Nagryz pionowy to inaczej pionowe zachodzenie zębów siecznych w zwarciu centrycznym. Miarę tego parametru podaje się w ocenie prawidłowości zgryzu pacjenta, ma więc zastosowanie głównie w ortodoncji. Uzupełnieniem pomiaru jest nagryz poziomy, czyli poziome zachodzenie siekaczy w zwarciu centrycznym.
Zwarcie centryczne
Zgodnie z definicją, zwarciem centrycznym nazywamy kontakty zębów w dotylnym położeniu zwarciowym żuchwy, przy jednoczesnym maksymalnym zaguzkowaniu i na drodze poślizgu pomiędzy tymi pozycjami żuchwy. Za wartości prawidłowe uznaje się jednoczesny kontakt:
- wszystkich zębów bocznych w dotylnym położeniu zwarciowym żuchwy;
- zębów bocznych w maksymalnym zaguzkowaniu.
Jak również brak:
- kontaktu zębów przednich w dotylnym położeniu zwarciowym żuchwy oraz w maksymalny zaguzkowaniu;
- uchwytnego klinicznie poślizgu centrycznego.
Przy prawidłowym zwarciu centrycznym obserwuje się także lekki kontakt zębów przednich podczas intensywnego zaciskania zębów w maksymalnym zaguzkowaniu. Podczas zwarcia centrycznego można zaobserwować nagryz pionowy.
No to jest nagryz pionowy?
Na pionowy wymiar przedniej całkowitej wysokości twarzy składają się przede wszystkim wysokości:
- kompleksu nosowo-szczękowego;
- wyrostków zębodołowych;
- żuchwy.
Przez długi czas specjaliści próbowali ustalić prawidłowe relacje między wielkością nagryzu pionowego zębów siecznych, a morfologią szczęki oraz żuchwy. Choć nie zostało to jednoznacznie ustalone, wiadomo, że na wielkość nagryzu zębów siecznych wpływać mogą czynniki takie jak wysokość twarzy, wysokość gałęzi żuchwy, długość trzonu żuchwy i przednio-tylna wzajemna relacja szczęki i żuchwy.
W warunkach prawidłowych nagryz pionowy prezentuje się następująco: zęby górne pokrywają częściowo powierzchnie przedsionkowe (wargowe) zębów dolnych, natomiast brzeg sieczny siekaczy dolnych kontaktuje się z powierzchnią podniebienną siekaczy górnych na guzkach podniebiennych. Nagryz pionowy powinien wynosić 1-3 mm.
Nieprawidłowości nagryzu pionowego
Najczęściej diagnozowane nieprawidłowości zgryzu pionowego:
- zgryz otwarty – górne zęby nie mają kontaktu z zębami dolnymi bądź kontaktują się z nimi jedynie częściowo. Wada może mieć wiele przyczyn, od uwarunkowań genetycznych do zbyt długiego karmienia dziecka butelką. Opóźnia prawidłowe wyrzynanie się zębów, prowadzi do powstania wysokiego podniebienia i wydłuża twarz;
- zgryz głęboki – wadę cechuje zbytnie nachodzenie zębów górnych na dolne, jest więc przeciwieństwem zgryzu otwartego. W wyniku tej nieprawidłowości zęby górne przykrywają powyżej 2/3 powierzchni zębów dolnych. To prowadzi do zaburzeń prawidłowej wymowy, patologicznego ścierania się zębów oraz skrócenia dolnego odcinka twarzy;
- zgryz prosty – zęby ulegają przesunięciu w taki sposób, że guzki trzonowców i krawędzie zębów przednich stykają się bezpośrednio ze sobą. W warunkach normalnych guzki i wgłobienia zębów powinny zachodzić na siebie na zasadzie koła zębatego.
Pionowe wady zgryzu prowadzą do wielu konsekwencji (zwiększone ryzyko próchnicy i paradontozy, bruksizm, zaburzenia w obrębie stawów skroniowo-żuchwowych, bóle głowy, szumy uszne), także tych estetycznych (zmiana kształtu twarzy, asymetrie twarzy, nierówne zęby widoczne podczas uśmiechania się).
Polecane produkty:
|
Kolagen naturalny
Kolagen do picia to naturalny produkt z opatentowaną formułą Peptiplus® hydrolizowanego kolagenu. Dzięki temu jest bardzo wysokiej wchłanialności ... Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Jarząbek A., Onoszko M., Racka-Pilszak B., Wojtaszek-Słomińska A., Nagryz pionowy, a wysokość górnotwarzowa u studentów kierunku lekarsko-dentystycznego Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego, Czasopismo Stomatologiczne, 63/2010.
- Karłowska I., Zarys współczesnej ortodoncji, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2001.
