Protezy zębowe powstają współcześnie z wykorzystaniem coraz bardziej zaawansowanych technologii. Są to uzupełnienia protetyczne wykorzystywane w stomatologii, mające na celu uzupełnienie lub odbudowę brakującego uzębienia. Przywracają prawidłowe warunki zgryzowe, umożliwiając funkcjonalne żucie pokarmów, odpowiadając za wyraźną wymowę oraz dbając o estetykę uśmiechu.
Rodzaje protez zębowych
Podstawowy podział wyróżnia protezy zębowe stałe i ruchome. Stałe protezy zębowe są umocowane w jamie ustnej trwale. Oznacza to, że pacjent nie jest w stanie samodzielnie ich włożyć lub wyjąć. Do tej grupy zaliczamy więc między innymi:
- licówki;
- mosty;
- korony;
- implanty służące do mocowania koron zębowych;
- zęby ćwiekowe;
- wkłady koronowe;
- wkłady koronowo-korzeniowe.
Do grupy protez stałych zalicza się również protezy stałe tymczasowe, mocowane na cemencie tymczasowym. Zakłada się je w momencie oczekiwania na wykonanie i mocowanie uzupełnienia właściwego. Zwykle czas ten wynosi kilka dni. Z kolei protezy ruchome pacjent może wyjąć i włożyć samodzielnie, bez potrzeby kontaktu z lekarzem stomatologiem. Posiadają charakterystyczną budowę – szeroka płyta obejmuje wyrostki zębodołowe i podniebienie twarde oraz osadzone na niej sztuczne zęby. W protezach częściowych osadza się także klamry, których celem jest utrzymanie protezy we właściwym miejscu. Protezy ruchome dzielimy dodatkowo na częściowe i całkowite.
Zobacz więcej na temat: Rodzaje protez zębowych.
Nowoczesne protezy zębowe
W dzisiejszych czasach coraz większą popularność zyskują nowoczesne protezy zębowe. Medycyna, w tym również stomatologia, mocno się rozwinęły, zapewniając pacjentom dostęp do innowacyjnych rozwiązań. W nowoczesnych klinikach skanuje się wyciski stomatologiczne uzębienia pacjenta, a następnie na podstawie skanów tworzy się projekt wycinany przy pomocy obrabiarek 3D. W niektórych klinikach odchodzi się nawet od tradycyjnych wycisków łuku zębowego, zastępując go skanerami wewnątrzustnymi. Nowoczesne protezy zębowe wykonuje się z następujących tworzyw:
- acetal – takie protezy są znacznie lżejsze od tradycyjnych wersji, nie niszczą szkliwa oraz nie podrażniają błon śluzowych czy podniebienia. Niestety, łatwiej niż protezy akrylowe gromadzą kamień nazębny. Jednak przy zachowaniu odpowiedniej higieny protezy cieszą się długą żywotnością;
- acron – protezy acronowe nie odkształcają się, zachowują pierwotny kolor przez wiele lat, są łatwe w czyszczeniu oraz wytrzymałe. Ich jedyną wadą jest brak możliwości zastosowania przy całkowitym bezzębiu. W jamie ustnej pacjenta muszą się znajdować przynajmniej 3 zęby;
- nylon – nie powodują reakcji alergicznych, są elastyczne i wytrzymałe. Często wykorzystuje się je jako uzupełnienie tymczasowe, oczekując na założenie implantu po ekstrakcji zęba. Protezy nylonowe można założyć jedynie wtedy, gdy w jamie ustnej pacjenta znajduje się przynajmniej 1 ząb.
Wybór odpowiedniej protezy zawsze należy uzgodnić ze stomatologiem.
Dlaczego warto posiadać protezę zębową?
Przy braku w uzębieniu protezy zębowe – stałe lub ruchome – powinny być standardem. Brak kilku zębów bądź całkowite bezzębie wpływają negatywnie na przyjmowanie pokarmów. Zgryz pracuje zupełnie inaczej, uniemożliwiając właściwe rozdrabnianie pokarmów czy gryzienie twardszych produktów. Wpływa to na zaburzenia trawienia. Ubytki w uzębieniu powodują także niewyraźną mowę (w tym seplenienie), nadmierne ślinienie się czy konieczność oddychania przez usta, co wysusza błony śluzowe jamy ustnej zwiększając ryzyko infekcji. Protezy zębowe poprawiają estetykę uśmiechu – przy dobre wykonanej pracy ciężko jest odróżnić prawdziwe zęby od uzupełnienia protetycznego.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Spiechowicz E., Protetyka stomatologiczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.
- Mierzwińska-Nastalska E., Kochanek-Leśniewska A., Protetyka stomatologiczna dla techników dentystycznych, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2017.
