Makroglosja

Spis treści

Makroglosja (łac. macroglossia) to pojęcie odnoszące się do zbyt dużego języka w stosunku do miejsca w jamie ustnej, co jest najczęściej wadą wrodzoną (choć nie zawsze). Można ją z łatwością zaobserwować – język wypełnia całą jamę ustną, nierzadko wysuwając się na zewnątrz. Często towarzyszy licznym zespołom genetycznym, choć może występować jako wada izolowana.

Makroglosja

Makroglosja – co to jest?

Język zaczyna kształtować się już około 4.-5. tygodnia życia płodowego. Składa się z nasady, trzonu oraz końca. Na powierzchni górnej języka nasadę od trzonu oddziela słabo zaznaczona bruzda graniczna, przybierająca kształt litery V (szczytem skierowanej ku tyłowi). Nieprawidłowości w budowie języka mogą mieć postać wad wrodzonych, wśród których można wymienić:

  • przyrośnięcie języka (ankyloglossia);
  • duży język (macroglossia);
  • mały język (microglossia);
  • rozszczep języka (fissura tongue);
  • rozdwojenie języka (lingua plicata);
  • podwójny język (double tounge);
  • torbiele i przetoki języka.

Makroglosja odnosi się do przerostu języka – jest on zbyt duży w porównaniu do rozmiarów fizjologicznych, przez co wypełnia całą jamę ustną i nierzadko dodatkowo wystaje na zewnątrz. Prowadzi to zawsze do licznych konsekwencji natury logopedycznej i medycznej. Problemami logopedycznymi w przebiegu makroglosji są:

  • dysfagia;
  • trudności ze ssaniem;
  • zaburzenia żucia;
  • ślinotok;
  • dysfonia;
  • oddychanie przez usta;
  • nieprawidłowa artykulacja;
  • utrudnione zamykanie ust.

Z kolei problemami natury medycznej związanymi z makroglosją są:

W przypadku noworodków i niemowląt przerośnięty język będzie znacząco utrudniał karmienie i przyczyniał się do trudności oddechowych podczas układania dziecka na wznak. Zbyt duży język u dzieci starszych także powoduje trudności oddechowe, upośledzając naukę prawidłowej wymowy oraz inicjując problemy z rówieśnikami.

Wymowa a makroglosja

Makroglosja w aspekcie mowy przyczynia się do wystąpienia zaburzeń artykulacyjnych, zwłaszcza do nieprawidłowej wymowy głosek językowo-zębowych, językowo-dziąsłowych (t, d, n, l) i podniebienno-językowych (angielskie „ch”, polskie „dż”). Bardziej zaawansowane postacie makroglosji mogą powodować stykanie się grzbietu języka z górną wargą dziecka, co będzie determinowało wytworzenie nienormatywnego dźwięku.

Makroglosja – przyczyny

Jest to nieprawidłowość rozwojowa, której przyczyną może być przerost mięśni, rozlany naczyniak lub chłoniak. Olbrzymi język może mieć zarówno charakter wrodzony, jak i nabyty. Wśród przyczyn wrodzonych znajdują się:

  • hipertrofia mięśniowa;
  • połowiczy przerost mięśniowy;
  • obecność guzków łagodnych i potworniaków;
  • rozwojowe wady naczyń;
  • reakcje alergiczne;
  • zespoły genetyczne, m.in. zespół Downa, zespół Beckwitha-Wiedemanna.

Natomiast do przyczyn nabytych należy przede wszystkim bierne powiększenie się języka po utracie zębów fizjologicznie zlokalizowanych w żuchwie, czyli w dolnym łuku zębowym.

Makroglosja – leczenie

Małe dzieci nie są w stanie się kontrolować i świadomie chować język do jamy ustnej, jednak bardzo dobrze reagują na trening mięśni okrężnych ust, co umożliwia im trzymanie języka w jamie ustnej. Niezbędne są zatem terapie logopedyczne już od pierwszych chwil od rozpoznania makroglosji. Logopedzi polecają również specjalne, np. metodą Castillo Moralesa oraz ćwiczenia z dotykaniem dziecięcego podniebienia i wewnętrznych stron policzków patyczkiem higienicznym namoczonym w soku, dziecko będzie wówczas chować język i zlizywać słodki płyn, wzmacniając w ten sposób osłabione mięśnie. U starszych dzieci ćwiczenia są już przeprowadzane bardziej świadomie.

W zaawansowanych postaciach przerośnięcia języka praktykuje się zabiegi operacyjne, których celem jest skrócenie i na nowo uformowanie języka, tak, aby mieścił się on w jamie ustnej. Każdy przypadek powinien być więc rozważony indywidualnie.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Kamyk-Wawryszuk A., Makroglosja jako wada współwystępująca w mukopolisacharydozie typ I i jej konsekwencje w aspekcie logopedycznym. Studium przypadku, 2021.
  2. Łucka A., Mały poradnik dla rodziców dzieci z opóźnieniem rozwoju mowy, Gliwice 2020.
  3. Mackiewicz A., Choroby genetycznie uwarunkowane, Wydawnictwo UM Poznań, Poznań 2020.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *