Kwas solny

Spis treści

Kwas solny (kwas chlorowodorowy) to nieorganiczny związek chemiczny zaliczany do grona kwasów beztlenowych. Występuje fizjologicznie w ciele każdego człowieka, w największych ilościach w żołądku, gdzie uczestniczy w trawieniu pokarmów. Jest silnie żrący, dlatego pracując z nim na co dzień, należy szczególnie dbać o przestrzeganie zasad BHP.

Kwas solny

Kwas solny – charakterystyka

Kwas solny ma wzór sumaryczny HCl, masę molową 36,46 g/mol. Jest przezroczystą i bezbarwną cieczą, jednak jako produkt techniczny może być żółty. Wykazuje silne właściwości żrące. Na większą skalę pozyskać go można drogą absorpcji w wodzie gazowego chlorowodoru. To proces wyjątkowo silnie egzotermiczny, w związku z czym mieszanina gwałtownie się rozgrzewa. Inne sposoby pozyskania to reakcja kwasu siarkowego z chlorkiem sodu, spalanie wodoru w chlorze bądź chlorowanie związków organicznych.

Kwas solny jest jednym z najmocniejszych kwasów nieorganicznych, mimo tego nie ma własności utleniających i jest lotny, co sprawia, że jest mniej żrący od mocnych kwasów tlenowych. Udowodniono, że rozpuszczalność chlorowodoru w wodzie spada wraz ze wzrostem temperatury.

Kwas solny – zastosowanie

Kwas solny znajduje szerokie zastosowanie w różnych dziedzinach przemysłu, m.in.:

  • przemyśle włókienniczym;
  • przemyśle farmaceutycznym;
  • przemyśle tworzyw sztucznych;
  • garbarstwie;
  • cukiernictwie;
  • i innych.

Wykorzystuje się go do produkcji barwników oraz oczyszczania powierzchni metali. W połączeniu z kwasem azotowym daje tzw. wodę królewską, wykorzystywaną m.in. do roztwarzania metali szlachetnych. Ciekawostką jest, że kwas solny bywa nielegalnie używany do produkcji narkotyków.

Kwas solny w organizmie człowieka

Kwas solny jest niezmiernie istotnym składnikiem soków żołądkowych – uczestniczy w trawieniu pokarmu, który trafia do żołądka. Najważniejsze funkcje tego związku:

  • koagulacja białka mleka;
  • aktywowanie pepsynogenu, czyli proenzymu pepsyny;
  • przyczynianie się do pęcznienia tkanki łącznej w spożytym mięsie;
  • działanie antyseptyczne, a więc unieczynnianie patogenów spożytych wraz z pożywieniem i utrudnianie ich rozwoju w drogach pokarmowych;
  • ochrona witamin, które tracą aktywność w środowisku alkalicznym;
  • ułatwianie wchłaniania żelaza oraz wapnia;
  • udział w otwieraniu i zamykaniu odźwiernika żołądka.

Kwas solny w żołądku produkowany jest przez komórki okładzinowe. Są to niewielkich rozmiarów struktury zaliczane do gruczołów właściwych, zlokalizowane w obrębie błony śluzowej żołądka. Warto zaznaczyć, że właściwe stężenie kwasu solnego w żołądku jest warunkiem kluczowym do tego, by zachodziły procesy trawienne, a jednocześnie by nie dochodziło do drażnienia i uszkadzania błony śluzowej.

Nadkwasota żołądka

Mianem nadkwasoty żołądka określa się nadmierną produkcję kwasu solnego w żołądku, co negatywnie wpływa na panujące w nim pH oraz kondycję błon śluzowych wyścielających jego wnętrze. Istnieje wiele czynników ryzyka, które mogą doprowadzić do tego stanu. Są to:

  • infekcje bakteryjne układu pokarmowego, zwłaszcza zakażenie Helicobacter pylori;
  • błędne nawyki żywieniowe, zwłaszcza spożywanie sporych ilości pokarmów tłustych, kwaśnych lub ostrych;
  • silny stres w życiu codziennym;
  • patologie w obrębie działania mięśnia zwieracza dolnego przełyku, co jest bardzo częste w przebiegu choroby refluksowej żołądka;
  • przyjmowanie niektórych leków, np. NLPZ;
  • przepuklina rozworu przełykowego;
  • cukrzyca;
  • alkoholizm;
  • palenie papierosów.

Diagnostyką i leczeniem nadkwasoty żołądka zajmuje się lekarz gastroenterolog. Leczenie opiera się natomiast na przyjmowaniu preparatów zobojętniających kwas solny w żołądku, preparatów blokujących pompę protonową oraz specyficznych metodach przyczynowych w zależności od tego, co spowodowało chorobę. W warunkach domowych kluczowa jest modyfikacja diety, rezygnacja ze szkodliwych nawyków oraz doraźne picie naparów z mięty pieprzowej, siemienia lnianego czy rumianku.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2008.
  2. Silverthorn D., Fizjologia, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2019.
Szukaj
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *