Rehabilitacja funkcjonalna narządu żucia, zwana również fizjoterapią stomatologiczną, to prężnie rozwijająca się dziedzina medycyny. Znajduje zastosowanie we wszystkich działach stomatologii – obejmuje profilaktykę i leczenie zaburzeń w obrębie układu stomatognatycznego, który odpowiada m.in. za połykanie, mowę, żucie i oddychanie.
Na czym polega rehabilitacja funkcjonalna narządu żucia?
Fizjoterapia stomatologiczna obejmuje szczegółową diagnostykę i terapię problemu, z którym zgłasza się pacjent. Taki specjalista został przeszkolony w leczeniu dolegliwości układu stomatognatycznego, dlatego jest idealnym wsparciem dla zespołu stomatologów. Fizjoterapia stomatologiczna rozpoczyna się diagnostyką, która może obejmować oględziny całego ciała ze szczególnym naciskiem na okolice głowy i szyi oraz wykonanie testów funkcjonalnych. Zawsze przeprowadza się z pacjentem szczegółowy wywiad dotyczący jego aktualnego problemu, ogólnego stanu zdrowia, wcześniejszych problemów zdrowotnych i z uzębieniem oraz stylu życia.
Jeśli problem zostanie już określony, przystępuje się do rehabilitacji. Fizjoterapeuta stosuje wybrane techniki i metody, optymalne dla danego pacjenta. Podstawą są techniki manualne, w tym: terapie stawowe, masaż tkanek głębokich, terapie punktów spustowych, kinesiotaping czy suche igłowanie. Takich metod jest oczywiście więcej, a ich wybór zawsze jest indywidualny, po zapoznaniu się z konkretnym przypadkiem.
Czas trwania takiej rehabilitacji zależy od dolegliwości, z którą zmaga się pacjent. W niektórych przypadkach fizjoterapia stomatologiczna może trwać nawet kilka miesięcy. Z kolei cięższe przypadku wad zgryzu i stosowanie stałych aparatów ortodontycznych mogą wymagać kontroli fizjoterapeuty przez cały okres trwania leczenia. Zdarzają się jednak problemy, np. zablokowanie stawów skroniowo-żuchwowych, które można wyleczyć już na jednej wizycie.
Kiedy skorzystać z fizjoterapii stomatologicznej?
Wskazaniami do konsultacji z fizjoterapeutą specjalizującym się w rehabilitacji funkcjonalnej narządu żucia są głównie:
- szumy uszne;
- stany po operacjach w obrębie narządu żucia;
- urazy mechaniczne, wskutek których doszło do uszkodzenia aparatu stomatognatycznego;
- odsłanianie szyjek zębowych;
- łzawienie oczu;
- patologiczne starcie zębów, zaciskanie zębów, bruksizm;
- problemy ze stawami skroniowo-żuchwowymi, czyli problemy przy szerokim otwieraniu ust, ziewaniu czy żuciu pokarmów;
- przeskakiwanie żuchwy;
- bóle zębów, żuchwy, szczęki, głowy, szyi;
- uczucie napięcia w okolicy twarzoczaszki.
Na konsultację warto udać się również w każdym przypadku korzystania z aparatu ortodontycznego, ponieważ jego noszenie wyzwala szereg zmian napięciowych w obrębie tkanek miękkich głowy. Taki specjalista może pomóc znaleźć przyczynę nawykowego obgryzania paznokci, zaciskania zębów czy nawykowego żucia gumy.
Rehabilitacja funkcjonalna narządu żucia – przeciwwskazania
Przeciwwskarehabilizaniami do podjęcia takiej fizjoterapii są:
- nowotwory;
- złamania i pęknięcia w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych oraz kości twarzy;
- ostre stany zapalne;
- ciężka niewydolność krążenia.
Przeciwwskazań jest niewiele, ponieważ techniki stosowane przez fizjoterapeutę są bezpieczne i nie zagrażają zdrowiu. Nie są inwazyjne, a ich wybór jest ogromny. Nawet jeśli w danym przypadku klinicznym przeciwwskazana będzie jedna z metod, specjalista zastosuje na jej miejsce inną, która będzie odpowiednia. Dzięki temu fizjoterapia stomatologiczna może wspomóc terapię schorzeń narządu żucia wielu osób.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Pietruski J., Pietruska M., Dysfunkcja narządu żucia – przyczyny, diagnostyka i leczenie, Magazyn Stomatologiczny, 12/2013.
- Wiśniewska G., Współzależność biomechanicznych warunków okluzyjnych narządu żucia i metod rekonstrukcyjnych stosowanych w trudnych przypadkach bezzębia szczęki i żuchwy u pacjentów w wieku podeszłym, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2012.
