Nagryz poziomy

Spis treści

Nagryz poziomy to fizjologiczne zjawisko nachodzenia zębów siecznych w zwarciu centrycznym. Ma duże znaczenie w stomatologii, zwłaszcza w ortodoncji, stanowi bowiem miarę prawidłowości zgryzu pacjenta i jest wyznacznikiem prawidłowego leczenia ortodontycznego. Często spotkać można wady nagryzu poziomego. Przykładowo, gdy jest on zwiększony, mówimy o tyłozgryzie.

Nagryz poziomy

Nagryz poziomy w warunkach fizjologicznych i patologicznych

W warunkach prawidłowych zęby znajdujące się w górnym łuku zębowym powinny częściowo pokrywać powierzchnie przedsionkowe zębów w dolnym łuku. Jednocześnie brzeg sieczny dolnych zębów siecznych powinien kontaktować się z powierzchnią podniebienną górnych zębów siecznych. Dokładniej, kontakt ten miejsce ma na tzw. guzkach podniebiennych.

Nieprawidłowości w obrębie omawianego parametru objawiają się pod postacią wad zgryzu. Są to m.in. tyłozgryz, zgryz otwarty, zgryz głęboki czy zgryz przewieszony. W patologicznych sytuacjach nagryz pionowy może być tak pogłębiony, że górne zęby zamiast wyłącznie kontaktować się z zębami przeciwstawnymi, kontaktują się z dziąsłami. Konsekwencją tego mogą być poważne problemy periodontologiczne. Dodatkowo zaburzenia zgryzu mogą prowadzić do:

Nagryz poziomy to podstawowy parametr oceniany u ortodonty.

Zobacz również: Aparat Ostrowskiego.

Jak mierzyć nagryz poziomy?

Za ocenę nagryzu poziomego odpowiada lekarz stomatolog. Mierzy on odległość od brzegu siecznego górnego przyśrodkowego siekacza do jego rzutu na powierzchnię wargową dolnego przyśrodkowego siekacza. Ostatecznie powinna ona wynosić 2-3 mm. W innym razie mamy do czynienia z wadami zgryzu wymagającymi korekcji.

Zobacz również: Progenia.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Koszewska A., Kryńska-Ziółkowska A., Langova K., Spidlen M., Leczenie powiększonego nagryzu poziomego: zmiany szkieletowe i zębowo-wyrostkowe, Forum Ortodontyczne, 4/2010.
  2. Jankowska-Wika A., Ortodontyczne potrzeby lecznicze studentów stomatologii na podstawie badań o metodologii obiektywnej i subiektywnej, Poznań 2014.
  3. Parulska-Guzewicz J., Ocena warunków anatomicznych twarzowej części czaszki oraz zmian wewnątrzustnych u pacjentów z całkowitymi obustronnymi rozszczepami podniebienia pierwotnego i wtórnego przed wdrożeniem leczenia ortodontycznego, Gdańsk 2016.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *