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Czyżewski A., Interdyscyplinarne ujęcie problemu szumów usznych i wynikające z niego technologie elektronicznego wspomagania diagnostyki i terapii, Audiofonologia, 25/2004.
- Maciejewska-Szaniec Z., Szumy uszne u chorych z zaburzeniami czynnościowymi układu ruchowego narządu żucia, Family Medicine & Primary Care Review, 3/2013.
- Kowalska S., Sułkowski W., Szumy uszne w uszkodzeniach słuchu spowodowanych hałasem, 5/2001.
- Kozak M., Chruściel-Nogalska M., Ey-Chmielewska H., Szumy uszne, diagnostyka i terapia na podstawie wybranego piśmiennictwa – doniesienia wstępne, Dental Forum, 2/2014.
