Twarzoczaszka

Spis treści

Twarzoczaszka to przednia część czaszki, widoczna podczas spoglądania na człowieka od przodu. Składa się aż z 14 kości, a także ze wszystkich tkanek miękkich przyczepiających się do nich. Tworzy naturalną barierę między środowiskiem wewnętrznym organizmu a środowiskiem zewnętrznym, chroniąc ważne i delikatne narządy czaszki. Wpływa również na estetykę i indywidualny wygląd człowieka.

Twarzoczaszka

Budowa twarzoczaszki

Twarzoczaszka składa się z 14 kości:

  • 2 kości łzowe;
  • 2 kości nosowe;
  • lemiesz;
  • 2 kości podniebienne;
  • 2 małżowiny nosowe dolne;
  • żuchwa;
  • 2 kości szczękowe;
  • 2 kości jarzmowe.

Nie należy mylić twarzoczaszki z mózgoczaszką, która z kolei zbudowana jest z pojedynczych kości takich jak: kość czołowa, kość sitowa, kość klinowa, kość potyliczna, a także z parzystych kości takich jak kość ciemieniowa i kość skroniowa. Niektóre źródła podają, że w skład twarzoczaszki powinno zaliczyć się dodatkowo kość gnykową.

Rozwój twarzoczaszki

U noworodka górna i dolna wysokość twarzy wynosi 40% wymiarów dorosłego osobnika. W środkowej części twarzoczaszki dominują oczodoły, zawierające niemal całkowicie rozwinięte już gałki oczne. Bezpośrednio po urodzeniu znikają ograniczenia we wzroście twarzy i przyjmuje ona wzorzec typowy dla zdrowego człowieka. Wzrost i rozwój głowy w praktyce trwa około 20 lat.

Małżowiny nosowe dolne oraz kości nosowe rozwijają się na podłożu chrzęstnym, natomiast pozostałe składowe, na podłożu błoniastym. W momencie urodzenia szczęka jest krótka w wymiarze pionowym, ale szybko przyrasta, osiągając 1/3 swojego ostatecznego wymiaru w wieku 3 lat. Choć wzrost twarzoczaszki jest trójwymiarowy i odbywa się we wszystkich płaszczyznach, dominuje wzrost pionowy. Jest to możliwe dzięki obecności szwów łączących środkową część twarzy z podstawą czaszki. Są to:

  • szew czołowo-szczękowy;
  • szew jarzmowo-szczękowy;
  • szew jarzmowo-skroniowy;
  • szew klinowo-podniebienny.

Każdy człowiek posiada inaczej zbudowaną twarzoczaszkę.

Twarzoczaszka – funkcje

Twarzoczaszka tworzy naturalną, fizjologiczną ochronę dla narządów wewnętrznych i wrażliwych tkanek znajdujących się pod nią. Są to przede wszystkim jama nosowa, jama ustna, część mózgu oraz narządy zmysłu (gałki oczne, narząd słuchu). Chroni również naczynia krwionośne i struktury nerwowe tej okolicy. Poszczególne elementy twarzoczaszki mogą mieć charakter ruchomy. Przykładowo, dzięki żuchwie możliwe jest spożywanie pokarmów, a także mówienie. To właśnie ona w dużej mierze odpowiada za otwieranie jamy ustnej i jej zamykanie, ponieważ tworzy staw skroniowo-żuchwowy.

Urazy twarzoczaszki

Urazy twarzoczaszki najczęściej są konsekwencją urazu bezpośredniego, np. uderzenia, upadku z wysokości na twarz lub wypadku komunikacyjnego. Rzadziej bywają efektem działania sił przeniesionych z innych części ciała. Do najczęstszych urazów twarzoczaszki zaliczamy:

  • złamanie kości nosowej (nawet do 44% wszystkich złamań twarzy);
  • złamane żuchwy;
  • uszkodzenie zatok;
  • złamania, wybicia, zwichnięcia zębów;
  • zwichnięcie stawu skroniowo-żuchwowego;
  • stłuczenia oczodołów, obrzęki, krwiaki i siniaki tej okolicy.

Nierzadko niezbędna jest pomoc chirurga szczękowego, chirurga plastycznego lub protetyka stomatologicznego, aby skorygować urazy tej okolicy.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Kulewicz M., Wzrost i rozwój twarzoczaszki, Acta Clinica, 2/2002.
  2. Bochenek A., Reicher M., Anatomia człowieka, tom I, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2012.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *