Most protetyczny

Spis treści

Most protetyczny to uzupełnienie protetyczne, którego głównym celem jest zaopatrzenie luki bądź wielu luk w łuku zębowym. Zajmuje się tym protetyka stomatologiczna, a cały proces wymaga kilku wizyt u specjalisty. Most protetyczny musi spełnić wiele wymagań, aby mógł zostać zastosowany w praktyce.

Most protetyczny

Z czego składa się most protetyczny?

Most, oprócz koron protetycznych jako elementów mocujących, składa się z przęsła, czyli elementu zastępującego utracone zęby. Zwykle przęsło wykonuje się z tych samych materiałów co korony, a jego konstrukcja zależy od obszerności braków i ich lokalizacji w łuku zębowym. Siły okluzyjne z przęsła są przenoszone w całości na ozębną zębów filarowych, w związku z tym wskazania do stosowania mostów ogranicza wydolność tkanek przyzębia.

Mosty są zatem ozębnowymi lub opartymi na filarach implantowanych – metalowymi, ceramicznymi lub wykonanymi w procesie łączonym – stałymi konstrukcjami protetycznymi, składającymi się z filarowych elementów nośnych i przęseł odtwarzających brakujące zęby.

Osadzony na stałe most musi wykazywać wystarczającą wytrzymałość na złamanie, wyginanie i ścieranie. Do wykonania mostów trzeba stosować materiały, których właściwości odpowiadają naturalnemu ścieraniu szkliwa zębów, mają wysoką odporność na odkształcenia i nie ulegają pęknięciom w trakcie użytkowania. W odniesieniu do materiałów wymagana jest biozgodność, tak jak w przypadku materiałów przeznaczonych do implantacji wewnątrztkankowej.

Zobacz również: Implanty zębów.

Zastosowanie mostów protetycznych

Celem stosowania mostów protetycznych jest:

  • wypełnienie luki po utraconych zębach;
  • odtworzenie funkcji żucia i estetyki;
  • stabilizacja łuku zębowego i prawidłowej relacji żuchwy do szczęki;
  • wyrównanie i zapewnienie ciągłości płaszczyzny okluzyjnej.

W przypadkach wszczepów filarowych wskazania do stosowania mostów są znacznie poszerzone, gdyż mogą być użyte także w rozległych brakach częściowych i bezzębiu całkowitym, co zależy od możliwości implantacji wszczepów jako filarów oraz ich rozmieszczenia przestrzennego. W każdym przypadku stosowania mostów należy unikać urazowych przeszkód okluzyjnych, a także nadmiernego obciążenia aparatu utrzymującego zębów filarowych. Realizuje się to poprzez:

  • czynnościowe kształtowanie powierzchni żujących;
  • planowanie prostolinijnego przebiegu przęsła w miarę możliwości klinicznych;
  • modelowanie powierzchni żujących zapewniające działanie głównych sił zwarciowych w osi długiej zębów filarowych.

Wskazaniem do stosowania mostów są przypadki niezbyt rozległych braków ograniczonych zębami naturalnymi (lub filarami implantowanymi) w przybliżeniu o szerokość trzech zębów przedtrzonowych.

Czy zawsze można zastosować most protetyczny?

Dla statyki mostu korzystne są braki krótkie i prostolinijne ograniczone przez zęby, które uzupełnia się tak zwanym trójpunktowym mostem. Opisuje on dwa elementy filarowe mostu i jednoczłonowe przęsło pośrodku. Natomiast mniej korzystne są rozległe braki, które ze względu na stabilizację mostu i obciążenia filarów nie powinny przekraczać rozległości trzech zębów przedtrzonowych. Najbardziej niekorzystne statycznie są rozległe braki, nieprostolinijne i braki skrzydłowe. Dobrą alternatywą jest wówczas postępowanie implantoprotetyczne.

Zobacz również: Most adhezyjny.

Wykonanie mostu protetycznego

Zazwyczaj koniecznych jest kilka wizyt. Na pierwszej dokonuje się dokładnej oceny uzębienia oraz przeglądu stanu zębów. Przed przystąpieniem do jakichkolwiek czynności protetycznych warto wypełnić ubytki, wyleczyć próchnicę, oczyścić zęby z płytki nazębnej czy kamienia nazębnego. Następnie wykonuje się zdjęcie RTG, dzięki któremu będzie można indywidualnie dobrać most protetyczny. Także na pierwszej wizycie dokonuje się szlifowania zębów i pobrania wycisku. Wszystkie zebrane dane wysyła się do laboratorium technika dentystycznego, gdzie specjalista wykona most. Pod koniec pierwszej wizyty zakłada się tymczasowe korony bądź mosty.

Druga wizyta rozpoczyna się od zdjęcia uzupełnienia tymczasowego, założonego pod koniec poprzedniej wizyty. Następnie dentysta zakłada most protetyczny i dostosowuje go do pacjenta. Wizyta musi zakończyć się pełną akceptacją estetyki i funkcjonalności mostu przez pacjenta. W razie niezadowolenia wykonuje się korekcje. Gdy uzębienie pacjenta wymaga rozległych mostów, konieczna jest jeszcze jedna wizyta.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Gralewski J., Bogusławski G., Wytrzymałość mostów protetycznych, Aktualne Problemy Biomechaniki, 1/2007.
  2. Majewski S., Współczesna protetyka stomatologiczna, Wydawnictwo Urban & Partner, Wrocław 2014.
  3. Spiechowicz E., Protetyka stomatologiczna, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2013.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *