Pusty zębodół

Spis treści

Pusty zębodół to niezwykle bolesne powikłanie po usunięciu zęba, które powstaje wtedy, gdy w miejscu po ekstrakcji nie wytworzy się prawidłowy skrzep krwi lub gdy ulegnie on przedwczesnemu usunięciu. W wielu przypadkach do problemu dochodzi na skutek nieprawidłowej pielęgnacji rany poekstrakcyjnej lub zbyt częstego płukania jamy ustnej, co może prowadzić do przypadkowego usunięcia skrzepu. W takiej sytuacji należy jak najszybciej zgłosić się do stomatologa.

 

Pusty zębodół – jak powstaje?

Czynnikami przyczyniającymi się do powstawania pustego zębodołu są:

  • brak skrzepu po wyrwaniu zęba – może on się nie wytworzyć lub ulec wypłukaniu (ulega przedwczesnemu usunięciu lub rozpadowi). W przypadku braku skrzepu kość i zakończenia nerwowe są odsłonięte, co prowadzi do silnego bólu;
  • stan zapalny – w pustym zębodole dochodzi do zapalenia kości zębodołu oraz rozpadu tkanek. Resztki pokarmowe wraz z bakteriami gromadzą się, nasilając stan zapalny.

Czynniki ryzyka predysponujące do tworzenia się pustego zębodołu to przede wszystkim:

Odpowiednim postępowaniem można więc w dużym stopniu zapobiegać powstawaniu suchego zębodołu, choć nie zawsze mamy na to realny wpływ.

Zobacz również: Czy suchy zębodół sam się zagoi?

Pusty zębodół – objawy i konsekwencje

Pusty zębodół to jedno z najczęstszych i najbardziej bolesnych powikłań po usunięciu zęba, bez względu na to, którego zęba dotyczył zabieg. Najbardziej charakterystycznym objawem jest silny, promieniujący ból pojawiający się zwykle kilka dni (2-5) po ekstrakcji zęba. Może pulsować i przemieszczać się do struktur takich jak ucho, skroń, okolice oka, szyja. W miejscu po zębie brakuje skrzepu, który powinien chronić ranę, dlatego bardzo często zaobserwować można suchą, szarawą kość.

Inne objawy, które często występują przy pustym zębodole, to:

Pusty zębodół musi zostać leczony, ponieważ bagatelizowany może doprowadzić do poważnych konsekwencji zdrowotnych. Z uwagi na silne dolegliwości bólowe pacjenci zazwyczaj szybko zgłaszają się po pomoc stomatologiczną. Poza bólem do grona konsekwencji nieleczonego pustego zębodołu zaliczyć można:

Diagnostyka tego problemu jest bardzo łatwa. Wystarczy, że doświadczony stomatolog obejrzy ranę poekstrakcyjną, by upewnić się, czy goi się dobrze.

Pusty zębodół – leczenie

Leczenie pustego zębodołu musi rozpocząć się jak najszybciej, a pierwszym krokiem jest oczyszczenie go z martwych tkanek, zanieczyszczeń i resztek pokarmowych. Odbywa się to w znieczuleniu miejscowym i po zastosowaniu specjalnych, profesjonalnych roztworów dezynfekujących stosowanych w gabinetach stomatologicznych. Następnie na suchy zębodół nakłada się opatrunek leczniczy, który działa przeciwbólowo i antyseptycznie. Ma nie tylko osłaniać kość i zmniejszać odczuwane dolegliwości, ale również wspierać procesy gojenia.

Może być jednocześnie prowadzone leczenie objawowe, polegające na łagodzeniu bólu lekami, zmniejszaniu stanu zapalnego stomatologicznymi sprayami oraz stosowaniu płukanek antyseptycznych zawierających chlorheksydynę. Opatrunek zwykle wymienia się co 1-3 dni, aż do ustąpienia bólu i rozpoczęcia prawidłowego gojenia. Cały proces leczenia trwa z reguły kilka dni do tygodnia. Na zakończenie leczenia musi odbyć się kontrola stomatologiczna.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Preiskorn M., Trykowski J., Żmuda S., Pogorzelski C., Leczenie suchego zębodołu z zastosowaniem pola elektromagnetycznego, Stomatologia Współczesna, 2/2001.
  2. Janas A., Grzesiak-Janas G., Sikorska I. Własne obserwacje w leczeniu suchego zębodołu lekiem izopatycznym Notakehl D5, Dental and Medical Problems, 3/2005.
  3. Pasternak M., Woroń J., Postępowanie w bólu poekstrakcyjnym, Ból, 1/2020.
Szukaj
Kategorie
Sklep Fizjoterapeuty

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *