Drętwienie języka to nieprzyjemna dolegliwość związana z subiektywnym odczuwaniem parestezji, mrowienia, zaburzeń czucia w obrębie powierzchni języka, zazwyczaj górnej. Może mieć wiele patologicznych przyczyn, jak również może wiązać się z naturalną reakcją organizmu, np. na spożycie bardzo ostrych pokarmów. Przedłużające się drętwienie języka, takie, któremu towarzyszą inne niepokojące dolegliwości oraz takie, które pojawia się nagle bez konkretnych przyczyn, zawsze wymaga diagnostyki lekarskiej.
Drętwienie języka
Drętwienie języka określane jest przez pacjentów różnorodnie. Najczęściej opisują je jako subiektywne (trudne do zmierzenia przez osobę postronną) uczucie pieczenia, mrowienia, osłabienia czucia w obrębie języka na całej jego powierzchni lub tylko na jej fragmencie. Dolegliwość może jednocześnie mieć charakter przejściowy i szybko zniknąć samoistnie, jak również może się utrzymywać przez dłuższy czas, a nawet nasilać. Te drugie przypadki wymagają konsultacji lekarskiej.
Drętwieniu języka nierzadko towarzyszą objawy takie jak: suchość w ustach, zaburzenia wydzielania śliny, bóle i stany zapalne gardła, uczucie rozpierania języka, zaburzenia czucia smaku. Jeśli jednocześnie pojawią się objawy ogólnoustrojowe takie jak gorączka, bóle głowy, powiększenie szyjnych węzłów chłonnych, utrata węchu czy duszności, należy jak najszybciej udać się do lekarza.
Drętwienie języka – przyczyny
Do drętwienia języka może dojść w przebiegu chorób ostrych i przewlekłych. Są nimi najczęściej:
- reakcje alergiczne, w szczególności alergie pokarmowe;
- cukrzyca;
- zespół Sjogrena;
- niedokrwienie;
- udar mózgu;
- neuropatia nerwów twarzowych odpowiedzialnych za unerwienie języka i jamy ustnej;
- zawał serca;
- poważne zatrucia metalami ciężkimi lub toksynami grzybów;
- stwardnienie rozsiane;
- padaczka;
- hipoglikemia;
- skrajny niedobór żelaza, kwasu foliowego, witaminy B12;
- guzy mózgu;
- migrena z aurą.
Zobacz również: Pękanie języka.
Zdarza się też, że drętwienie języka pojawia się po spożyciu bardzo ostrych pokarmów lub jako skutek uboczny niektórych przyjmowanych leków. W drugim przypadku czynnikami wywołującymi mogą być leki przeciwpadaczkowe (np. lamotrygina, gabapentyna), leki przeciwdepresyjne (np. paroksetyna, wenlafaksyna), leki przeciwpsychotyczne (np. olanzapina, risperidon). Drętwienie języka jest też naturalną reakcją organizmu na zastosowane w gabinecie dentystycznym znieczulenie. Dolegliwość pojawia się zwłaszcza w momencie, w którym znieczulenie przestaje działać, wraca więc naturalne czucie tkanek okolicy jamy ustnej.
Diagnostyka drętwienia języka
Podstawą diagnostyki jest szczegółowy wywiad lekarski, w którym powinny paść pytania dotyczące przyjmowanych leków, stosowanej diety, chorób przewlekłych czy chorób występujących w rodzinie. Lekarz powinien sprawdzić stan zdrowia jamy ustnej i migdałków, a następnie zlecić badania krwi. W razie nieprawidłowości odsyła pacjenta do konkretnego lekarza specjalisty, np. do endokrynologa przy złych wynikach badań dotyczących glukozy, insuliny lub hormonów produkowanych przez tarczycę. Niekiedy niezbędne są badania neurologiczne, np. tomografia komputerowa mózgu, o czym zawsze decyduje lekarz.
Drętwienie języka – leczenie
Przy drętwieniu języka, jeśli rzeczywiście ma zidentyfikowaną przyczynę patologiczną, należy rozpocząć leczenie przyczynowe. Zatem jeśli problem wiąże się z niedoborami pokarmowymi, należy zmodyfikować dietę i rozpocząć indywidualnie dobraną suplementację. Z kolei jeśli przyczyną jest cukrzyca, również należy zmodyfikować dietę (powinna mieć niski indeks glikemiczny), jednak nierzadko dodatkowo niezbędna staje się farmakoterapia. Przy guzach mózgu lekarz powinien zdecydować, czy nadają się one do resekcji. Z całą pewnością warto jednak jak najszybciej odnaleźć przyczynę drętwień języka, a następnie ją wyeliminować, a jeśli nie jest to możliwe ustabilizować pod okiem lekarza.
Polecane produkty:
|
Spirulina 100% naturalna
Spirulina to naturalna alga, która uzupełnia niedobory witamin i minerałów. Jej zadaniem jest wzmocnienie organizmu i w naturalny sposób wspomaganie procesu jego oczyszczenia. Zobacz więcej... |
Bibliografia
- Szczeklik A., Choroby wewnętrzne, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2006.
- Kozubski W., Neurologia – kompendium, Wydawnictwo Lekarskie PZWL, Warszawa 2024
