Zęby Hutchinsona to jeden z charakterystycznych objawów występujących w przebiegu kiły wrodzonej. Wspólnie z głuchotą i zapaleniem rogówki tworzą tak zwaną triadę Hutchinsona, której nazwa pochodzi od nazwiska angielskiego chirurga i specjalisty od leczenia kiły. To właśnie on po raz pierwszy opisał charakterystyczne objawy tej choroby.
Zęby Hutchinsona – przyczyny i objawy
Zmiany w uzębieniu zalicza się do grona najczęściej spotykanych objawów kiły wrodzonej. Odnoszą się one zębów stałych, ponieważ zawiązki zębów mlecznych rozwijają się wcześniej. Typowe są:
- zęby Hutchinsona – zmiany chorobowe w obrębie zębów siecznych górnych środkowych;
- zęby Fourniera lub Moona – zmiany chorobowe w obrębie pierwszych zębów trzonowych.
Sieczne zęby mają kształt beczułkowaty, a na ich powierzchni siecznej znajdują się ubytki o półksiężycowatym wyglądzie. Dodatkowo obserwuje się zwiększoną podatność na próchnicę. Zmiany w obrębie pierwszych zębów trzonowych polegają na:
Wymienia się tzw. triadę Hutchinsona, czyli jednoczesne wystąpienie 3 objawów: zniekształcenia w obrębie zębów siecznych, zapalenia śródmiąższowego rogówki oraz głuchoty.
Przyczyny kiły wrodzonej
Aby dokładnie wiedzieć skąd biorą się zęby Hutchinsona warto znać przyczyny kiły wrodzonej, ponieważ to właśnie ona bezpośrednio przyczynia się do ich rozwoju. Kiła wrodzona rozwija się u dzieci, których matki podczas ciąży zaraziły się kiłą lub są bezobjawowymi nosicielkami choroby. Do zakażenia kiłą dochodzi najczęściej podczas kontaktów seksualnych bez zastosowania zabezpieczeń z osobą chorą lub będącą nosicielem. Kiłę wywołuje bakteria zwana krętkiem bladym. Jeśli przeniknie do organizmu kobiety ciężarnej szybko doprowadza do zakażenia wewnątrzmacicznego płodu, powodując u dziecka kiłę wrodzoną.
Pozostałe objawy kiły wrodzonej
Nie tylko zęby Hutchinsona pojawiają się w przebiegu wrodzonej postaci kiły. Innymi możliwymi objawami są także:
- zmiany na błonach śluzowych o charakterze plam, grudek zwykłych i grudek wrzodziejących, zlokalizowane głównie na łukach podniebiennych, migdałkach, policzkach, wargach oraz języku;
- bóle głowy;
- łzawienie;
- wyciek wydzieliny z nosa;
- bóle gardła;
- uogólnione bóle stawów;
- powiększone węzły chłonne;
- stany podgorączkowe i gorączka;
- nagła utrata masy ciała i brak apetytu.
Zmiany plamisto-grudkowe umiejscowione na migdałkach, łukach podniebiennych i na języczku określa się mianem anginy kiłowej.
Zęby Hutchinsona – leczenie
Najlepiej jest nie dopuścić do rozwoju kiły wrodzonej. Kobieta ciężarna powinna jak najszybciej rozpocząć leczenie, które polega na kilkutygodniowym podawaniu penicyliny. Jeśli leczenie zostanie podjęte szybko, rokowania są dobre i w wielu przypadkach nie dochodzi do przeniesienia krętka bladego z kobiety na płód. Zbagatelizowanie choroby może jednak doprowadzić do obumarcia płodu (w około 40% przypadków) lub do wystąpienia kiły wrodzonej.
Dzieci z zębami Hutchinsona powinny znajdować się pod stałą obserwacją stomatologiczną. Wskazane są badania kontrolne, okresowa higienizacja zębów, w tym fluoryzacja celem profilaktyki próchnicy, a także lakowanie zębów. Ubytki należy wypełniać, aby nie gromadziły się w nich próchnicotwórcze bakterie. Nierzadko stosuje się nasadki na zęby przywracające im odpowiedni rozmiar i kształt, mosty zębowe czy implanty zębowe. Implanty nie mogą być jednak użyte do momentu, w którym szczęka nie rozwinie się w pełni, czyli dopiero we wczesnej dorosłości.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Kubicki J., Historia kiły, Puls Uczelni, 7/2013.
- Mroczkowski T., Choroby przenoszone drogą płciową, Wydawnictwo Czelej, Lublin 2012.
