Leukoplakia włochata jest chorobą objawiającą się obecnością białych, pomarszczonych zmian widocznych na bocznych powierzchniach języka. Jej bezpośrednią przyczyną jest namnażanie się w zaatakowanych komórkach nabłonka języka wirusów Epsteina-Barr. Niemal zawsze omawiana choroba dotyczy osób zakażonych wirusem HIV.
Leukoplakia włochata – przyczyny
Leukoplakia włochata jest chorobą błon śluzowych jamy ustnej, w szczególności języka. Wynika z infekcji wirusem Epsteina-Barr, którego komórki intensywnie namnażają się w komórkach nabłonka jamy ustnej. Zmiany występują niemal wyłącznie u pacjentów zakażonych ludzkim wirusem upośledzenia odporności (HIV) lub u osób w stanie immunosupresji w konsekwencji przyjmowania leków w związku z przeszczepem lub chorobami ogólnoustrojowymi. Do grona czynników ryzyka leukoplakii włochatej zalicza się dodatkowo:
- palenie papierosów;
- nadużywanie alkoholu;
- przewlekłe obrażenia błony śluzowej jamy ustnej, np. w związku ze źle dobranym uzupełnieniem protetycznym;
- zaburzenia hormonalne.
Osoby z obniżoną odpornością lub wirusem HIV powinny więc wystrzegać się tych czynników, aby kompleksowo zadbać o zdrowie jamy ustnej i całego organizmu.
Leukoplakia włochata – objawy
Leukoplakia włochata objawia się występowaniem na bocznych powierzchniach języka białych, pomarszczonych zmian. Wraz z dalszym rozwojem leukoplakii mogą one jednak szerzyć się na inne części języka, a więc także na jego powierzchnię grzbietową czy brzuszną. Nazwa „leukoplakia włochata” wywodzi się głównie od charakterystycznego obrazu histopatologicznego, w którym widać podobne do włosów złuszczenie warstwy parakeratynowej nabłonka. Nierzadko w zmianach tych obserwuje się zakażenie Candida albicans.
Wczesne zmiany składają się z występujących naprzemiennie delikatnych białych fałdów i sąsiadujących z nimi zagłębień o prawidłowej różowej barwie, dzięki czemu powstaje obraz pionowych białych pasów. Pasy te mogą jednak zlewać się ze sobą i tworzyć delikatne białe płytki lub masywniejsze, grube, pofałdowane plamy. Należy przy tym zaznaczyć, że nawet znacznych rozmiarów zmiany zazwyczaj przebiegają bezobjawowo. Najczęściej występują obustronnie, chociaż możliwe jest ich jednostronne występowanie.
Diagnostyka leukoplakii włochatej
Diagnostyka leukoplakii włochatej odbywa się na podstawie oględzin języka i wywiadu zdrowotnego. Uzupełniająco wykonuje się badanie histopatologiczne pobranych z języka zmian, co w zupełności wystarcza do postawienia trafnej diagnozy. Kolejnym krokiem jest odnalezienie przyczyn leukoplakii włochatej. Wykonuje się testy na HIV oraz bada czynność układu immunologicznego (przeważnie z pobranej próbki krwi).
Leukoplakia włochata – leczenie
Leczenie leukoplakii włochatej jest trudne, ponieważ przy zakażeniu wirusem HIV nie ma możliwości całkowitego usunięcia go z organizmu. Także konieczność długoterminowego leczenia lekami oddziałującymi na układ immunologiczny często jest nie do wyeliminowania. Można zatem podsumować, że za pomocą odpowiednio dobranych metod leukoplakię można całkowicie usunąć, jednak nie można wyeliminować ryzyka wystąpienia jej w przyszłości. W terapii leukoplakii włochatej stosuje się leki przeciwwirusowe, które blokują lub zmniejszają replikację wirusa Epsteina-Barra. Terapie poprawiające stan immunologiczny pacjenta także prowadzą do ustąpienia zmian i są rekomendowane. Warto postawić na zdrową dietę, suplementację, wysypianie się, unikanie stresu, systematyczną aktywność fizyczną i wszelkie inne działania, które mogą poprawiać odporność pacjenta. Włącznie z całkowitą rezygnacją z używek, zwłaszcza z palenia papierosów.
Polecane produkty:
|
Olej z czarnuszki
Olej z czarnuszki to w 100% naturalny produkt o wysokiej koncentracji cennych składników odżywczych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Jest źródłem m.in. niezbędnych nienasyconych kwasów tłuszczowych (NNKT), mikroelementów, witamin Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Kula J., Batista T., Henn I., Lima A., Wartość cytologii eksfoliatywnej w diagnostyce leukoplakii włochatej jamy ustnej – studium przypadku. Polski Przegląd Otorynolaryngologiczny, 1/2015.
- Androsz O., Dragan M., Pulik P., Górska R., Zmiany na błonie śluzowej jamy ustnej u pacjentów zakażonych wirusem HIV w różnych stadiach choroby. Dental and Medical Problems, 41/2004.
