Zmętnienie szkliwa jest wadą jakościową charakteryzującą się zmianą przejrzystości szkliwa. Klinicznie stwierdza się białe lub przebarwione pola o prawidłowej gładkości i grubości szkliwa.
Zmętnienie szkliwa – rodzaje
Zmętnienie szkliwa dzieli się na 2 podstawowe rodzaje:
- ograniczone;
- rozlane.
Zmętnienie ograniczone cechuje się obecnością wyraźnej granicy między zmianami patologicznymi a szkliwem zdrowym. Może mieć różną wielkość i dowolne ułożenie na powierzchni zęba, przy czym może dotyczyć różnych zębów. Intensywność tych zmian jest różna. Ponadto przypisuje się im pochodzenie miejscowe.
Zmętnienie rozlane występuje w postaciach linijnych, łaciatych lub zlewnych pól o niewyraźnych granicach i różnej intensywności. Układ zmian odpowiada przyrostowemu charakterowi rozwoju szkliwa. Zazwyczaj pojawiają się symetrycznie. Przypisuje się im pochodzenie ogólnoustrojowe.
Przyczyny zmętnienia szkliwa
Najczęściej zmętnienie szkliwa jest następstwem zaburzeń o charakterze hipomineralizacji. To najczęstsza wada rozwojowa szkliwa, ponieważ stwierdza się ją w naszym kraju aż u 20% młodych nastolatków.
Jak wygląda zmętnienie szkliwa?
Histologiczny obraz zmętnienia szkliwa charakteryzuje się zwiększoną porowatością, która wiąże się z poszerzeniem przestrzeni międzykrystalicznych. Powierzchowna warstwa szkliwa jest zawsze dobrze zmineralizowana, a dopiero pod nią rozciąga się warstwa o zmniejszonej mineralizacji, zależna od rodzaju zmętnienia.
Warto również podkreślić zmianę mikrotwardości szkliwa w zależności od rodzaju zmętnienia. Białe, rozlane zmętnienia posiadają zmniejszoną mikrotwardość i występują bardzo powierzchownie, zaś białe, ograniczone zmętnienia leżą powierzchownie i podpowierzchniowo. Z kolei żółte zmętnienia są najbardziej miękkie i obejmują całą grubość szkliwa. Nie należy mylić zmętnienia szkliwa z fluorozą – są to zupełnie 2 różne schorzenia.
Zobacz również: Przebarwienia na zębach.
Leczenie zmętnienia szkliwa
Zmętnienie szkliwa najczęściej pojawia się u dzieci i młodzieży. Konieczna jest zatem pełna współpraca lekarza stomatologa, dziecka oraz rodziców. Leczenie obejmuje przede wszystkim instruktaż prawidłowej higieny jamy ustnej. Przykładowo, zęby należy szczotkować miękkimi szczoteczkami, wykorzystując do tego preparaty zawierające fluorki czy fosfopeptyd kazeiny. Dodatkowo ważna jest zmiana diety – należy unikać (lub znacznie ograniczyć) spożycie cukrów prostych oraz kwaśnych pokarmów czy napojów.
Kontrola uzębienia powinna odbywać się co około 3 miesiące lub zgodnie z zaleceniami lekarza stomatologa. Powinien on w razie konieczności przeprowadzać zabiegi przeciwpróchnicze i dbać o prewencję próchnicy, ponieważ zmętnienie szkliwa znacznie zwiększa ryzyko wystąpienia tej dolegliwości.
Zobacz również: Fluoryzacja zębów.
Bibliografia
- Szpringer-Nodziak M., Wochna-Sobańska M., Stomatologia Wieku Rozwojowego, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2015.
Polecane produkty:
|
Naturalny koenzym Q10
Koenzym Q10 bioalgi to naturalny produkt, uzupełniający niedobory tej ważnej dla organizmu substancji. Jest to czysty izomer trans, taki sam jak występuje w ciele człowieka. Dzięki temu posiada bardzo wysoką biodostępność (wchłanialność) ... Zobacz więcej... |
