Opatrunek na suchy zębodół zawsze powinien być dobierany przez lekarza. Problem zwany suchym zębodołem jest niestety w dzisiejszych czasach bardzo częsty, a bywa konsekwencją nieprawidłowego dbania i miejsce poekstrakcyjne. Co należy wiedzieć o leczeniu dolegliwości?
Co to jest suchy zębodół?
Suchy zębodół to bolesne powikłanie po usunięciu zęba, które występuje w momencie, gdy nie powstanie lub zostanie utracony skrzep krwi w miejscu ekstrakcji. Odsłonięta kość i zakończenia nerwowe wywołują bardzo silny ból (ostry, często promieniujący i generujący nawet bóle głowy czy całej żuchwy) i utrudniają gojenie. Suchy zębodół to stan zapalny kości zębodołu po ekstrakcji zęba. W normalnym procesie gojenia w miejscu usuniętego zęba tworzy się skrzep krwi, który chroni ranę i wspomaga regenerację. Jeśli skrzep się nie wytworzy lub zostanie wypłukany, rana pozostaje odsłonięta, co prowadzi nie tylko do wspomnianego bólu, ale również do nieprzyjemnego zapachu z ust, widocznej pustej jamy w miejscu zęba, trudności w jedzeniu i mówieniu.
Leczenie suchego zębodołu
Podstawą leczenia suchego zębodołu jest jak najszybsze rozpoznanie go i profesjonalne oczyszczenie przez stomatologa. Gdy nie ma w nim już martwych tkanek, bakterii czy ewentualnych resztek jedzenia, a rana jest w miarę sterylna, zakłada się opatrunek leczniczy – np. z eugenolem. U niektórych pacjentów stosuje się uzupełniająco leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, które działają jednak wyłącznie objawowo. Regularne kontrole u stomatologa odbywają się aż do momentu wygojenia rany. Kontrolowany proces gojenia suchego zębodołu trwa około 7–10 dni, ale bez leczenia może się znacznie wydłużyć.
Opatrunek na suchy zębodół
Opatrunek na suchy zębodół to specjalny, medyczny materiał leczniczy, który łagodzi dolegliwości bólowe, chroni odsłoniętą kość i wspomaga gojenie. Zakładany jest przez stomatologa bezpośrednio do zębodołu, po jego wcześniejszym oczyszczeniu z martwych tkanek i bakterii. Jest kluczowym elementem gojenia, ponieważ:
- chroni odsłoniętą kość i zakończenia nerwowe przed drażnieniem;
- działa przeciwbólowo i przeciwzapalnie – często zawiera eugenol (olejek goździkowy);
- wspomaga regenerację tkanek – tworzy warunki do odbudowy skrzepu;
- zapobiega infekcjom – izoluje ranę od bakterii i resztek pokarmowych.
Na rynku medycznym wyróżnia się wiele rodzajów opatrunków na suchy zębodół. Najczęściej są nimi gazy nasączone eugenolem, które łagodzą ból i mają właściwości antyseptyczne, preparaty z jodoformem lub antybiotykami, które znajdują zastosowanie głównie w przypadku infekcji, jak również ostatnimi czasy opatrunki bioaktywne – wspierające regenerację tkanek. Dobór opatrunku zależy od wielu czynników, dlatego zawsze dokonuje tego stomatolog zaopatrujący ranę suchego zębodołu.
Opatrunek na suchy zębodół pozostaje w zębodole średnio przez około 2–3 dni. Może wymagać wymiany lub usunięcia przez stomatologa, a w niektórych przypadkach stosuje się kilka opatrunków w odstępach kilku dni, o czym również decyduje lekarz. Nie można zakładać opatrunku na suchy zębodół samodzielnie, ponieważ może to doprowadzić do rozwoju poważniejszej infekcji i opóźnić cały proces gojenia.
Zalecenia po założeniu opatrunku na suchy zębodół
W dniu, gdy stomatolog założy opatrunek na suchy zębodół, należy:
- unikać płukania ust przez pierwsze godziny;
- nie jeść twardych ani gorących potraw;
- nie dotykać miejsca językiem ani palcem;
- stosować zalecone leki przeciwbólowe lub antybiotyki.
W razie pytań należy ponownie skonsultować się ze swoim lekarzem prowadzącym. Należy też w czasie gojenia suchego zębodołu szczególnie dbać o higienę jamy ustnej zgodnie z zaleceniem stomatologa (pomijając szczotkowanie okolicy suchego zębodołu).
Bibliografia
- Preiskorn M., Trykowski J., Żmuda S., Pogorzelski C., Leczenie suchego zębodołu z zastosowaniem pola elektromagnetycznego, Stomatologia Współczesna, 2/2001.
- Janas A., Grzesiak-Janas G., Sikorska I., Własne obserwacje w leczeniu suchego zębodołu lekiem izopatycznym Notakehl D5, Dent. Med. Probl. 2005, 42, 3, 437–441.
