Rozchwiane zęby to częsty objaw chorób przyzębia, znacznie pogarszający jakość życia codziennego. Stanowią prostą drogę do utraty zębów własnych, dlatego wymagają podjęcia odpowiedniego leczenia stomatologicznego. Przyczyną tego stanu najczęściej jest działanie bakterii niszczących ozębną otaczającą ząb oraz strukturę kości, w których jest on zakotwiczony.
Rozchwiane zęby – przyczyny
Najczęstszą przyczyną rozchwiania zębów są stany zapalne i choroby przyzębia, wskutek których rozwijają się patogenne bakterie w jamie ustnej. Mowa głównie o paradontozie, której podłoże wiąże się z nieprawidłową higieną jamy ustnej i nadmiernym rozwojem płytki nazębnej. Pokrywa ona stopniowo coraz większą powierzchnię jamy ustnej, docierając ostatecznie aż pod dziąsło. Bakterie znajdujące się w przestrzeniach międzyzębowych oraz w kieszonkach zębowych są bardzo trudne do usunięcia, zwłaszcza, jeśli jednocześnie pojawia się kamień nazębny. Na dłuższą metę taki stan powoduje rozchwianie zębów. Innymi możliwymi przyczynami są:
- przebyte urazy głowy – często wskutek wypadków komunikacyjnych, uprawiania boksu i sportów kontaktowych czy wykonywania czynności ekstremalnych. Uderzenie w twarz może skutkować rozchwianiem, a nawet zwichnięciem i utratą zębów własnych;
- zgryz urazowy – ma miejsce wówczas, gdy jeden ząb zbyt mocno wystaje poza linię łuku zębowego, jest więc znacznie bardziej obciążany podczas gryzienia pokarmów. Może mieć to miejsce podczas wad zgryzu lub nieprawidłowo wykonanego uzupełnienia protetycznego. Tak duże siły obciążające prowadzą do uszkodzenia tkanek podtrzymujących ząb w zębodole;
- powikłania po leczeniu ortodontycznym – gdy zmienią się wielkości korzeni zębowych, dojdzie do ich resorpcji lub odkształcenia się wyrostka zębodołowego;
- bruksizm, czyli patologiczne zgrzytanie zębami;
Niezależnie od przyczyn rozchwiania należy szybko skonsultować się ze stomatologiem. Bagatelizowanie problemu może poskutkować utratą zębów rozchwianych.
Rozchwiane zęby – czynniki ryzyka
Paradontoza oraz choroby przyzębia mogą rozwinąć się u każdego człowieka zaniedbującego wizyty kontrolne, regularną higienizację zębów w gabinecie stomatologicznym oraz codzienną higienę jamy ustnej w domu. Wyróżnia się jednak czynniki ryzyka predysponujące do tego typu problemów zdrowotnych, są to:
- cukrzyca;
- nadmierny stres w życiu codziennym przy braku umiejętności radzenia sobie z nim;
- palenie papierosów;
- wady zgryzu;
- nadczynność tarczycy;
- zaburzenia odporności, w tym choroby autoimmunologiczne.
Obecność tych chorób sprawia, że ryzyko rozchwiania zębów jest większe nawet przy prawidłowej higienie jamy ustnej.
Rozchwiane zęby – objawy
Głównym objawem rozchwianych zębów jest ich nadmierna ruchomość, co można wyczuć badając swoje zęby palcami lub językiem. Już samo to zjawisko mocno niepokoi pacjentów, dzięki czemu szukają oni profesjonalnej pomocy. Innymi możliwymi objawami, które często towarzyszą rozchwianym zębom, są:
- zaczerwienienie i obrzęk dziąseł w okolicy danego zęba;
- nadwrażliwość zębów, zwłaszcza na niskie i wysokie temperatury;
- odsłonięcie szyjek zębowych;
- nieprzyjemny zapach z ust;
- krwawienie dziąseł, np. podczas spożywania twardszych pokarmów lub mycia czy nitkowania zębów.
Intensywność objawów zależy w dużej mierze od zaawansowania procesu chorobowego.
Zobacz również: Jak nitkować zęby?
Rozchwiane zęby – leczenie
Podstawą leczenia rozchwianych zębów jest staranna i szybka eliminacja wszelkich patogennych bakterii będących przyczyną chorób przyzębia. W tym celu można wykonać piaskowanie, skaling nazębny czy skaling poddziąsłowy (zabiegi te rekomenduje się wykonywać co 6 miesięcy, aby uchronić się przed podobnymi dolegliwościami). Wbrew ogólnemu przekonaniu paradontoza jest chorobą możliwą do wyleczenia przy odpowiednim zaangażowaniu pacjenta i doświadczeniu lekarza. Natomiast gdy przyczyną rozchwiania zębów są zwichnięcia, urazy czy wszelkie inne uszkodzenia mechaniczne, dąży się do ustabilizowania zębów w zębodole, zwykle za pomocą specjalnej szyny umieszczanej w jamie ustnej na kilka tygodni.
Jeśli jest to możliwe należy dążyć do usunięcia przyczyny dolegliwości. Dlatego osoby zmagające się z bruksizmem powinny udać się do psychoterapeuty (jako że problem ma często podłoże psychogenne) oraz powinny poświęcić odpowiednią ilość czasu na relaksację i szlifowanie umiejętności radzenia sobie ze stresem. Z kolei obecność zgryzu urazowego wymaga szybkiej korekcji uzupełnienia protetycznego bądź rozpoczęcia leczenia ortodontycznego.
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Jóżwik M., Kopański Z., Rozwój i budowa przyzębia, Journal of Clinical Healthcare, 1/2014.
- Crully S., Górska R., Choroby jamy ustnej – diagnostyka i leczenie, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2006.
- Chong B., Endodoncja w praktyce klinicznej Harty’ego, Wydawnictwo Urban&Partner, Wrocław 2013.
