Nieleczona paradontoza

Spis treści

Nieleczona paradontoza jest sporym zagrożeniem dla zdrowia jamy ustnej i zębów, ponieważ może doprowadzić nawet do ich samoistnego chwiania się i wypadania. Konsekwencją tego bywa bezzębie. To jedna z najczęściej diagnozowanych chorób jamy ustnej z zakresu periodontologii, a przy zaobserwowaniu jakichkolwiek niepokojących objawów, które mogą świadczyć o jej rozwoju, należy jak najszybciej skonsultować się ze stomatologiem.

Nieleczona paradontoza

Co to jest paradontoza?

Paradontoza to przewlekłe zapalenie przyzębia, a więc choroba zapalna tocząca się w obrębie jamy ustnej. Czynnikiem sprawczym są bakterie zaliczane do Porphyromonas gingivalis, choć tak naprawdę do wystąpienia paradontozy niezbędnych jest kilka czynników, które działają na tkanki przyzębia w określonym przedziale czasu. Są to przede wszystkim:

Proces powstawania paradontozy jest długotrwały i zaczyna się niepozornie – od gromadzenia się na styku zębów i dziąseł drobnoustrojów chorobotwórczych oraz resztek pokarmowych. Przy niedostatecznej higienie jamy ustnej powstający osad przemienia się w kamień nazębny, który twardnieje, a z czasem sięga coraz głębiej do dziąsła, wywołując tworzenie się głębokich kieszonek dziąsłowych. Ostatecznie dochodzi do rozchwiania zębów i ich utraty.

Nieleczona paradontoza

Nieleczona paradontoza jest sporym zagrożeniem dla zębów bez względu na płeć, wiek czy ogólny stan zdrowia pacjenta. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) szacuje, że nieleczona lub błędnie leczona paradontoza jest przyczyną utraty zębów nawet u 20% osób w średnim wieku. Paradontoza rozpoczyna się następującymi objawami:

Na tym etapie można ją z powodzeniem leczyć. Jednak brak leczenia prowadzi do stopniowego zaniku twardych tkanek jamy ustnej, a więc kości, do których przymocowane są zęby. Wraz z postępem choroby i wskutek utraty tkanki kostnej dochodzi do zwiększania się ruchomości zębów. Odsłonięte zostają korzenie zębowe, a w końcowej fazie choroby zęby zaczynają wypadać.

Warto zaznaczyć, że nieleczona paradontoza znacznie zwiększa ryzyko chorób ogólnoustrojowych, a nie tylko tych miejscowych, ograniczonych do jamy ustnej. Udowodniono, że może przyczyniać się do występowania cukrzycy, osteoporozy, miażdżycy czy reumatoidalnego zapalenia stawów. Jedno z badań wykazało, że paradontoza nierzadko współwystępuje z otyłością.

Jak rozpoznać paradontozę?

Paradontozę z łatwością można zdiagnozować w gabinecie stomatologa lub periodontologa. Specjalista przeprowadza wywiad zdrowotny z pacjentem oraz klasyczne, podstawowe badanie jamy ustnej wraz z oceną głębokości kieszonek dziąsłowych. Sprawdza również poziom osadu nazębnego i kamienia nazębnego.

Zobacz również: Płukanie kieszonki dziąsłowej w domu.

Paradontoza – leczenie

Leczenie paradontozy we wczesnym stadium polega głównie na usuwaniu osadu, płytki nazębnej i kamienia nazębnego w trakcie zabiegów takich jak piaskowanie zębów czy skaling zębów. W bardziej zaawansowanym stadium należy udać się do periodontologa, który oczyści kieszonki zębowe za pomocą lasera lub innego specjalnego urządzenia medycznego. W przypadku rozchwiania zębów można je ustabilizować, łącząc je ze sobą specjalnymi szynami. Jedynie u niektórych pacjentów konieczne staje się leczenie chirurgiczne. Przy paradontozie należy szczególnie przestrzegać zasad higieny jamy ustnej, ponieważ choroba ma tendencję do szybkiego postępowania przy braku regularnego usuwania osadów.



Polecane produkty:

Bibliografia

  1. Seremak J., Paradontoza – podstępna choroba przyzębia, 2/2019.
  2. Górska R., Konopka T., Periodontologia współczesna, Wydawnictwo Med Tour Press International, Otwock 2013.
Kategorie
Centrum Fizjoterapeuty
Sklep Fizjoterapeuty
Oferty pracy

Aktualności

Najpopularniejsze w zdrowie

Zostań z nami

Polecane artykuły

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *